Question

To jest zadanie z przyrody.

Zadanie 2 ze strony 50.
Wydawnictwo : WSiP
Tytuł książki : Przyrodo witaj!
Klasa : 5

Musi był długie na jedną stronę kartki A4.

To zadanie jest na jutro.
Proszę was abyście je rozwiązali.
:):):)

Answer 1

Cele Wigierskiego Parku Narodowego

 

Podstawowym celem powołanego 1 stycznia 1989 roku Wigierskiego Parku Narodowego jest ochrona przyrody. Na obszarach objętych ochroną częściową prowadzone są prace zmierzające do zachowania istniejącego stanu przyrody lub wykonywane są zabiegi przywracające jej właściwy stan - np. prace pielęgnacyjno-hodowlane w drzewostanach, restytucja rodzimych gatunków zwierząt, rekultywacja siedlisk, aktywne zwalczanie różnego typu zagrożeń. W ekosystemach objętych ochroną ścisłą zapewnione natomiast zostały warunki dla przebiegu spontanicznych procesów przyrodniczych.

 

Czynna ochrona przyrody wykonywana przez służby Parku ma zróżnicowane formy. W lasach przekształconych przez wcześniejszą gospodarkę leśną prowadzone są, między innymi, prace związane z przebudową składu gatunkowego drzewostanów oraz zmianą ich struktury wiekowej i przestrzennej tak, aby w możliwie najkrótszym czasie doprowadzić do odtworzenia na całym obszarze Parku lasów o charakterze naturalnym.

 

Dla zapewnienia właściwego rozwoju i stanu sanitarnego lasów prowadzone są zabiegi ograniczające liczebność owadów żerujących na drzewach (głównie korników) poprzez usuwanie drzew opanowanych przez te owady, wywieszanie pułapek feromonowych, a także poprzez zapewnienie warunków gniazdowania owadożernym ptakom leśnym - ochronę drzew dziuplastych i wywieszanie budek lęgowych. Ważnym kierunkiem w czynnej ochronie lasów jest prowadzenie prac pielęgnacyjnych w najmłodszych drzewostanach i zapewnienie właściwych warunków dla ich wzrostu.

 

Choć większość działań z zakresu czynnej ochrony ekosystemów lądowych ma na celu przyspieszanie procesów sukcesji ekologicznej i zwalczanie zagrożeń, które doprowadzić mogłyby do sytuacji klęskowych, na wybranych powierzchniach prowadzone są prace pielęgnacyjne powstrzymujące proces naturalnego przekształcania się (sukcesji) siedlisk i zbiorowisk organizmów.

 

Dotyczy to między innymi usuwania krzewów i drzew oraz okresowego koszenia wytypowanych do czynnej ochrony niewielkiej części nie użytkowanych łąk, które są miejscem występowania chronionych gatunków roślin - w tym rzadkich gatunków storczyków. Dzięki powstrzymywaniu w tych miejscach sukcesji ekologicznej możliwe jest zachowanie wielu gatunków charakterystycznych dla różnych stadiów sukcesji ekologicznej. Prace powstrzymujące ten proces podejmowane są również w czynnej ochronie jezior i rzek Parku, obejmując zarówno zabiegi ograniczające proces eutrofizacji jak i działania z zakresu odtwarzania właściwej struktury biocenoz wodnych.

 

Tworzenie siedlisk zastępczych i odtwarzanie siedlisk przekształconych lub zniszczonych przez człowieka jest ważną sferą działalności Parku. W ostatnim czasie podjęte zostały działania zmierzające do ochrony owadów gniazdujących w glinianym podłożu. Do niedawna znaczącą ostoją dla tych owadów były ściany glinianych zabudowań, licznie występujących w krajobrazie Suwalszczyzny. Jednak i one coraz częściej znikają ze środowiska, a wraz z nimi dziesiątki gatunków owadów, wśród których znajdują się gatunki rzadkie i zagrożone, umieszczone na "Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce". W celu ratowania tych zwierząt Park wybudował i ustawił w terenie ponad 200 konstrukcji wykonanych z gliny, drewna i słomy. Już po kilku miesiącach wiele gatunków owadów, w tym dziko żyjące pszczoły, zaczęło budować w glinianych ścianach gniazda, co pozwala sądzić, że podjęte zabiegi ochronne są skuteczne.

