W jaki sposób rozwój przemysłu wpłynął na środowisko przyrodnicze w pasie wyżyn?
siedlce
Wpływ środowiska przyrodniczego na życie społeczeństw. Środowisko geograficzne. Osadnictwo i gospodarka w Europie Wpływ środowiska geograficznego na osadnictwo Rozmieszczenie człowieka nie tylko na kontynencie europejskim, ale także w skali globalnej, jest uzależnione od szeregu różnych czynników, spośród których jednymi z najważniejszych są czynniki przyrodnicze, stanowiące naturalne bariery lub podnoszące walory osadnicze. Barierą taką są niewątpliwie: niskie temperatury, występujące przez większość lub cały rok, ograniczony dopływ promieniowania słonecznego, deficyt lub nadmiar opadów, małe zasoby wód podziemnych i powierzchniowych, trwałe podtopienielub przesuszenie terenu, kontrastowa rzeźba o dużych deniwelacjach i wiele innych. Na tej podstawie wyróżnia się obszar ekumeny, anekumeny i subekumeny, chociaż precyzyjnie granic tych obszarów nie da się wyznaczyć. Z kolei walory osadnicze podnosi niewątpliwie występowanie żyznych gleb, łagodny klimat, zasoby surowców, obecność rzek i jezior, bliskość wybrzeża itp. Wpływ czynników przyrodniczych na osadnictwo i gospodarkę uległ wyraźnemu ograniczeniu wraz z cywilizacyjnym rozwojem społeczeństw, uniezależniającym w coraz większym stopniu człowieka od środowiska. Dzisiejszy stan osadnictwa na terenie Europy jest niewątpliwie rezultatem warunków środowiskowych szczególnie sprzyjających osadnictwu i działalności gospodarczej. Wśród tych warunków wymienić należy: — przewagę obszarów nizinnych i równinnych, sprzyjających rozwojowi rolnictwa, osadnictwa i komunikacji (lądowej i wodnej), wykorzystującej rozległe doliny rzek, — duże rozczłonkowanie wybrzeży sprzyjające rozwojowi komunikacji (żeglugi), — położenie znacznej części kontynentu w strefie klimatów umiarkowanych, — ocieplający wpływ Prądu Zatokowego na klimat północnych części kontynentu, — dostateczną, poza wybranymi obszarami, ilość opadów atmosferycznych, — zasoby surowców naturalnych, w tym przede wszystkim węgla kamiennego, brunatnego, ropy naftowej. Czynniki te sprawiają, że znaczna część terenu Europy może być terenem produkcji żywności i zaspokajać bezpieczeństwo społecznego bytu. Szczególnie istotna jest pierwsza z wymienionych funkcji, bowiem niemal od początku istnienia cywilizacji tereny o korzystnych warunkach przyrodniczych, zapewniające możliwość wytworzenia odpowiedniej ilości pożywienia, stawały się celem wędrówek ludzkich. Natomiast warunki bezpieczeństwa decydowały o wyborze miejsca lokalizacji osad i grodów obronnych. Większość z nich powstawała w trudno dostępnym terenie, na wzniesieniach, stromych skałach, w sąsiedztwie rzek, rozlewisk i podmokłości, czy też na wyspach, otoczonych wodami jezior, starorzeczy, bagien, stanowiących naturalną barierę ochronną i zapewniających izolację od otoczenia. Na terenach równinnych Europy Środkowej było to najczęściej wykorzystywane w czasach wczesnohistorycznych miejsce do zakładania osad.