Wykres wielomianu W(x) zaczynamy rysować z prawej strony od góry, bo a = 1 > 0, pamiętając o tym, że wykres przecina oś w miejscu, gdzie znajduje się pierwiastek oraz wykres nie przecina osi, tylko "odbija się" od niej (styka się z osią) w miejscu, gdzie znajduje się pierwiastek parzystokrotny - patrz załącznik.
Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności (x + 2)²(x - 1)(x - 7) > 0, czyli zbiór tych argumentów x, dla których wartości wielomianu są dodatnie:
Zbiór ten jest również rozwiązaniem nierówności wyjściowej:
Wyznaczamy miejsca zerowe:
Zaznaczamy miejsca zerowe: - 2; 1 i 7 na osi.
Rysujemy przybliżony wykres wielomianu W(x) = (x + 2)²(x - 1)(x - 7).
Wykres wielomianu W(x) zaczynamy rysować z prawej strony od góry, bo a = 1 > 0, pamiętając o tym, że wykres przecina oś w miejscu, gdzie znajduje się pierwiastek oraz wykres nie przecina osi, tylko "odbija się" od niej (styka się z osią) w miejscu, gdzie znajduje się pierwiastek parzystokrotny - patrz załącznik.
Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności (x + 2)²(x - 1)(x - 7) > 0, czyli zbiór tych argumentów x, dla których wartości wielomianu są dodatnie:
Zbiór ten jest również rozwiązaniem nierówności wyjściowej:
bo nierówności:
są równoważne
Odp.