Tekst Pisany Dialektem Góralskim ???? Proszę o szybką odpowiedz!!!!!
jakubo99911
JAK SIE DWA CHŁOPI BEZ FAJKE STOWARZYSYLI
Przed wojną to sie do Hamaryki inacej jezdzowało, jak teroz. Downiej, kie sie chłop do Hamaryki broł, to i noród mioł gwary dość. Jechoł cłek trzy, śtyry tyźnie, no toś wiedzioł, ze jedzies ka jedzies. Teroz, bez te wojne, to sie to syćko jakosi zonacyło. Byle baba jedzie i zajedzie. I jak jedzie? Tu je dziś w Polsce i nim pies ogonem myrdnie juz je w Hamaryce. He, mocny-kany, jezdzowało sie to downiej... Kie se choćkie zboce, co sie mi przytrefiło, bok ta w tej Hamaryce pore casów był, to mie jesce dziś śmiech biere, choć to juz roki... Do Hamaryki to sie mi niecudnie jechało, bo ta cłek ani do pańskiego odzienio przyucony nie był, ani we świecie nie bywoł. Na sifkracie ta tyz cosi chybiało, alek zaś mioł przy sobie pięćdwaścia talarów, to mi ta juz wierniejsi wielgiego wstrętu nie robili. Dojechołek. Po seści rokak dostaję od baby list, coby sie do kraju wracać, ze se z gazdówką nimoze rady dać, ze to, ze tamto, coby sie ino wrócić. Zedyć, myśle se, kie jechać, to jechać, to pojade. Hamaryke znom, dudków sie ta cosi zarobiło, jakby -- rzeke -- kie jako padło, no to sie cłek wróci i bedzie. Wsiodek na sif i jade. Alek ta som nie jechoł, bo norodu wselinijakiego było moc: Angliki, Miemcy, Madziary, Słowioki i jacy som ta jest. Z Polokem tom sie nimóg stretnąć. W piersy dzień, jak my na morzu byli, tok se w kajubce siedzioł som. Dobrze mi było i ślebodnie. Ale juz rano przyseł drugi. Ktoz wie, co za jeden -- myśle se -- bo przyodzionko mioł dość fajne. Trza sie bedzie obryktować troske, coby nie myśloł, ze z byle dziadem siedzi. Wymyłek sie, wygolił, oporządził, patrze, a ten drugi juz do ksiązki patrzy i cygara kurzy. Ho, kiedyś ty tu -- rzeke -- taki pon, to i jo niegorsy. Wyjonek rękawicki, cok jesce w Cikagu lo baby kupił, okulory na nos wsadził, siadom prociw niego z cygarem i biere sie zaś do gazety. Anglicko była, no to mozecie wiedzieć, cok sie ś-niej docytoł. Siedzielimy tak ze dwie godziny. Djabli mie na to syćko brali, ale coz, z panem sie jechało, trza było pana strugać. Ku połedniu przychodzi do nos taki mały bojs i pokazuje, ze niby obiod gotowy. -- Jes -- powiado mój spólnik. -- Jes, gutbaj -- mruknął i jo, bok ta zaś telo anglickiego liznon. Poźrelimy na sie, on na mnie, jo na niego i zaś sie bieremy do gazet. Niedługo my ta w nie patrzeli, bo i jo swoją zwyobyrtoł juz na syćkie strony. Po małej kwili on wychodzi. Cosi do mnie przebełkotoł. Jo mu przykiwnon, ze niby rozumiem, bo mi przecie nierzec było sprostokem sie pokozać, ale mie zaroz tak cosi pikło, ze to pewnie bedzie jakisi Anglik. Trza go wymiarkować. Po obiedzie przedkładom mu swoją gazete i pokazuję palicem na litery, cy niby rozumie. -- Jes alrajt -- ośmioł sie zaroz i biere się do cytanio. -- On je -- myśle se -- Anglik. To my sie tu bassamdrut duzo oba dogodome... Neale coz było robić. Jako my ta juz mogli, tak my jechali. Jo se ino cygara pokurzowoł, a okulory poprawioł, coby mi w djaski nie zjechały z nosa, bo kiez jo ta ze śkłami chodził. Lo dziadka-jek to kupił, bo mi syćko odkazowali w listach, jeze z ocami płono. Jedziemy i jedziemy bez to morze już cosi scworty dzień. Troche sie zaceno i kotwić. Ani słowa z kim przegodać, telo ino, co my se z tym Anglikem upokazowali, a uprzyświodcali: "Jes! " Mnie złości brały, bo to ani legnąć ślebodnie, ani nic, a tu trza było syćko po pańsku: do gazet bez okulory patrzoj, w rękawickak chodź, a do tego mi jesce i cygarów chybiło. Zbocyłek se, ze jo przecie mom fajke, piekną fajecke z kohutkem, taką wiecie, jakie to Prokop z Ratułowa miewoł. Na taką -- rzeke -- fajecke, to i Anglik ocyska wywali. Trza zakurzyć.
