Nic w tej sztuce nie jest na swoim miejscu. Wnętrze pokoju, który poznajemy w pierwszym akcie, jest absurdalną mieszanką wszystkiego z wszystkim. Na stole stoją talerze, filiżanki, sztuczne kwiaty, resztki jedzenia,
1. Interpretacja - "Tango", jako dramat o sztuce
Tradycyjna sztuka (pokolenie dziadków) zostaje obalona przez awangardę – Stomila i Eleonorę, która dopuszcza wszelkie chwyty, odrzuca wszelkie ograniczenia. W efekcie, pozbawiona z treści, zatraca się, zużywa i traci związek z rzeczywistością. Jeśli po awangardzie nie uda się wrócić do tradycji, jak proponuje to Artur, musi zwyciężyć sztuka masowa, popkultura – Edek.
Interpretacja - "Tango", jako dramat o dążeniu do władzy
„Tango" pokazuje również dążenie do władzy, które w świecie pozbawionym wartości i bezgranicznie tolerancyjnym, okazuje się być banalnie łatwe. Do władzy dąży tutaj Artur, który narzuca wszystkim własną koncepcję świata. W tym celu nie zawahał się nawet wykorzystać Edka, który korzystając z okazji i swej siły ostatecznie zdobywa władzę.
Interpretacja - "Tango", jako dramat o buncie
W „Tangu" pojawia się przy także topos młodzieńczego buntu. Artur w świecie, w którym wszystko wolno i nie ma granic, nie potrafi się określić, zdefiniować siebie poprzez bunt, bo nie ma przeciw czemu się buntować. Więc tradycyjny młodzieńczy (pokoleniowy) bunt przybiera tutaj groteskową formę – próby powrotu do konwencji, tradycji.
Nic w tej sztuce nie jest na swoim miejscu. Wnętrze pokoju, który poznajemy w pierwszym akcie, jest absurdalną mieszanką wszystkiego z wszystkim. Na stole stoją talerze, filiżanki, sztuczne kwiaty, resztki jedzenia,
1. Interpretacja - "Tango", jako dramat o sztuceTradycyjna sztuka (pokolenie dziadków) zostaje obalona przez awangardę – Stomila i Eleonorę, która dopuszcza wszelkie chwyty, odrzuca wszelkie ograniczenia. W efekcie, pozbawiona z treści, zatraca się, zużywa i traci związek z rzeczywistością. Jeśli po awangardzie nie uda się wrócić do tradycji, jak proponuje to Artur, musi zwyciężyć sztuka masowa, popkultura – Edek.
Interpretacja - "Tango", jako dramat o dążeniu do władzy„Tango" pokazuje również dążenie do władzy, które w świecie pozbawionym wartości i bezgranicznie tolerancyjnym, okazuje się być banalnie łatwe. Do władzy dąży tutaj Artur, który narzuca wszystkim własną koncepcję świata. W tym celu nie zawahał się nawet wykorzystać Edka, który korzystając z okazji i swej siły ostatecznie zdobywa władzę.
W „Tangu" pojawia się przy także topos młodzieńczego buntu. Artur w świecie, w którym wszystko wolno i nie ma granic, nie potrafi się określić, zdefiniować siebie poprzez bunt, bo nie ma przeciw czemu się buntować. Więc tradycyjny młodzieńczy (pokoleniowy) bunt przybiera tutaj groteskową formę – próby powrotu do konwencji, tradycji.