TEMAT: "Dziady" cz. III. Wielka improwizacja wyrazem patriotycznych uczuć Konrada.
Zad. 1 Odpowiedz na pytania korzystając jedynie ze sceny 2 aktu 1:
1. W jakich okolicznościach improwizuje Konrad?
2. Do kogo improwizuje Konrad?
3. Jaki jest stosunek Konrada do ludzi?
4. Jaką siłę przypisuje Konrad swojej poezji?
5. O co bohater spiera się z Bogiem?
6. Jakie zarzuty czyni Bogu i dlaczego chce go nazwać carem?
7. Jakie cechy prometejskie dostrzegasz w Konradzie?
Zad. 2
Przygotuj notatkę o towarzystwie stolikowym korzystając ze sceny 7 aktu 1.
Zad. 3
1. Historia Czechowskiego: scena 7
2. Historia Rolinsona: scena 8
PROSZĘ O ZROBIENIE WSZYSTKICH ZADAŃ. DAJĘ NAJ.
More Questions From This User See All
1. Konrad przebywa w swojej celi, w odosobnieniu, w więzieniu rosyjskim.
2. Adresatem jego monologu jest Bóg.
3. Konrad dostrzega cierpienie ludzi, ale żąda od Boga rządu dusz; mimo współczucia i ogólnej troski dla dobro ojczyzny wpadł w pułapkę chęci posiadania nad ludźmi władzy absolutnej.
4. Konrad uważa, że on i Bóg są równi, ponieważ obaj są twórcami. Wierzy, że jego poezja zostanie doceniona tylko przez Boga. Przypisuje jej nadnaturalne siły. Uważa, że zapewnią mu nieśmiertelność. Wywyższa się; gardzi innymi twórcami.
5 i 6. Bohater zarzuca mu obojętność wobec cierpienia narodu polskiego.
Domaga się od Boga "rządu dusz" i władzy boskiej. Jest rozgorycznony milczeniem Boga. Chce się z nim zmierzyć. Utożsamia się z narodem i sądzi, że posiada siłę miliona. Zarzuca Bogu pomyłkę. Chce go nazwać carem z powodu jego milczenia i obojętności.
7. Konrad jest gotowy poświęcić się dla dobra ojczyzny. Podobnie jak Prometeusz - występuje przeciwko Bogu. Utożsamia się z ludźmi i ich cierpieniem "Nazywam się miljon, bo za miljony kocham i cierpię katusze." Jednak wpada w pułapkę pragnienia roztoczenia nad ludźmi kontroli absolutnej.
2. Towarzysto stolikowe - charakterystyczny dla tego dramatu podział na lewą i prawą stronę. Stoliki znajdują się po lewej, więc są metaforą zła. Siedzi przy nich znudzona arystokracja, która nie przejmuje się losem kraju i cierpieniami narodu. Nowosilcow nie jest dla nich ciemiężycielem, a jedynie organizatorem wspaniałych balów. Charakterystyczne, że przy stolikach siedzą również prorosyjscy literaci, którzy nie mają zamiaru opisywać tego, co się dzieje z represjonowanymi ludźmi w kraju. Uważają, że jest to temat niezwykle nudny. Młodzież siedząca przy stolikach jest zdania, że należy poczekać na rozwój sytuacji i nie podejmować żadnych czynności przeciwko caratowi.
3.
a) historia Czechowskiego
Czechowski był młodym, radosnym człowiekiem. Został określony mianem
"dusza towarzystwa." Chętnie zadawał się z dziećmi, nie wywyższał się z powodu wieku. Zaginął wkrótce po ślubie. Poszukiwania nie przyniosły żadnych efektów. Poszła pogłoska, że się utopił; policja dostarczyła fałszywych dowodów na potwierdzenie tej teorii. Minąły dwa lata. W czasie transportowania więźniów do Belwederu dowiedziano się, że Czechowski jest wśród nich. Żona starała się coś zdziałać, niestety bezskutecznie. Po mieście krążyły plotki o ciężkich przesłuchaniach i nieludzkich metodach śledczych, jakim poddawano więźniów. Minęły 3 lata. Zezwolono Czechowskiemu na powrót do domu, pod groźbą utraty życia, jeśli nie będzie milczał. Postarzał się, był wrakiem człowieka, stronił od ludzi, nie ufał im. Popadł w obłęd.
b) historia Rollinsona
Rollinson jest jednynym synem swojej ślepej, owdowiałej matki. Przebywa w areszcie i jest bardzo ciężko bity. Matka próbuje interweniować w jego sprawie u Senatora; udało jej się nawet uzyskać poparcie księżnej. Jan był guwernerem i ze swojej małej pensji pomagał matce się utrzymać. Matka dowiedziała się, że jest w zlym stanie i bezskutecznie starała się pozyskać zgodę na wizytę; udało jej się wyjednać pozwolenie na wizytę księdza. Warunki w których przebywa Rollinson są bardzo złe. ''rok siedzi o chlebie i wodzie,/ zimnym, ciemnym więzieniu, bez odzieży, w chłodzie." Senator każe aresztować matkę Rollinsona. Lekarz mówi, że mężczyzna jest zdesperowany do tego stopnia, że chce popełnić samobójstwo. W dodatku jest chory na płuca. Zostaje wyrzucony z okna, jednak udaje mu się przeżyć. Umiera przy księdzu Piotrze.