Ta fajecka z morskiej piany, mo cybusek wykrącany...
He, Jeźiś Maryjka! Kie ten Anglik doźroł, kie sie porwie na nogi: -- A skądeś ty, bracie? -- pyto sie. -- Jo z Dzianisa! -- Psiokrew... dyć jo z Witowa. Trza było tam wte być i trza było widzieć, co sie s-nami robiło. Kielo wideku i serokości na morzu, telo było nasej uciechy. -- Cemuześ sie tyz zaroz po ludzku nie obezwoł -- pytom sie pote tego Anglika z Witowa. -- A ty cemu? -- Ne bo jo myśloł, ześ ty prowdziwy Anglik, boś ta na syćko mioł ino "Jes". -- A jo samo to myśloł o tobie. I pomyślijcie se, tele casy wroz my jechali, co jeden to hrubszy Anglik i dopiero fajki trza było, coby nos stowarzysyła.
[Z książki Gęśle z jawora, nakładem krakowskiego ogniska Związku Podhalan 1935, s. 54--57]
Przed wojną to sie do Hamaryki inacej jezdzowało, jak teroz. Downiej, kie sie chłop do Hamaryki broł, to i noród mioł gwary dość. Jechoł cłek trzy, śtyry tyźnie, no toś wiedzioł, ze jedzies ka jedzies. Teroz, bez te wojne, to sie to syćko jakosi zonacyło. Byle baba jedzie i zajedzie. I jak jedzie? Tu je dziś w Polsce i nim pies ogonem myrdnie juz je w Hamaryce.
He, mocny-kany, jezdzowało sie to downiej... Kie se choćkie zboce, co sie mi przytrefiło, bok ta w tej Hamaryce pore casów był, to mie jesce dziś śmiech biere, choć to juz roki...
Do Hamaryki to sie mi niecudnie jechało, bo ta cłek ani do pańskiego odzienio przyucony nie był, ani we świecie nie bywoł. Na sifkracie ta tyz cosi chybiało, alek zaś mioł przy sobie pięćdwaścia talarów, to mi ta juz wierniejsi wielgiego wstrętu nie robili.
Dojechołek.
Po seści rokak dostaję od baby list, coby sie do kraju wracać, ze se z gazdówką nimoze rady dać, ze to, ze tamto, coby sie ino wrócić. Zedyć, myśle se, kie jechać, to jechać, to pojade. Hamaryke znom, dudków sie ta cosi zarobiło, jakby -- rzeke -- kie jako padło, no to sie cłek wróci i bedzie.
