Proszę przetłumaczyć ten text, nie chodzi mi o wklejenie do translatora...;/
Takie odpowiedzi będą zgłaszane do moderacji....
Proud of their Dustbin!
The dustbin is full to the top with crisp packets and coloured plastic. In fact, its's so full that it's difficult to put the lid on. But the Strauss family, who own this dirty, old dustbin full of rubbish, are very proud of it. Why? Because it contains all the family's rubbish for a whole year!
Two years ago, Richard and Rachelle Straus and their daughter Verona read an article abaut plastic bags and how they cause pollution and harm sea creatures. The decided to stop using plastic bags completely. Now, when they buy food, they reuse their own bags each time. They recycle as much as they can - glass bottles, plastic bottles, paper, cardboard, cans - and they simply don't buy things if they can't recycle the packaging. (They buy their toothpaste in aluminium tubes just because aluminium can be recycled.) And they never throw food away - they eat their leftovers or use them to make compost.
At the moment, it's impossible to recycle plastic crips packets and sweet wrappers - and Verona loves crisps. IF the bought a packet of crisps a day, she'd have to throw away lots of plastic. So she buys the biggest packets she can find - and each packet lasts for a week!
The family are keeping a record of their lifestyle on their website. They hope that other people will read it and reduce their waste. If everyone recycled a bit more, it would make a huge difference.
Dumni z ich śmietnika!
Śmietnik jest pełen po brzegi opakowań po chipsach i kolorowym plastikiem. Prawdę mówiąc, jest tak pełny że ciężko jest zamknąć pokrywę. Lecz rodzina Straussów, która jest właścicielem tego starego i zapchanego kosza na śmieci jest z niego bardzo dumna. Dlaczego? Ponieważ zawiera on rodzinne śmieci z całego roku!
Dwa lata temu Richard i Rachelle Strauss oraz ich córka Verona przeczytali artykuł na temat plastikowych toreb i ich szkodliwego wpływu na środowisko naturalne. Zdecydowali się całkowicie zaprzestać używania reklamówek. Teraz, gdy kupują jedzenie, używają kilkurazowych toreb. Działają zgodnie z zasadami recyklingu, segregując szklane i plastikowe butelki, makulaturę, tektury, puszki. Oni po prostu nie kupują danego produktu jeśli nie da się przetworzyć ponownie jego opakowania. (Nawet kupują pastę do zębów w aluminiowych tubkach tylko z powodu możliwości ponownego ich przetworzenia.) I nigdy nie wyrzucają jedzenia - zjadają resztki lub robią z nich kompost.
Na chwilę obecną, niemożliwym jest segregować plastikowe opakowania po chipsach, a Verona uwielbia chipsy. Gdyby kupowała paczkę chipsow dziennie, wyrzucałaby duże ilości plastiku. Dlatego też Verona kupuje największą paczkę jaką znajdzie - a każda taka paczka starcza jej na tydzień!
Rodzina udostępnia na swojej stronie internetowej nagrania z ich życia. Mają nadzieję iż inni ludzie przeczytają zawartość witryny i zmniejszą ilość swoich odpadów. Gdyby każdy segregował śmieci odrobinę więcej, zrobiłoby to ogromną różnicę.