Miejscem akcji komedii jest zamek zamieszkiwany przez wrogo do siebie nastawionych sąsiadów: Cześnika Raptusiewicza i Rejenta Milczka. Nieustanne waśnie między nimi stanowią przyczynę udręk dwojga młodych bohaterów- Klary, bratanicy Cześnika i Wacława, syna Milczka. Zakochanych unieszczęśliwia nienawiść rozdzielająca ich opiekunów, będąca jedyną przeszkodą w ich miłości. W części zamieszkiwanej przez Raptusiewicza przebywa również krewna Klary- Podstolina, względem której Cześnik snuje małżeńskie plany. Pragnie pojąć ją za żonę za względu na jej znaczny majątek, a do zrealizowania ślubnych zobowiązań wykorzystuje Papkina, który niejednokrotnie już oddawał mu swe usługi. Ten chętnie przystaje na propozycję i przynosi Raptusiewiczowi dobre wieści- Podstolina oczekuje oświadczyn. Drugim poleceniem dla Papkina jest przekazanie Rejentowi wezwania na pojedynek. Zanim jednak do tego dochodzi, spór między sąsiadami gwałtownie się zaognia- samowolne naprawianie muru granicznego przez Milczka prowadzi do ostrej wymiany zdań, a także bójki murarzy z dworzanami. Wacław dostrzega w tym szansę na zażegnanie konfliktu- dobrowolnie oddaje się w niewolę tchórzliwemu i jednocześnie głośno chełpiącemu się swą odwagą Papkinowi, aby dostać się przed oblicze Cześnika i prosić go o zawarcie pokoju. Gdy jednak Raptusiewicz gwałtownie odmawia i nakazuje młodzieńcowi opuszczenie swych komnat, ten przekupuje zachłannego Papkina i pozostaje w ukryciu, by wraz z Klarą obmyślić plan umożliwiający im uzyskanie od rodziców zgody na ślub. Pomóc w tym ma Podstolina, ale podczas spotkania okazuje się, że poznała ona już wcześniej Wacława- w czasach studenckich filtrował on z piękna Anną. Teraz Postolina pragnie odnowić znajomość z młodzieńcem, oferując jednocześnie niczego niedomyślającej się Klarze swą pomoc. Papkin przekazuje Rejentowi wezwanie na pojedynek, zaś do Cześnika wraca z Milczkowym listem, z którego wynika, ze Podstolina rezygnuje ze ślubu z Raptusiewiczem i wychodzi za Wacława. Namówił ją do tego sam Milczek, mszcząc się w ten sposób na sąsiedzie. Podpisuje z przyszłą synową intercyzę, a synowi nakazuje poślubienie jej. Gdy Wacław informuje Klarę o planach swego ojca, zostaje pochwycony przez służbę Cześnika i zmuszony do natychmiastowego ślubu z Klarą. Uszczęśliwieni młodzi udają się do kaplicy, którą opuszczają jako małżonkowie. Cześnik tryumfuje- wprawdzie Rejent ukradł mu narzeczoną, ale on Milczkowi syna. Zjawia się ojciec Wacława, który na próżno oczekiwał wroga w wyznaczonym miejscu pojedynku. Miedzy zwaśnionymi sąsiadami dochodzi początkowo do ostrej kłótni- Milczek żąda unieważnienia małżeństwa. Pozostawioną bez męża Podstolinę uspakaja kwota, która otrzymuje zgodnie z intercyzą- groziła jej bieda, gdyż cały majątek, którym zarządzała, miał przejść na Klarę w dniu jej zamążpójścia. Młoda żona obiecała zapłacić tę kwotę, zaś obie zwaśnione strony godzą się ze sobą.
Miejscem akcji komedii jest zamek zamieszkiwany przez wrogo do siebie nastawionych sąsiadów: Cześnika Raptusiewicza i Rejenta Milczka. Nieustanne waśnie między nimi stanowią przyczynę udręk dwojga młodych bohaterów- Klary, bratanicy Cześnika i Wacława, syna Milczka. Zakochanych unieszczęśliwia nienawiść rozdzielająca ich opiekunów, będąca jedyną przeszkodą w ich miłości.
W części zamieszkiwanej przez Raptusiewicza przebywa również krewna Klary- Podstolina, względem której Cześnik snuje małżeńskie plany. Pragnie pojąć ją za żonę za względu na jej znaczny majątek, a do zrealizowania ślubnych zobowiązań wykorzystuje Papkina, który niejednokrotnie już oddawał mu swe usługi. Ten chętnie przystaje na propozycję i przynosi Raptusiewiczowi dobre wieści- Podstolina oczekuje oświadczyn.
Drugim poleceniem dla Papkina jest przekazanie Rejentowi wezwania na pojedynek. Zanim jednak do tego dochodzi, spór między sąsiadami gwałtownie się zaognia- samowolne naprawianie muru granicznego przez Milczka prowadzi do ostrej wymiany zdań, a także bójki murarzy z dworzanami.
Wacław dostrzega w tym szansę na zażegnanie konfliktu- dobrowolnie oddaje się w niewolę tchórzliwemu i jednocześnie głośno chełpiącemu się swą odwagą Papkinowi, aby dostać się przed oblicze Cześnika i prosić go o zawarcie pokoju. Gdy jednak Raptusiewicz gwałtownie odmawia i nakazuje młodzieńcowi opuszczenie swych komnat, ten przekupuje zachłannego Papkina i pozostaje w ukryciu, by wraz z Klarą obmyślić plan umożliwiający im uzyskanie od rodziców zgody na ślub.
Pomóc w tym ma Podstolina, ale podczas spotkania okazuje się, że poznała ona już wcześniej Wacława- w czasach studenckich filtrował on z piękna Anną. Teraz Postolina pragnie odnowić znajomość z młodzieńcem, oferując jednocześnie niczego niedomyślającej się Klarze swą pomoc.
Papkin przekazuje Rejentowi wezwanie na pojedynek, zaś do Cześnika wraca z Milczkowym listem, z którego wynika, ze Podstolina rezygnuje ze ślubu z Raptusiewiczem i wychodzi za Wacława. Namówił ją do tego sam Milczek, mszcząc się w ten sposób na sąsiedzie. Podpisuje z przyszłą synową intercyzę, a synowi nakazuje poślubienie jej.
Gdy Wacław informuje Klarę o planach swego ojca, zostaje pochwycony przez służbę Cześnika i zmuszony do natychmiastowego ślubu z Klarą. Uszczęśliwieni młodzi udają się do kaplicy, którą opuszczają jako małżonkowie.
Cześnik tryumfuje- wprawdzie Rejent ukradł mu narzeczoną, ale on Milczkowi syna. Zjawia się ojciec Wacława, który na próżno oczekiwał wroga w wyznaczonym miejscu pojedynku. Miedzy zwaśnionymi sąsiadami dochodzi początkowo do ostrej kłótni- Milczek żąda unieważnienia małżeństwa.
Pozostawioną bez męża Podstolinę uspakaja kwota, która otrzymuje zgodnie z intercyzą- groziła jej bieda, gdyż cały majątek, którym zarządzała, miał przejść na Klarę w dniu jej zamążpójścia. Młoda żona obiecała zapłacić tę kwotę, zaś obie zwaśnione strony godzą się ze sobą.