Trzeba mi opisać obraz Stanisława Wyspiańskiego "Macierzyństwo" . ale tak jakby z elementami "plastycznymi" .
za najlepszą odpowiedź dam najlepszą ;DD
16gohan16
Obrazowi Stanisława Wyspiańskiego z roku 1905 pt. „Macierzyństwo”. Artysta wielokrotnie podejmował temat macierzyństwa ze względu na tęsknotę za wcześnie utraconą matką. Obraz przedstawiający żonę karmiącą piersią małego Stasia jest utrzymany w ciepłych, pastelowych barwach. Ukazuje miłość i pełny związek matki z dzieckiem, wyraża więc pełnię prawdziwego macierzyństwa. Obraz ten bez wątpienia powstał z natury. Świadczy o tym choćby podpatrzony przez artystę charakterystyczny gest kobiety, uciskającej palcami pierś, aby ułatwić niemowlęciu ssanie. Obok matki i dziecka obraz przedstawia zwróconą profilem dziewczynę, która z dużym przejęciem wpatruje się w rozgrywającą się przed nią scenę. Podobnie druga postać dziewczęca kieruje swe oczy na główkę dziecka. Uwagę zwracają żółte kokardy dziewcząt, spinające włosy i tworzące zmienny kontur. Na sukienkach dziewczynek podobnie jak na kaftanie i spódnicy karmiącej występują motywy kwiatowe. Ma to symbolizować łączność kobiet ze światem natury. Ten intymny akt karmienia niemowlęcia potraktował Wyspiański jako czynność przynależną wyraźnie do świata kobiet. Ilustruje to, co w naturze kobiecej jest najpiękniejsze i najciekawsze, a mianowicie jej bycie matką.
Licze na naj:)☺
0 votes Thanks 0
Antixp
Obraz zatytułowany „Macierzyństwo” namalował Stanisław Wyspiański dwa lata przed śmiercią. Przedstawia dwie dziewczynki przyglądające się, jak matka karmi piersią niemowlę.
Wszystkie przedstawione postacie charakteryzują się delikatną linią twarzy, wyczuwa się w nich skupienie i czułość zarazem. Ubrane są w stroje bardzo dekoracyjne (narysowane wyraźną, krętą linią), wszystko tu składa się na ozdobny ornament: deseń kaftanu matki, wzorzyste sukienki dziewcząt, sploty kokard u włosów. Tło stanowią stylizowane liście i kwiaty pelargonii.
Ciekawa jest historia powstawania obrazu. Karmiąca matka – to żona artysty – Teodora z najmłodszym synkiem Stasiem, przerysowana przez Wyspiańskiego z wcześniejszego o trzy lata pastelu. Poza tym na obraz wybrał artysta papier z zaczętym motywem kwiatowym, który podczas tworzenia przeistoczył się w kaftan matki ozdobiony fuksjam
Obraz przedstawiający żonę karmiącą piersią małego Stasia jest utrzymany
w ciepłych, pastelowych barwach. Ukazuje miłość i pełny związek matki z dzieckiem, wyraża więc pełnię prawdziwego macierzyństwa. Obraz ten bez wątpienia powstał
z natury. Świadczy o tym choćby podpatrzony przez artystę charakterystyczny gest kobiety, uciskającej palcami pierś, aby ułatwić niemowlęciu ssanie. Obok matki i dziecka obraz przedstawia zwróconą profilem dziewczynę, która z dużym przejęciem wpatruje się w rozgrywającą się przed nią scenę. Podobnie druga postać dziewczęca kieruje swe oczy
na główkę dziecka. Uwagę zwracają żółte kokardy dziewcząt, spinające włosy i tworzące zmienny kontur. Na sukienkach dziewczynek podobnie jak na kaftanie i spódnicy karmiącej występują motywy kwiatowe. Ma to symbolizować łączność kobiet ze światem natury.
Ten intymny akt karmienia niemowlęcia potraktował Wyspiański jako czynność przynależną wyraźnie do świata kobiet. Ilustruje to, co w naturze kobiecej jest najpiękniejsze
i najciekawsze, a mianowicie jej bycie matką.
Licze na naj:)☺
Wszystkie przedstawione postacie charakteryzują się delikatną linią twarzy, wyczuwa się w nich skupienie i czułość zarazem. Ubrane są w stroje bardzo dekoracyjne (narysowane wyraźną, krętą linią), wszystko tu składa się na ozdobny ornament: deseń kaftanu matki, wzorzyste sukienki dziewcząt, sploty kokard u włosów. Tło stanowią stylizowane liście i kwiaty pelargonii.
Ciekawa jest historia powstawania obrazu. Karmiąca matka – to żona artysty – Teodora z najmłodszym synkiem Stasiem, przerysowana przez Wyspiańskiego z wcześniejszego o trzy lata pastelu. Poza tym na obraz wybrał artysta papier z zaczętym motywem kwiatowym, który podczas tworzenia przeistoczył się w kaftan matki ozdobiony fuksjam