Uczymy się na cudzych błędach. Bohaterowie lektur uczą nas, jak nie wolno postępować- artykuł odwołujący się do trzech lektur poznanych w gimnazjum.
Plisss nie z neta. Najlepiej ok 10 - 20 linijek
daje dużo pkt.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Czy powinniśmy uczyć się na cudzych błędach? Oczywiście, że tak. Czasem ponoć lepiej jest samemu popełniać błędy, bo często dopiero wtedy się na nich uczymy, ale po co pakować się w problemy, skoro można poznać ich konsekwencje patrząc na cudze doświadczenie? W tej pracy chcę przedstawić trzy przykłady lektur, które pokazują nam, aby "uczyć się na cudzych błędach".
"Balladyna" Juliusza Słowackiego przedstawia tytułową bohaterkę jako bezwzględną, zimną, pustą i rządną władzy egoistkę. Poświęciła swoim chorym celom nawet swoją matkę i siostrę, a także innych. Za zabicie Aliny do końca życia towarzyszy jej szpecąca plama krwi na czole, a na koniec umiera okropną śmiercią, co jest karą za wszystkie grzechy. Lektura uczy nas pokory, życzliwości, nie szukania szczęścia w władzy - bo postępując inaczej mogą spotkać nas przykre konsekwencje.
„Wigilijna opowieść” to historia pewnego starca. Był obrzydliwym skąpcem. Liczył się dla niego tylko zysk, pieniądze. Był strasznym egoistą i okrutnikiem. Nienawidził świąt Bożego Narodzenia i miał serce z kamienia, jak twierdzili inni. Za swoje błędy przypłacił wizytą kilku duchów, które nie dość, że napędziły mu ogromnego strachu, to ostrzegły go przed wieczną męką, jeśli natychmiast się nie zmieni. Po tych spotkaniach staruszek szybko się zmienił, wręcz nie do poznania. Był odtąd dobry, hojny i miły. Opowieść ta uczy nas, aby nie przykładać wagi do pieniędzy, lecz aby umieć się nimi dzielić i dostrzegać szczęście w najprostszych sprawach.
Bohaterka "Małego księcia" - Róża, przypłaciła za swoje błędy wielką cenę. Książę ciągle się nią opiekował najlepiej, jak potrafił, a Róża odpowiadała mu na to opryskliwymi tekstami, niewdzięcznością. Była dla niego zimna i ciągle się obrażała, choć na prawdę kochała księcia. Zanim zdążyła mu to wyznać - książę opuścił planetę i Róża została skazana na samotność. Ta historia mówi nam, byśmy doceniali cudze starania i pomoc, abyśmy zawczasu mówili o swoich uczuciach, bo wreszcie może być za późno.
Autorzy tych książek przestrzegają nas przed takimi błędami i przypominają nam o ich konsekwencjach. Czytając je, mamy wyciągnąć z lektury nauki, które powinniśmy zastosować w życiu. Należy zadać sobie pytanie: chcę żyć dobrze ucząc się na cudzych błędach czy mam ucierpieć na swoich własnych potknięciach i dopiero wtedy czegoś się nauczyć? Całą sprawę cudownie obrazują słowa Stanisława Jerzego Leca: "Bądźcie samoukami, nie czekajcie aż was nauczy życie".