 

Spośród 12 taksonów płazów występujących na trenie Wigierskiego Parku Narodowego jedynie traszka zwyczajna i żaby: trawna, moczarowa, jeziorkowa i wodna, nie wymagają specjalnych zabiegów ochronnych dla zapewnienia tym zwierzętom odpowiednich warunki do życia i rozrodu. Pozostałe gatunki płazów chronione są poprzez wykupy gruntów z "oczkami" wodnymi od prywatnych właścicieli w celu odtwarzania zanikających stawów, oczyszczanie ich ze śmieci oraz ustawianie znaków drogowych informujących o głównych szlakach wędrówek płazów. Za najważniejsze dla ochrony płazów Park uznał odtwarzanie niewielkich zbiorników wodnych, będących miejscem ich rozrodu. Już odtworzenie kilku pierwszych zbiorników pokazało, że jest to bardzo szybka i skuteczna metoda zapewnienia trwałości występowania kilku gatunków płazów i wielu innych zwierząt, dla których drobne zbiorniki wodne są optymalnym siedliskiem występowania. Powstanie nowych miejsc rozrodu dla kumaka nizinnego i grzebiuszki ziemnej w Rosochatym Rogu oraz dla ropuchy zielonej i rzekotki drzewnej w Sobolewie, zaowocowało zwiększeniem liczebności populacji tych gatunków. Jest to niezwykle ważne przede wszystkim dla rzekotki, która na terenie Parku osiąga północno-wschodnią granicę swego zasięgu.

 

Wszystkie te działania, łącznie z wzbogacaniem lasów w letnie schrony dla nietoperzy, sprzyjają utrzymaniu wysokiej różnorodności przyrodniczej terenu Parku.

 

Równie ważną elementem ochrony przyrody jest prowadzona przez Park działalność edukacyjna. Ma ona niezwykle zróżnicowane formy i obejmuje, miedzy innymi, zajęcia terenowe i laboratoryjne w Ośrodku Edukacji Środowiskowej, organizację licznych konkursów i innych imprez związanych z ochroną przyrody (np. obchody "Dni Ziemi", "Sprzątanie Świata", "Dzień Parków Narodowych"), spotkania z młodzieżą lokalnych szkół, działalność wystawienniczą w sali ekspozycyjnej w budynku dyrekcji Parku i wystawie etnograficznej w Krzywem, działalność wydawniczą - w tym publikowanie kwartalnika WPN-u "Wigry", folderów, map, książek, przewodników i różnorodnych materiałów edukacyjnych. Uzupełnieniem bezpośredniej edukacji środowiskowej jest przygotowanie terenu Parku do zwiedzania, w tym zagospodarowanie ścieżek edukacyjnych i szlaków turystycznych.

 

Poza funkcją ochronną i edukacyjną Park realizuje program badań naukowych i monitoringu środowiska. Współpracując z wieloma ośrodkami naukowymi gromadzi wiedzę na temat zasobów przyrodniczych tego terenu, analizuje zachodzące w niej zmiany i ocenia zagrożenia. Szczególnie wiele danych do opracowania właściwej strategii przeciwdziałania degradacji przyrody Parku zostało zebranych w trakcie prac nad długoterminowym planem ochrony Parku na lata 2000-2020.

Położenie Parku

 

Wigierski Park Narodowy położony jest na północnym skraju Puszczy Augustowskiej, największego zwartego kompleksu leśnego na niżu Europy, który wraz z lasami na terytorium Litwy i Białorusi pokrywa obszar około 300 tysięcy hektarów. Geograficznie, Park leży w granicach Pojezierza Litewskiego i obejmuje fragmenty trzech mezoregionów: Pojezierza Zachodniosuwalskiego, Pojezierza Wschodniosuwalskiego i Równiny Augustowskiej. Prawie cały obszar Wigierskiego Parku Narodowego leży w środkowej części dorzecza rzeki Czarnej Hańczy, dopływu Niemna. Park, wraz z otuliną, rozciąga się pomiędzy 53o57' a 54o10' szerokości geograficznej północnej i 22o57' a 23o15' długości geograficznej wschodniej.

 

 

 

Pod względem administracyjnym Park zlokalizowany jest w północnej części województwa podlaskiego, w granicach trzech powiatów: Suwałki (część gminy Suwałki), Sejny (części gmin Krasnopol i Giby) oraz Augustów (część gminy Nowinka). W województwie podlaskim, wchodzącym w skład obszaru Zielonych Płuc Polski, położone są także trzy inne parki narodowe: Białowieski, Biebrzański i Narwiański. W województwie podlaskim znajduje się 30,14% powierzchni wszystkich polskich parków narodowych. Świadczy to o niezwykle bogatych zasobach przyrodniczych całego regionu.

PS.  Akurat miałam to zadanie zrobione w książce