Question

Teleskop optyczny napisz po kilka zdan do kazdego

*budowa

*zastosowanie

*działanie

*ciekawostki

Mile widziane zdjecia z opisem ;)

Answer 1

 

-----------------------------------------------

BUDOWA TELESKOPU OPTYCZNEGO w załączniku

ZASTOSOWANIE: 

Służy do powiększania odległych obrazów, daje obraz rzeczywisty powiększony. Teleskop optyczny umożliwia otrzymywanie wiernego (zarówno pod względem rozmieszczenia przestrzennego szczegółów, jak i rozkładu jasności), możliwie najjaśniejszego obrazu badanego wycinka nieba lub obiektu astronomicznego. Zastosowanie w teleskopie zwierciadeł lub soczewek o dużej średnicy umożliwia wychwycenie rozproszonego światła pochodzącego od odległych obiektów dzięki czemu możliwa jest obserwacja lub rejestracja fotograficzna nawet bardzo słabo widocznych obiektów. Użycie teleskopu umożliwia również znaczne zwiększenie zdolności rozdzielczej, dzięki czemu stają się rozróżnialne obiekty (np. składniki gwiazdy podwójnej), które nieuzbrojonym okiem są widoczne jako pojedynczy obiekt. Powstający na powierzchni ogniskowej obraz może być zarejestrowany na kliszy fotograficznej, za pomocą detektora CCD współpracującego z komputerem lub przez inne przyrządy, np. fotometry , spektrografy , umieszczone w tej płaszczyźnie lub w innym miejscu, do którego promieniowanie z płaszczyzny ogniskowej zostanie doprowadzone przez odpowiednie układy optyczne. 

DZIAŁANIE TELESKOPU:

Zasada działania i konstrukcji teleskopu zależy od zakresu rejestrowanego promieniowania. Teleskop optyczny jest zbudowany z umieszczonych w tubusie: obiektywu, skupiającego docierające od obiektu światło, i okularu, powiększającego otrzymany obraz, lub umieszczonych w płaszczyźnie ogniskowej urządzeń rejestrujących wytworzony obraz. Uzyskany dzięki teleskopowi optycznemu obraz można oglądać bezpośrednio przez okular, utrwalać go na kliszy fotograficznej, albo — ostatnio znacznie częściej — za pomocą detektora CCD, można też poddawać go dalszej analizie za pomocą spektrografów i in. instrumentów optycznych.Teleskopy optyczne dzieli się na refraktory (lunety), w których obiektywem jest soczewka lub zestaw soczewek, oraz reflektory (teleskopy zwierciadlane). Odpowiednio ukształtowane obiektywy soczewkowe, mające znaczne pole dobrego odwzorowania, są stosowane w astrografach do fotografowania wycinków nieba. Astrograf składa się z kamery fotograficznej (jest nią refraktor o obiektywie z 3 lub 4 soczewkami o ogniskowej do 10 m) na montażu paralaktycznym z mechanizmem zegarowym oraz lunety wizualnej, służącej do nastawiania kamery na wybrany obiekt i kontroli prowadzenia kamery w ślad za ruchem dziennym nieba. Obecnie refraktory są rzadziej używane ze względu na problemy techniczne związane z produkcją i osadzeniem soczewki, a także z powodu aberracji wywołanych przechodzeniem światła przez szkło. W reflektorach obiektyw jest wklęsłym (na ogół paraboloidalnym) zwierciadłem, kierującym odbite światło ku drugiemu, mniejszemu zwierciadłu, które wyprowadza je poza tubus teleskopu. W zależności od potrzeb obserwacyjnych wykorzystuje się różne typy teleskopów optycznych, w odmienny sposób wyprowadzających odbite od głównego zwierciadła światło poza tubus: w teleskopie Newtona przed zwierciadłem głównym umieszcza się małe płaskie zwierciadełko nachylone pod kątem 45° do osi optycznej, które wyprowadza odbite od głównego zwierciadła światło w stronę bocznego otworu w tubusie; w teleskopie Cassegraina odbite od głównego zwierciadła promienie odbijają się następnie od wypukłego hiperboloidalnego zwierciadełka ku otworowi w zwierciadle głównym; teleskop coudé zawiera układ aż 3 dodatkowych zwierciadeł. Do niektórych zastosowań, np. fotografowania dużych obszarów nieba, gdy niezbędne jest uzyskanie ostrego obrazu o dużych rozmiarach, są stosowane również systemy mieszane, w których światło odbite od zwierciadła przechodzi przez dodatkową szklaną płytkę korygującą (kamera Schmidta, kamera Maksutowa). Ze względu na ruch Ziemi wokół osi niezbędny jest ruchomy montaż teleskopu, umożliwiający podążanie za obserwowanym obiektem. W przypadku najprostszych teleskopów optycznych stosuje się na ogół montaż azymutalny, pozwalający na obrót instrumentu wokół osi pionowej i zmianę jego nachylenia do horyzontu.

CIEKAWOSTKI:

Odkrycie teleskopu przypisuje się tradycyjnie holenderskiemu
optykowi Hansowi Lippersheyowi, a sam wynalazek datowany jest na
rok 1608.Teleskop ten składał się z dwu soczewek:
płasko-wypukłej (obiektyw) i płasko-wklęsłej
(okular). Luneta Galileusza daje obraz prosty.

Za pomocą swoich teleskopów Galileusz odkrył cztery największe
księŜyce Jowisza (Io, Europa, Ganimedes, Kallisto), rozdzielił Drogę
Mleczną na gwiazdy, zobaczył fazy Wenus i plamy na Słońcu.

Największy teleskop Galileusza miał 5 cm średnicy i dawał
powiększenie 33x.