Question

Ułóż legende o powstaniu czegoś tam (wymyślic sobie prosze samemu), zadanie na poziomie piątej klasy powdstawówki wiec prosze sie nie zapędzac.

Answer 1

Dawno dawno temu pewien drwal znalazł kawałek żelaza. Zabrał więc go do domu. W domu naostrzył go postawił w kącie. Jego syn Bartek byl ciekawy co to jest. Postanowił się tym pobawić. Na początku próbował to rzucać i turlać ale się to nie udawało. Postanowił więc tym walnąć o drzewo. Waląc tym o drzewo kawałek żelaza je przecioł. Bartek wystraszony pobiegł po swego ojca Tadeusza. Przyprowadził go i pokazał mu co to cos zrobiło. Ojciec był pod wielkim zdziwieniem. Postanowił to nazwać siekierą i ciąć tym drzewo. I tak odtą wynaleziono sikierę i postanowiono ciąć drzewo.

Answer 2

Legenda o mrocznych rycerzach.

Dawno temu żyli sobie czterej bliscy przyjaciele. Razem przez cały dzień lubili leniuchować i przesiadywać w barach <knajpy w tedy też mieli xD jakieś na pewno>. Jednak podziwiano ich w mieście jako odważnych i znakomicie posługujących się orężem <bronią>. Często nazywano ich "Wesołą Czwórką".
Pewnego dnia posłaniec z pobliskiej wioski przyszedł do króla ze strasznymi wieściami. W starych ruinach zamku, tuż na wzgórzu, grasują jacyś mordercy. Nikt nie widział ich twarzy, ponieważ mieli je zasłonięte kapturami. Polowali tylko w nocy a ich ofiarami często byli kupcy i handlarze. Wieść w mieście szybko się rozeszła. Wesoła Czwórka też się o niej dowiedziała i postanowiła coś zrobić. Zaoferowali swoja pomoc władcy, ale ten odrzucił ich skromną propozycję. Zamiast nich wysłał swoich najlepszych rycerzy na walkę z potworami. Jednak oni nie wrócili, nikt nie wiedział co się z nimi stało. Po pięciu dniach zginęło czternaście osób, w tym sześciu dworzan i trzech wieśniaków. Czterej przyjaciele w nocy wymknęli się przez mury otaczające miasto i udali się w stronę ruin z naostrzonymi mieczami i pochodniami. Tuż pod wzgórzem ujrzeli ciemną postać, zmierzająca w ich stronę. W ręku dzierżyła <trzymała> miecz. Najstarszy chłopak ruszył w jego stronę, ale już po chwili leżał martwy na ziemi. Po nim pobiegła dwójka. I im się nie udało. Wystarczył tylko jeden cios, aby leżeli tuż obok swojego brata <czyli tego przyjaciela, ale by się powtarzało>. w końcu ostatni i zarazem najmłodszy z nich ruszył w stronę potwora.Z krzykiem rzucił w zjawę mieczem, ale chybił. Jednak nie poddawał się. Widząc jeszcze, że trzyma płonącą pochodnie rzucił nią w ostatniej chwili. Skrawek szaty zjawy zaczął się palić, aż po krótkiej chwili zupełnie spłonął. Chłopak wycieńczony padł na ziemię obok swoich. Tak zakończyła się ich historia, ale pamięć o ich bohaterstwie i poświeceniu słyszymy do dziś.Tak powstała niesamowita odwaga,nie każdy ją może odkryć w sobie,.
chodzi o to, jak powstała przyjaźń i jak waleczność