Starożytna Grecja (Hellada) to niewielka kraina odizolowanych od siebie ustrojem panstw-miast. Państwa te rządziły się własnymi prawami, rywalizowały i toczyły ze sobą wojny, strzegąc własnej niezależności. Nigdy nie połączyły się w jedno państwo. Mimo tych wszystkich sprzeczności, starożytni Grecy rozprzestrzenili swoją kulturę, naukę i język na obszar całego ówczesnego świata śródziemnomorskiego. Gdy Grecja upadła i stała się prowincją rzymską to właśnie ona zwyciężyła gdyż podbiła Rzym kulturą i religią. Nauka współczesna, kultura, filozofia, sięga swymi korzeniami starożytnej Hellady i jest spuścizna osiągnięć Greków. W naszym współczesnym świecie wiele państw to państwa demokratyczne, oparte na systemie politycznym zapoczątkowanym i wprowadzonym w życie właśnie przez Greków w Atenach. Późniejsze reformy społeczne, gospodarcze i ustroje przeprowadzane przez Solona, później zaś reformy Klejstenesa zmierzające do udoskonalenia systemu demokratycznego, są dowodami na to, że ustrój polityczny może podlegać zmianom dla dobra państwa i społeczeństwa. W czasach nowożytnych nie ma chyba państwa, w którym nie przeprowadzono reform gospodarczych, politycznych lub społecznych. Świat współczesny korzysta z wielkich osiągnięć nauki starożytnej Grecji. Podstawa rozwoju całej filozofii Zachodniej Europy oraz nauk humanistycznych stała się właśnie filozofia - nauka, która narodziła się w Grecji, a za cel stawiała sobie objaśnienie wszechświata. Poglądy filozofów greckich (Tales, Heraklita, Arystoteles, Platon, Demokryt) były inspiracją dla powstałych na wzór grecki (Akademia Platona, Liceum Arystotelesa) szkól filozoficznych czasów nowożytnych. Przecież podwaliny filozofii europejskiej mają swoje źródło w dziełach starożytnych ,,miłośników mądrości‘’. Starożytna filozofia narodziła się w miastach Jonni , czyli w greckich miastach położonych na wybrzeżach Azji Mniejszej. Jak już wcześniej wspomniałam, za pierwszych filozofów uchodzą min.: Tales oraz Anaksymenes . Obydwaj rozważali główne problemy kosmogonii, wśród których najważniejszym było pytanie: co jest istotą i zasadą wszystkich rzeczy? Według Talesa owa substancja, z której wszystko powstało, jest woda, a całość istnienia przyrody i jej przemiany zależą od nieustannej cyrkulacji wody. Anaksymes za silnik napędowy wszystkich zjawisk uznawał powietrze. Odchodząc nieco od tematu w ramach ciekawostki mogę jeszcze powiedzieć, że nawet rodzaj szkoły po podstawówce cywilizacja europejska przejęła od starożytnych Greków np. gimnazjum ( gimnazjon) czy też liceum. Jest to kolejny dowód na to, że wiele zawdzięczamy starożytnym.Gimnazjum - dawniej gimnazjon, to w dawnej Grecji park z budynkiem przeznaczony do uprawiania ćwiczeń fizycznych. Z czasem przekształcił się on w miejsce spotkań towarzyskich i dysput politycznych. Od okresu hellenistycznego stanowił rodzaj publicznej szkoły średniej. Ma zatem stary i szacowny rodowód. Liceum Ateńskie - zasługuje niemalże na miano uniwersytetu. Wykładano na nim historie nauki politycznej. Pozatym uczono retoryki, czyli sztuki pięknego wysławiania się, teorii poezji, astronomii, fizyki, biologii i medycyny.Oczywiście podstawą wykształcenia była filozofia. Nauka ta polegała przede wszystkim na odczytywaniu i komentowaniu wykładów Arystotelesa, a było o czy mówić. Dzisiaj studiowanie i zgłębianie myśli dokonań antycznych filozofów dało podstawę do tworzenia nowych, aktualnych