Udowodnij prawdziwość słów " Bo miłość nie zna tam i granic " opierając się na dramacie '' Romeo i Julia'' -rozprawka prosze o odp dam najj
xMoniiiax
Utwór w jakim można znaleźć poparcie dla tezy zawartej w temacie mojej pracy jest dramat „Romeo i Julia” W. Szekspira. Uczucie, jakie połączyło tytułowych bohaterów to wręcz symbol wielkiej, spontanicznej miłości, która dojrzewa wraz z kochankami. Jest to obraz miłości gwałtownej i tragicznej, miłości dwojga młodych ludzi, która nie znajduje poparcia wśród najbliższych i nieuchronnie popycha kochanków ku katastrofie. Romea Monteki poznajemy już w I akcie dramatu. Cierpi on wówczas z miłości do Rozaliny. W niedługim czasie przekonuje się jednak, że uczucie to jest niczym w porównaniu do tego, czym darzy Julię. Jest szczęśliwy, gdy dowiaduje się, że dziewczyna odwzajemnia jego miłość. U zakochanej Julii widać wielką przemianę, staje się kobietą zdecydowaną, wiedzącą, czego chce od życia, zdolną podjąć wszelkie działania w celu zatrzymania swego szczęścia. Świadczy o tym jej wystąpienie na balkonie, kiedy to wyznaje: „Romeo! Czemuż Ty jesteś Romeo! […] przysiąż wiernym być mojej miłości, A ja przestanę być z krwi Kapuletów.” Podobnie jak dla Julii, dla Romea niczym jest nienawiść otoczenia oraz przynależność do zwaśnionych od lat rodów. Gotów jest on wyrzec się swojego pochodzenia, które jest przecież największą z przeszkód dzielącą ukochanych: „Nazwisko moje jest mi nienawistne, Zdarłbym je, gdybym miał je napisane”. Niestraszne jest prawo oraz to, że Romeo postępuje mu wbrew spotykając się z Julią. Łamie wszelkie zasady zbliżając się do zamku Kapuletów. Romeo uważa, iż: „miłość nie zna żadnych tam i granic”, dlatego niczym jest mur otaczający dom ukochanej. Ogromną próbą miłości między zakochanymi staje się morderstwo Tybalta, którego dokonuje Romeo. Dojrzała w uczuciach do ukochanego Julia, poświęca miłość do rodziny w imię miłości do Romea. Nie wyrzeka się go - wręcz przeciwnie staje w obronie męża. Historia miłości Romea i Julii kończy się śmiercią obydwu bohaterów. Zarówno Romeo jak i Julia pragną śmierci, bo tylko ona jest w stanie połączyć ich na zawsze. Oboje nie widzą sensu istnienia, jeśli wiąże się on z życiem bez ukochanego. Szekspir opowiada o miłości zdolnej pokonać każdą przeszkodę, stawiać czoło każdej przeciwności. Dla zakochanych nieistotna jest wielkość poświęcenia. Dla siebie gotowi są zrobić wszystko, nawet popełnić samobójstwo.
Romea Monteki poznajemy już w I akcie dramatu. Cierpi on wówczas z miłości do Rozaliny. W niedługim czasie przekonuje się jednak, że uczucie to jest niczym w porównaniu do tego, czym darzy Julię. Jest szczęśliwy, gdy dowiaduje się, że dziewczyna odwzajemnia jego miłość. U zakochanej Julii widać wielką przemianę, staje się kobietą zdecydowaną, wiedzącą, czego chce od życia, zdolną podjąć wszelkie działania w celu zatrzymania swego szczęścia. Świadczy o tym jej wystąpienie na balkonie, kiedy to wyznaje:
„Romeo! Czemuż Ty jesteś Romeo!
[…] przysiąż wiernym być mojej miłości,
A ja przestanę być z krwi Kapuletów.”
Podobnie jak dla Julii, dla Romea niczym jest nienawiść otoczenia oraz przynależność do zwaśnionych od lat rodów. Gotów jest on wyrzec się swojego pochodzenia, które jest przecież największą z przeszkód dzielącą ukochanych:
„Nazwisko moje jest mi nienawistne,
Zdarłbym je, gdybym miał je napisane”.
Niestraszne jest prawo oraz to, że Romeo postępuje mu wbrew spotykając się z Julią. Łamie wszelkie zasady zbliżając się do zamku Kapuletów. Romeo uważa, iż: „miłość nie zna żadnych tam i granic”, dlatego niczym jest mur otaczający dom ukochanej.
Ogromną próbą miłości między zakochanymi staje się morderstwo Tybalta, którego dokonuje Romeo. Dojrzała w uczuciach do ukochanego Julia, poświęca miłość do rodziny w imię miłości do Romea. Nie wyrzeka się go - wręcz przeciwnie staje w obronie męża.
Historia miłości Romea i Julii kończy się śmiercią obydwu bohaterów. Zarówno Romeo jak i Julia pragną śmierci, bo tylko ona jest w stanie połączyć ich na zawsze. Oboje nie widzą sensu istnienia, jeśli wiąże się on z życiem bez ukochanego.
Szekspir opowiada o miłości zdolnej pokonać każdą przeszkodę, stawiać czoło każdej przeciwności. Dla zakochanych nieistotna jest wielkość poświęcenia. Dla siebie gotowi są zrobić wszystko, nawet popełnić samobójstwo.