Question

Tadeusz Różewicz ,,W środku życia''
Po końcu świata
po śmierci
znalazłem się w środku życia
stwarzałem siebie
budowałem życie
ludzi zwierzęta krajobrazy

to jest stół mówiłem
to jest stół
na stole leży chleb nóż
nóż służy do krajania chleba
chlebem karmią się ludzie

człowieka trzeba kochać
uczyłem się w nocy i w dzień
co trzeba kochać
odpowiadałem człowieka

to jest okno mówiłem
to jest okno
za oknem jest ogród
w ogrodzie widzę jabłonkę
jabłonka kwitnie

kwiaty opadają
zawiązują się owoce
dojrzewają

mój ojciec zrywa jabłko
ten człowiek który zrywa jabłko
to mój ojciec

siedziałem na progu domu
ta staruszka która
ciągnie na powrozie kozę
jest potrzebniejsza
i cenniejsza
niż siedem cudów świata
kto myśli i czuje
że ona jest niepotrzebna
ten jest ludobójcą

to jest człowiek
to jest drzewo to jest chleb

ludzie karmią się aby żyć
powtarzałem sobie
życie ludzkie jest ważne
życie ludzkie ma wielką wagą
wartość życia
przewyższa wartość wszystkich przedmiotów
które stworzył człowiek
człowiek jest wielkim skarbem
powtarzałem uparcie

to jest woda mówiłem
gładziłem ręką fale
i rozmawiałem z rzeką
wodo mówiłem
dobra wodo
to ja jestem
człowiek mówił do wody
mówił do księżyca
do kwiatów deszczu
mówił do ziemi
do ptaków
do nieba

milczało niebo
milczała ziemia
jeśli usłyszał głos
który płynął
z ziemi wody i nieba
to był głos drugiego człowieka

Zad.1. Czym jest koniec świata, o którym mówi podmiot liryczny w pierwszej strofie? Znajdź w wierszu inne aluzje do tak rozumianego końca świata.

Zad.2. Na podstawie utworu Różewicza omów symbolikę noża i chleba

Answer 1

Zad 1

Koniec świata, o którym mówi podmiot liryczny w pierwszej strofie, jest metaforyczny. Nie odnosi się do dosłownego zniszczenia świata, ale raczej do stanu załamania, kryzysu lub osobistego punktu kulminacyjnego. Inne aluzje do tak rozumianego końca świata można znaleźć w wierszu, gdzie podmiot liryczny opisuje swoje odkrywanie sensu życia i otaczającego go świata po przejściu przez coś, co można nazwać "śmiercią" lub osobistym kryzysem.

Zad 2

Wiersz Różewicza zawiera symbolikę noża i chleba. Noża można interpretować jako narzędzie, które służy do krajania chleba, czyli przygotowywania pożywienia. W kontekście wiersza, noża można również interpretować jako narzędzie tworzenia, przetwarzania i formowania życia, podobnie jak nożem kroi się chleb. Chleb natomiast symbolizuje podstawową ludzką potrzebę, czyli jedzenie. Jest to symbol życia i bytowania. W wierszu chleb jest utożsamiany z ludźmi, którzy karmią się, aby żyć, co podkreśla znaczenie życia ludzkiego. Ta symbolika podkreśla również konieczność kochania innych ludzi i troszczenia się o nich.

Mam nadzieję, że pomogłem :)