Barok to epoka, która rozpoczęła się z końcem XVI wieku, wówczas gdy w architekturze polskiej dominowała stylistyczna forma późnego renesansu wraz z manieryzmem. Prekursorami byli jezuici, którzy zostali sprowadzeni do naszego kraju w 1564 r. Cieszyli się oni poparciem dworu oraz magnaterii. Zarówno w Polsce jak i w krajach Europejskich, pierwsze z barokowych kościołów budowane były przez architektów, którzy byli zakonnikami. Bardzo często wzorowali się oni na rzymskim kościele Il Gesu.
2 votes Thanks 8
asia16443
BAROK jest to epoka która rozpoczęła się pod koniec XVI wieku i trwała do lat 30- tych wieku XVIII.
Nazwa barok wywodzi się z portugalskiego języka < barocca- perła o nieregularnym kształcie>, jest to także termin zapożyczony z historii sztuki. W Baroku wykształciły się dwa zasadnicze nurty myślowe: racjonalizm, który zakładał, że mądrość uzyskać można jedynie dzięki potędze umysłu oraz empiryzm, którego z kolei założeniem było poznawanie świata dzięki zmysłom, doświadczeniu, umysł odgrywał tutaj mniejsze znaczenie. W Polsce, nieco opóźnionej w stosunku do innych państw europejskich, barok rozpoczyna się w końcowym okresie lat osiemdziesiątych XVI w. Faza wstępna trwa do lat 20 - tych XVII wieku, a rozkwit tej epoki aż do końca XVII wieku. Zmierzch epoki przypada na czasy saskie, obejmujące lata 1700 - 1730. Jak widać, okres baroku obejmuje cały wiek XVII, jeden z najbardziej niespokojnych w dziejach Rzeczypospolitej. Miały wtedy miejsce takie wydarzenia, jak wojna z Turcją, "potop" szwedzki, wojna z Moskwą, powstanie Chmielnickiego czy odsiecz Wiednia. Czasy Jana Kazimierza były czasem pełnym zamieszek i wojen ("Rok1647 był to dziwny rok, w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i zdarzenia" Ogniem i mieczem, H. Sienkiewicz), z kolei czasy saskie (August II Mocny i August III) to epoka kryzysu. W Polsce przyjęto, że barok składał się z trzech podokresów:
* późny renesans - wczesny barok (1580-1620), * dojrzały barok (ok. 1620-1680), * późny barok - początki oświecenia (ok. 1680-1764)
Barok to epoka, która rozpoczęła się z końcem XVI wieku, wówczas gdy w architekturze polskiej dominowała stylistyczna forma późnego renesansu wraz z manieryzmem. Prekursorami byli jezuici, którzy zostali sprowadzeni do naszego kraju w 1564 r. Cieszyli się oni poparciem dworu oraz magnaterii. Zarówno w Polsce jak i w krajach Europejskich, pierwsze z barokowych kościołów budowane były przez architektów, którzy byli zakonnikami. Bardzo często wzorowali się oni na rzymskim kościele Il Gesu.
Nazwa barok wywodzi się z portugalskiego języka < barocca- perła o nieregularnym kształcie>, jest to także termin zapożyczony z historii sztuki. W Baroku wykształciły się dwa zasadnicze nurty myślowe: racjonalizm, który zakładał, że mądrość uzyskać można jedynie dzięki potędze umysłu oraz empiryzm, którego z kolei założeniem było poznawanie świata dzięki zmysłom, doświadczeniu, umysł odgrywał tutaj mniejsze znaczenie. W Polsce, nieco opóźnionej w stosunku do innych państw europejskich, barok rozpoczyna się w końcowym okresie lat osiemdziesiątych XVI w. Faza wstępna trwa do lat 20 - tych XVII wieku, a rozkwit tej epoki aż do końca XVII wieku. Zmierzch epoki przypada na czasy saskie, obejmujące lata 1700 - 1730. Jak widać, okres baroku obejmuje cały wiek XVII, jeden z najbardziej niespokojnych w dziejach Rzeczypospolitej. Miały wtedy miejsce takie wydarzenia, jak wojna z Turcją, "potop" szwedzki, wojna z Moskwą, powstanie Chmielnickiego czy odsiecz Wiednia. Czasy Jana Kazimierza były czasem pełnym zamieszek i wojen ("Rok1647 był to dziwny rok, w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i zdarzenia" Ogniem i mieczem, H. Sienkiewicz), z kolei czasy saskie (August II Mocny i August III) to epoka kryzysu.
W Polsce przyjęto, że barok składał się z trzech podokresów:
* późny renesans - wczesny barok (1580-1620),
* dojrzały barok (ok. 1620-1680),
* późny barok - początki oświecenia (ok. 1680-1764)