poglądów i systemów filozoficznych. Nauki medyczne zawdzięczają wiele wiedzy dawnym medykom. Właśnie diagnozowanie pacjentów, profilaktyka i higiena, dieta czy też hasło „przede wszystkim nie szkodzić” oraz przysięga Hipokratesa to przykłady, że nadal aktualne są dokonania i nauka szkoły Hipokratesa - wybitnego lekarza starożytności. Hart ducha, wole zwycięstwa, sprawność fizyczna propagowały z kolei Igrzyska Olimpijskie. Te najsławniejsze igrzyska odbywały się od 776 r. p.n.e. w Olimpie . Stad oczywiście wzięły początek współczesne olimpiady. W Helladzie rozwinęły się takie sporty jak rzut dyskiem, oszczepem, biegi, boks i wiele innych dyscyplin. Zawodom (i nie tylko) towarzyszył kult ciała - swoisty podziw jego harmonii. Starożytne olimpiady zakończyły się w 395r., kiedy Olimp zniszczyły dwa potężne trzęsienia ziemi. W 1896 roku Francuz Pierre de Coubertin zainspirowany ideą starożytnego współzawodnictwa, zorganizował w Atenach pierwsze nowożytne igrzyska olimpijskie, które do dziś zachowują wiele elementów wywodzących się z czasów starożytności. Olimpiady rozrosły się od 42 konkurencji w Atenach w roku 1986 do 300 w Sydney 2000r.. Medycyna, sport, filozofia to nie wszystko, co „zostawili nam w spadku” Grecy. Piśmiennictwo, dzieła literackie, teatr, architektura antycznej Grecji wciąż są obecne w życiu współczesnego człowieka. Rozwijając nieco temat pragnę wspomnieć także o teatrze Greckim. Otóż, do niewątpliwych osiągnięć kultury greckiej należy powstanie dramatu. Gdyby nie antyczni Grecy świat nie znałby teatru. Na szczególną uwagę zasługuje dramat, który wywodzi się ze świąt Dionizosa - boga urodzajów i wiecznej beztroski, lecz także boga narodzin i śmierci. Ze świętem Dionizosa łączyły się specjalne obrzędy i procesje. W miastach (wiosną) odprawiano Dionizje Wielkie, a na wsiach (jesienią) Dionizje Małe. Pieśni obrzędowe nazywane były dytyrambami. Z dytyrambu wykształcił się dialog Koryfeusza (przewodnika chóru) z chórem. Koryfeusz dał także początek pierwszemu aktorowi, którego wprowadził Tespis (VIw. p.n.e.) . Ajschylos wprowadził drugiego, a Sofokles trzeciego aktora. W ten sposób powstała tragedia grecka, ograniczająca się do trzech aktorów. Dionizje Wielkie dały początek tragedii- a Dionizje Małe -komedii. Dziś dramat to jeden z trzech rodzajów literackich , a komedia i tragedia to jego gatunki .
Starożytna Grecja (Hellada) to niewielka kraina odizolowanych od siebie ustrojem panstw-miast. Państwa te rządziły się własnymi prawami, rywalizowały i toczyły ze sobą wojny, strzegąc własnej niezależności. Nigdy nie połączyły się w jedno państwo.
Mimo tych wszystkich sprzeczności, starożytni Grecy rozprzestrzenili swoją kulturę, naukę i język na obszar całego ówczesnego świata śródziemnomorskiego. Gdy Grecja upadła i stała się prowincją rzymską to właśnie ona zwyciężyła gdyż podbiła Rzym kulturą i religią. Nauka współczesna, kultura, filozofia, sięga swymi korzeniami starożytnej Hellady i jest spuścizna osiągnięć Greków.
W naszym współczesnym świecie wiele państw to państwa demokratyczne, oparte na systemie politycznym zapoczątkowanym i wprowadzonym w życie właśnie przez Greków w Atenach. Późniejsze reformy społeczne, gospodarcze i ustroje przeprowadzane przez Solona, później zaś reformy Klejstenesa zmierzające do udoskonalenia systemu demokratycznego, są dowodami na to, że ustrój polityczny może podlegać zmianom dla dobra państwa i społeczeństwa.
