Question

streśc mit o herkulesie(12 prac)

proszę!! pilne:)

dam naj..

z góry dZięki

Answer 1

Herakles - najsławniejszy z herosów greckich, syn Zeusa i Alkmeny. Już jako niemowlę udusił dwa węże nasłane przez nienawidzącą go Herę, dowodząc swego boskiego pochodzenia. W młodości otrzymał bardzo staranne wykształcenie: Amfitrion nauczył go powozić rydwanem, sławny śpiewak Linos zapoznał go z muzyką i literaturą, Eurytos nauczył go strzelać z łuku, a Kastor władać białą bronią.

Pierwszym czynem dorosłego Heraklesa było zabicie na Kitajronie olbrzymiego lwa, który siał spustoszenie wśród stad Amfitriona i króla Tespiosa; w nagrodę pięćdziesiąt córek Tespiosa obdarzyło herosa swymi wdziękami. W drodze powrotnej z Kitajronu pokonał króla Orchomenos Erginosa, który wymuszał wielką daninę od Tebańczyków. Król Teb Kreon, oddał mu z wdzięczności rękę swej córki Megary. Herakles pod wpływem szaleństwa zesłanego nań przez Herę wymordował swe własne dzieci zrodzone z Megary, odzyskawszy zmysły, opuścił ją, poddał się oczyszczeniu przez Tespiosa, a później za radą Pytii udał się na służbę do swego krewnego Eurysteusza, aby odpokutować zbrodnie; Eurysteusz narzucił mu wykonanie dwunastu prac. W ciągu dwunastu lat służby Herakles dokonał następujących czynów:
•  zabił ogromnego lwa nemejskiego, z jego głowy zrobił sobie hełm, a ze skóry strój i tarczę

•  zabił hydrę lernejską, potwora o wielu głowach, które się ciągle odradzały - bohater odciął je wszystkie, zakopał w ziemi i przywalił ogromną skałą

•  schwytał i przyniósł do Myken ogromnego dzika, który grasował w Erymancie, w Arkadii

•  po nocnym pościgu pojmał i żywcem sprowadził do Eurysteusza olbrzymią łanię kerynejską

•  spłoszył i pozabijał strzałami żarłoczne ptaki zamieszkujące las nad jeziorem Stymfalos w Arkadii

•  oczyścił stajnie Augiasza, króla Elidy na Peloponezie, kierując na nie nurt dwóch rzek

•  schwytał i przywiódł do Grecji byka z Krety, który pustoszył tamtejsze zasiewy

•  spętał i sprowadził żywiące się ludzkim mięsem klacze Diomedesa

•  zdobył pas królowej Amazonek, Hippolity

•  sprowadził olbrzymie stado byków należące do potwornego Geryona, którego pokonał i zabił

•  uprowadził z Hadesu trójgłowego psa, Cerbera; po drodze uwolnił z Podziemia Tezeusza

•  zdobył złote jabłka z ogrodu Hesperyd.

Po zakończeniu swej służby u Eurysteusza Herakles powrócił do Teb, oddał rękę swej pierwszej żony Megary, sam zaś poślubił Dejanirę, zwyciężywszy w zapasach boga rzeki Acheloos. Wziął udział w pierwszej części wyprawy Argonautów i sprowadził z Podziemia Alkestis, żonę Admeta.

Zakochał się w Iole, córce Eurytosa; oburzony, że jej ojciec i bracia nie chcieli mu jej oddać, zabił jednego z braci - Ifitosa, i musiał za to, z polecenia wyroczni delfickiej, przez rok lub przez trzy lata przebywać w niewoli u królowej lidyjskiej Omfale, która nieustannie go poniżała, każąc mu wykonywać kobiece prace.

Skończywszy tę służbę, wyprawił się do Troi przeciw królowi Laomedontowi, który niegdyś odmówił mu wspaniałych koni jako obiecanej zapłaty za zabicie morskiego potwora; zdobył Troję na czele swej armii, zabił Laomedonta, a jego córkę Hezjonę dał za żonę Telamonowi. Wreszcie zdobył Ojchalię, zabił króla Eurytosa, jego synów i uprowadził Iole. Wówczas Dejanira, bojąc się utracić jego miłość, nasączyła uszytą dla Heraklesa szatę zatrutą krwią centaura Nessosa. Kiedy trucizna zaczęła palić ciało herosa, przyprawiając go o straszne cierpienia, udał się na górę Ojta, przekazał swoją ostatnią wolę wezwanemu synowi Hyllosowi i wznios dla siebie stos, na którym polecił się spalić Pojasowi, ojcu Filokteta, dając mu w nagrodę swój łuk i strzały.

W chwili śmierci Zeus zabrał go na Olimp, obdarzył nieśmiertelnością i dał za żonę boginię młodości Hebe. Wszedłszy do grona niebian, Herakles pojednał się z Herą. Herakles był uważany przez Greków za postać symbolizującą siłę, energię i heroizm; widziano w nim boga, a jednocześnie człowieka gotowego do pomocy innym, walczącego z bezwzględną odwagą przeciw niesprawiedliwości, karzącego zło i okrucieństwo; jego siła, wytrzymałość, a także apetyt były przysłowiowe.