Starożytne Ateny oraz Sparta.
ODPOWIEDZ:
1.) Położenie Aten
2.) Na czym polegała demokracja ateńska?
3.) Na czym polegało Spartańskie wychowanie?
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
1) Ateny są jedną z największych greckich polis.Położone są one w środkowej Grecji.Ich założycielem jest Tezeusz który zjednoczył osady leżące w Attyce.
2)
Demokracja ateńska, forma ustroju państwowego zapoczątkowana w Atenach w VI w. p.n.e. przez reformy Solona, a następnie Klejstenesa, osiągnęła swoją pełnię w V w. p.n.e. Opierała się na możliwości udziału we władzach polis wszystkich wolnych obywateli. Najwyższą władzę w państwie ateńskim tworzyło Zgromadzenie Ludowe (eklezja), w którym prawo udziału miał każdy obywatel posiadający pełnię praw, po skończeniu 20 roku życia.
3) Wychowanie spartańskie polegoało na tym, aby wychować dzieci na świetnych wojowników. Nie uczono ich liczyć ani specjalnie pisać, ponieważ uważano te umiejętności za zbedne. Uczono ich więc tylko tych rzeczy które mogły przydac się w walce. Od szóstego roku życia chłopiec przechodził pod opieke państwa i musiał chodzić do koszar. Uczono ich walki i sprytu. Kiedy dziecko zostało przyłapane na kradzieży, karano je nie tylke za kradzież co za brak sprytu! Uwazam,że metody tamtejszego wychowania nie sprawdziłyby się w tych czasach.
liczę na naj :)
1).Głównym ośrodkiem Attyki były Ateny. Życie polityczne Aten skupiło się wokół wzgórza Akropolu, gdzie najpierw swą siedzibę miał król, a następnie wzniesiono świątynię Ateny, która była patronką miasta. Ateny posiadały port w Pireusie a miasto było otoczone Długimi Murami wzniesionymi w V wieku p.n.e. w obawie przed Persami. Na Akropolu znajdował się Partenon - świątynia Ateny, Erechtejon - świątynia Posejdona, Ateny i Erechteusza oraz Propyleje - monumentalne bramy.
3. Wychowanie spartańskie polegoało na tym, aby wychować dzieci na świetnych wojowników. Nie uczono ich liczyć ani specjalnie pisać, ponieważ uważano te umiejętności za zbedne. Uczono ich więc tylko tych rzeczy które mogły przydac się w walce. Od szóstego roku życia chłopiec przechodził pod opieke państwa i musiał chodzić do koszar. Uczono ich walki i sprytu. Kiedy dziecko zostało przyłapane na kradzieży, karano je nie tylke za kradzież co za brak sprytu! Uwazam,że metody tamtejszego wychowania nie sprawdziłyby się w tych czasach.