Wsiodek na sif i jade. Alek ta som nie jechoł, bo norodu wselinijakiego było moc: Angliki, Miemcy, Madziary, Słowioki i jacy som ta jest. Z Polokem tom sie nimóg stretnąć. W piersy dzień, jak my na morzu byli, tok se w kajubce siedzioł som. Dobrze mi było i ślebodnie. Ale juz rano przyseł drugi. Ktoz wie, co za jeden -- myśle se -- bo przyodzionko mioł dość fajne. Trza sie bedzie obryktować troske, coby nie myśloł, ze z byle dziadem siedzi. Wymyłek sie, wygolił, oporządził, patrze, a ten drugi juz do ksiązki patrzy i cygara kurzy. Ho, kiedyś ty tu -- rzeke -- taki pon, to i jo niegorsy. Wyjonek rękawicki, cok jesce w Cikagu lo baby kupił, okulory na nos wsadził, siadom prociw niego z cygarem i biere sie zaś do gazety. Anglicko była, no to mozecie wiedzieć, cok sie ś-niej docytoł. Siedzielimy tak ze dwie godziny. Djabli mie na to syćko brali, ale coz, z panem sie jechało, trza było pana strugać. Ku połedniu przychodzi do nos taki mały bojs i pokazuje, ze niby obiod gotowy.
-- Jes -- powiado mój spólnik.
-- Jes, gutbaj -- mruknął i jo, bok ta zaś telo anglickiego liznon.
Poźrelimy na sie, on na mnie, jo na niego i zaś sie bieremy do gazet. Niedługo my ta w nie patrzeli, bo i jo swoją zwyobyrtoł juz na syćkie strony. Po małej kwili on wychodzi. Cosi do mnie przebełkotoł. Jo mu przykiwnon, ze niby rozumiem, bo mi przecie nierzec było sprostokem sie pokozać, ale mie zaroz tak cosi pikło, ze to pewnie bedzie jakisi Anglik. Trza go wymiarkować. Po obiedzie przedkładom mu swoją gazete i pokazuję palicem na litery, cy niby rozumie.
-- Jes alrajt -- ośmioł sie zaroz i biere się do cytanio.
-- On je -- myśle se -- Anglik. To my sie tu bassamdrut duzo oba dogodome...
Neale coz było robić. Jako my ta juz mogli, tak my jechali. Jo se ino cygara pokurzowoł, a okulory poprawioł, coby mi w djaski nie zjechały z nosa, bo kiez jo ta ze śkłami chodził. Lo dziadka-jek to kupił, bo mi syćko odkazowali w listach, jeze z ocami płono.
Jedziemy i jedziemy bez to morze już cosi scworty dzień. Troche sie zaceno i kotwić. Ani słowa z kim przegodać, telo ino, co my se z tym Anglikem upokazowali, a uprzyświodcali: "Jes! " Mnie złości brały, bo to ani legnąć ślebodnie, ani nic, a tu trza było syćko po pańsku: do gazet bez okulory patrzoj, w rękawickak chodź, a do tego mi jesce i cygarów chybiło.
Zbocyłek se, ze jo przecie mom fajke, piekną fajecke z kohutkem, taką wiecie, jakie to Prokop z Ratułowa miewoł. Na taką -- rzeke -- fajecke, to i Anglik ocyska wywali. Trza zakurzyć.
Ta fajecka z morskiej piany,
mo cybusek wykrącany...
He, Jeźiś Maryjka! Kie ten Anglik doźroł, kie sie porwie na nogi:
-- A skądeś ty, bracie? -- pyto sie.
-- Jo z Dzianisa!
-- Psiokrew... dyć jo z Witowa.
Trza było tam wte być i trza było widzieć, co sie s-nami robiło. Kielo wideku i serokości na morzu, telo było nasej uciechy.
-- Cemuześ sie tyz zaroz po ludzku nie obezwoł -- pytom sie pote tego Anglika z Witowa.
-- A ty cemu?
-- Ne bo jo myśloł, ześ ty prowdziwy Anglik, boś ta na syćko mioł ino "Jes".
-- A jo samo to myśloł o tobie.
I pomyślijcie se, tele casy wroz my jechali, co jeden to hrubszy Anglik i dopiero fajki trza było, coby nos stowarzysyła.
[Z książki Gęśle z jawora, nakładem krakowskiego ogniska Związku Podhalan 1935, s. 54--57]