Dramaty dla Wyspiańskiego stały się główną i największą częścią jego spuścizny twórczej.Ogromna sławę i popularność przyniosło poecie "Wesele".Przedmiotem sztuki Wyspiański uczynił sprawy narodowe.Realne zdarzenie ,czyli wesele L.Rydla z Mikołajczykówną był tylko motywem do stworzenia utworu,który stał się osądem społeczeństwa końca XIX wieku.W tym momencie zauważamy pewną sprzeczność.Wyspiański poeta Młodej Polski tworzy dzieło sprzeczne z tym,co niosła z sobą ta epoka,nie podporządkowuje się hasłu "sztuka dla sztuki",lecz tworzy sztukę zaangażowaną.Patrząc ogólnie na to,co stworzyli poeci Młodej Polski stwierdzamy,iż przeważały tam motywy dotyczące bytu człowieka,a więc prowadzono rozważania nad sensem życia,cierpieniem i szczęściem.Nigdy jednak nie podejmowano problemu politycznego.Wyspiański podobnie jak Mickiewicz pisze o trudnej sytuacji społeczeństwa znajdującego się pod zaborami.Jeśli więc poeta podejmuje w swej pracy pisarskiej problem społeczno-polityczny ,jak to uczynił w "Weselu" Wyspiański to wtedy dzieło ma czarakter narodowy.Od razu w 1 akcie poznajemy na moment polskie społeczeństwo-wesele inteligenta z chłopką ,gdzie zebrało się wielu gości.Zetkneli się przedstawiciele dwóch odrębnych grup.Przedstawiona jest inteligencja w negatywnym lecz prawdziwym świetle-brak wiedzy o życiu ludu,brak rozumienia istoty współczesnej wsi,traktowanie jej jako możliwości ucieczki od szarej rzeczywistości świata miejskiego.Naczelnym problemem tych ludzi jest wzajemne uprzedzenie i nieufność.Ludzie nie mają wspólnych idei:"Wyście sobie, a my sobie Kazden sobie rzepkę skrobie"(słowa Radczyni).Tylko naród z jednej" masy" jest w stanie walczyć o to,co mu zostało odebrane.Wyspiański na kartach "Wesela"dokonał charakterystyki społecznych grup ówczesnej Polski.Wskazał różnice pomiędzy inteligencją a chłopami,które nie pozwoliły na zjednoczenie i wspólne działanie.Ten właśnie problem stał się sam w sobie dramatem dla narodu.
W nastrój weselny i beztroskie pełne humoru rozmowy weselników wdzierają się echa historii.Zaraz w pierwszej scenie słyszymy z ust Czepca "Z takich,jak my ,był Głowacki".Czepiec w roli przedstawiciela chłopów jest świadom polskich tradycji narodowych,o których nie można zapomnieć.Wracają też wspomnienia konfliktów społecznych i buntów,powstanie z 1846 roku,kiedy to chłopi bezlitośnie mordowali szlachtę:"Panowie jakieście sam,jeśli nie pójdziecie z nami to my na was z kosami"(słowa Czepca).Wyspiański wracając do historii narodowej podkreśla,że jest ona mu bliska i uświadamia nam,że naród polski potrafi uczynić wiele.Wspominając Głowackiego wskazuje,że siła i moc narodu jest w chłopach.Historia bowiem może wiele nauczyć,ustrzec przed wieloma błedami,ale przede wszystkim ma moc wzniecenia "żaru" w sercach Polaków.
Kolejnym problemem wskazującym narodowy charakter "Wesela" jest kwestia walki wyzwoleńczej.Wyspiański zarysował konflikt,po jednej stronie postawił chłopów oczekujących na znak ze strony inteligencji.Druga strona to inteligencja,która dużo by mogła mieć,gdyby tylko chciała.W ostatnim akcie idea walki zostaje zasprzedana-lekkomyślny Jasiek gubi złoty róg będący symbolem woli walki i ducha narodowego.Dla obywateli Polski pozostaje tylko nadzieja,którą Wyspiański pozostawia w słowach Racheli:" Jeśli kto ma zapach róż owinę go w słomę zbóż a na wiosnę go odwinę i sam odkwitnie".Obecnie jednak panuje niemoc pośród ludzi.Sprawy własnego dobrobytu i osobistych korzyści są stawiane ponad sprawy narodu i kraju.
Tak więc Wyspiański odrzuca hasło "sztuka dla sztuki" i powraca do romantyzmu podejmując tematykę narodową.Pragnie stworzyć nową koncepcję walki narodowowyzwoleńczej.
