byandhhh
Wonten indikasi nyaniya serat punika mboten diserat dening tiyang setunggal (Pigeaud, Rangga Warsita et all, 1967:110). Serat punika dianggep minangka salah satunggaling puncak estetika sastra Jawa abad kaping 19 lan gadah karakter mistik kang kiat. Wangune nggih niku tembang, kang biasa dipigunakaken teng zaman punika. Serat punika mangadeg ing atase 100 pupuh (bait, canto) tembang macapat, kang dibagi teng selebete gangsal tembang, nggih niku : Pangkur (14 pupuh,1 – 14) Sinom (18 pupuh, 15 -32) Pucung (15 pupuh, 33 – 47) Gambuh (35 pupuh, 48-82) Kinanthi (18 pupuh, 83-100)