W czasach nowożytnych nie ma chyba państwa, w którym nie przeprowadzono reform gospodarczych, politycznych lub społecznych. Świat współczesny korzysta z wielkich osiągnięć nauki starożytnej Grecji. Podstawa rozwoju całej filozofii Zachodniej Europy oraz nauk humanistycznych stała się właśnie filozofia - nauka, która narodziła się w Grecji, a za cel stawiała sobie objaśnienie wszechświata. Poglądy filozofów greckich (Tales, Heraklita, Arystoteles, Platon, Demokryt) były inspiracją dla powstałych na wzór grecki (Akademia Platona, Liceum Arystotelesa) szkól filozoficznych czasów nowożytnych. Przecież podwaliny filozofii europejskiej mają swoje źródło w dziełach starożytnych ,,miłośników mądrości‘’. Starożytna filozofia narodziła się w miastach Jonni , czyli w greckich miastach położonych na wybrzeżach Azji Mniejszej. Jak już wcześniej wspomniałam, za pierwszych filozofów uchodzą min.: Tales oraz Anaksymenes . Obydwaj rozważali główne problemy kosmogonii, wśród których najważniejszym było pytanie: co jest istotą i zasadą wszystkich rzeczy? Według Talesa owa substancja, z której wszystko powstało, jest woda, a całość istnienia przyrody i jej przemiany zależą od nieustannej cyrkulacji wody. Anaksymes za silnik napędowy wszystkich zjawisk uznawał powietrze. Odchodząc nieco od tematu w ramach ciekawostki mogę jeszcze powiedzieć, że nawet rodzaj szkoły po podstawówce cywilizacja europejska przejęła od starożytnych Greków np. gimnazjum ( gimnazjon) czy też liceum. Jest to kolejny dowód na to, że wiele zawdzięczamy starożytnym.Gimnazjum - dawniej gimnazjon, to w dawnej Grecji park z budynkiem przeznaczony do uprawiania ćwiczeń fizycznych. Z czasem przekształcił się on w miejsce spotkań towarzyskich i dysput politycznych. Od okresu hellenistycznego stanowił rodzaj publicznej szkoły średniej. Ma zatem stary i szacowny rodowód. Liceum Ateńskie - zasługuje niemalże na miano uniwersytetu. Wykładano na nim historie nauki politycznej. Pozatym uczono retoryki, czyli sztuki pięknego wysławiania się, teorii poezji, astronomii, fizyki, biologii i medycyny.Oczywiście podstawą wykształcenia była filozofia. Nauka ta polegała przede wszystkim na odczytywaniu i komentowaniu wykładów Arystotelesa, a było o czy mówić. Dzisiaj studiowanie i zgłębianie myśli dokonań antycznych filozofów dało podstawę do tworzenia nowych, aktualnych poglądów i systemów filozoficznych.
Nauki medyczne zawdzięczają wiele wiedzy dawnym medykom. Właśnie diagnozowanie pacjentów, profilaktyka i higiena, dieta czy też hasło „przede wszystkim nie szkodzić” oraz przysięga Hipokratesa to przykłady, że nadal aktualne są dokonania i nauka szkoły Hipokratesa - wybitnego lekarza starożytności. Hart ducha, wole zwycięstwa, sprawność fizyczna propagowały z kolei Igrzyska Olimpijskie. Te najsławniejsze igrzyska odbywały się od 776 r. p.n.e. w Olimpie . Stad oczywiście wzięły początek współczesne olimpiady. W Helladzie rozwinęły się takie sporty jak rzut dyskiem, oszczepem, biegi, boks i wiele innych dyscyplin. Zawodom (i nie tylko) towarzyszył kult ciała - swoisty podziw jego harmonii. Starożytne olimpiady zakończyły się w 395r., kiedy Olimp zniszczyły dwa potężne trzęsienia ziemi. W 1896 roku Francuz Pierre de Coubertin zainspirowany ideą starożytnego współzawodnictwa, zorganizował w Atenach pierwsze nowożytne igrzyska olimpijskie, które do dziś zachowują wiele elementów wywodzących się z czasów starożytności. Olimpiady rozrosły się od 42 konkurencji w Atenach w roku 1986 do 300 w Sydney 2000r..
Medycyna, sport, filozofia to nie wszystko, co „zostawili nam w spadku” Grecy. Piśmiennictwo, dzieła literackie, teatr, architektura antycznej Grecji wciąż są obecne w życiu współczesnego człowieka. Rozwijając nieco temat pragnę wspomnieć także o teatrze Greckim. Otóż, do niewątpliwych osiągnięć kultury greckiej należy powstanie dramatu. Gdyby nie antyczni Grecy świat nie znałby teatru. Na szczególną uwagę zasługuje dramat, który wywodzi się ze świąt Dionizosa - boga urodzajów i wiecznej beztroski, lecz także boga narodzin i śmierci. Ze świętem Dionizosa łączyły się specjalne obrzędy i procesje. W miastach (wiosną) odprawiano Dionizje Wielkie, a na wsiach (jesienią) Dionizje Małe. Pieśni obrzędowe nazywane były dytyrambami. Z dytyrambu wykształcił się dialog Koryfeusza (przewodnika chóru) z chórem. Koryfeusz dał także początek pierwszemu aktorowi, którego wprowadził Tespis (VIw. p.n.e.) . Ajschylos wprowadził drugiego, a Sofokles trzeciego aktora. W ten sposób powstała tragedia grecka, ograniczająca się do trzech aktorów. Dionizje Wielkie dały początek tragedii- a Dionizje Małe -komedii. Dziś dramat to jeden z trzech rodzajów literackich , a komedia i tragedia
to jego gatunki .