Dramaty dla Wyspiańskiego stały się główną i największą częścią jego spuścizny twórczej.Ogromna sławę i popularność przyniosło poecie "Wesele".Przedmiotem sztuki Wyspiański uczynił sprawy narodowe.Realne zdarzenie ,czyli wesele L.Rydla z Mikołajczykówną był tylko motywem do stworzenia utworu,który stał się osądem społeczeństwa końca XIX wieku.W tym momencie zauważamy pewną sprzeczność.Wyspiański poeta Młodej Polski tworzy dzieło sprzeczne z tym,co niosła z sobą ta epoka,nie podporządkowuje się hasłu "sztuka dla sztuki",lecz tworzy sztukę zaangażowaną.Patrząc ogólnie na to,co stworzyli poeci Młodej Polski stwierdzamy,iż przeważały tam motywy dotyczące bytu człowieka,a więc prowadzono rozważania nad sensem życia,cierpieniem i szczęściem.Nigdy jednak nie podejmowano problemu politycznego.Wyspiański podobnie jak Mickiewicz pisze o trudnej sytuacji społeczeństwa znajdującego się pod zaborami.Jeśli więc poeta podejmuje w swej pracy pisarskiej problem społeczno-polityczny ,jak to uczynił w "Weselu" Wyspiański to wtedy dzieło ma czarakter narodowy.Od razu w 1 akcie poznajemy na moment polskie społeczeństwo-wesele inteligenta z chłopką ,gdzie zebrało się wielu gości.Zetkneli się przedstawiciele dwóch odrębnych grup.Przedstawiona jest inteligencja w negatywnym lecz prawdziwym świetle-brak wiedzy o życiu ludu,brak rozumienia istoty współczesnej wsi,traktowanie jej jako możliwości ucieczki od szarej rzeczywistości świata miejskiego.Naczelnym problemem tych ludzi jest wzajemne uprzedzenie i nieufność.Ludzie nie mają wspólnych idei:"Wyście sobie, a my sobie Kazden sobie rzepkę skrobie"(słowa Radczyni).Tylko naród z jednej" masy" jest w stanie walczyć o to,co mu zostało odebrane.Wyspiański na kartach "Wesela"dokonał charakterystyki społecznych grup ówczesnej Polski.Wskazał różnice pomiędzy inteligencją a chłopami,które nie pozwoliły na zjednoczenie i wspólne działanie.Ten właśnie problem stał się sam w sobie dramatem dla narodu.
W nastrój weselny i beztroskie pełne humoru rozmowy weselników wdzierają się echa historii.Zaraz w pierwszej scenie słyszymy z ust Czepca "Z takich,jak my ,był Głowacki".Czepiec w roli przedstawiciela chłopów jest świadom polskich tradycji narodowych,o których nie można zapomnieć.Wracają też wspomnienia konfliktów społecznych i buntów,powstanie z 1846 roku,kiedy to chłopi bezlitośnie mordowali szlachtę:"Panowie jakieście sam,jeśli nie pójdziecie z nami to my na was z kosami"(słowa Czepca).Wyspiański wracając do historii narodowej podkreśla,że jest ona mu bliska i uświadamia nam,że naród polski potrafi uczynić wiele.Wspominając Głowackiego wskazuje,że siła i moc narodu jest w chłopach.Historia bowiem może wiele nauczyć,ustrzec przed wieloma błedami,ale przede wszystkim ma moc wzniecenia "żaru" w sercach Polaków.
Kolejnym problemem wskazującym narodowy charakter "Wesela" jest kwestia walki wyzwoleńczej.Wyspiański zarysował konflikt,po jednej stronie postawił chłopów oczekujących na znak ze strony inteligencji.Druga strona to inteligencja,która dużo by mogła mieć,gdyby tylko chciała.W ostatnim akcie idea walki zostaje zasprzedana-lekkomyślny Jasiek gubi złoty róg będący symbolem woli walki i ducha narodowego.Dla obywateli Polski pozostaje tylko nadzieja,którą Wyspiański pozostawia w słowach Racheli:" Jeśli kto ma zapach róż owinę go w słomę zbóż a na wiosnę go odwinę i sam odkwitnie".Obecnie jednak panuje niemoc pośród ludzi.Sprawy własnego dobrobytu i osobistych korzyści są stawiane ponad sprawy narodu i kraju.
Tak więc Wyspiański odrzuca hasło "sztuka dla sztuki" i powraca do romantyzmu podejmując tematykę narodową.Pragnie stworzyć nową koncepcję walki narodowowyzwoleńczej.