Podmiot liryczny udziela matce wskazówek, w jaki sposób powinna wychowywać syna, gdy ojczyzna jest w niewoli. Zadaniem matki jest przygotowanie syna do pełnienia roli konspiracyjnego żołnierza.
Zadaniem matki jest zatem przygotowanie dziecka do pracy ponad siły, przyzwyczajenie do działania w samotności, pozbawienie go wszelkich przyjemności. Podmiot liryczny radzi tytułowej matce, by nauczyła syna cierpieć. Dla jej syna zgotowano bowiem los narodowego męczennika. Działając w konspiracji młodzi nie ujawniają się, więc w przyszłości nikt nie będzie o nich pamiętał - nie mogą liczyć na sławę jak dawni rycerze. Pozostaną jedynie we wspomnieniach innych konspiratorów. Gdy natomiast zostaną zdekonspirowani, czeka ich kara: tortury, zesłanie na Syberię.
Tytułowa matka Polka zostaje porównana do Matki Boskiej Bolesnej, której syn również był męczennikiem. Matce Polce nie będzie dane rozpamiętywanie śmierci swego dziecka. Będzie mogła tylko zapłakać nad jego mogiłą. Wiersz Adama Mickiewicza ma patriotyczną wymowę. Jest świadectwem samotnej walki polskich spiskowców.
Podmiot liryczny udziela matce wskazówek, w jaki sposób powinna wychowywać syna, gdy ojczyzna jest w niewoli. Zadaniem matki jest przygotowanie syna do pełnienia roli konspiracyjnego żołnierza.
Zadaniem matki jest zatem przygotowanie dziecka do pracy ponad siły, przyzwyczajenie do działania w samotności, pozbawienie go wszelkich przyjemności. Podmiot liryczny radzi tytułowej matce, by nauczyła syna cierpieć. Dla jej syna zgotowano bowiem los narodowego męczennika. Działając w konspiracji młodzi nie ujawniają się, więc w przyszłości nikt nie będzie o nich pamiętał - nie mogą liczyć na sławę jak dawni rycerze. Pozostaną jedynie we wspomnieniach innych konspiratorów. Gdy natomiast zostaną zdekonspirowani, czeka ich kara: tortury, zesłanie na Syberię.
Tytułowa matka Polka zostaje porównana do Matki Boskiej Bolesnej, której syn również był męczennikiem. Matce Polce nie będzie dane rozpamiętywanie śmierci swego dziecka. Będzie mogła tylko zapłakać nad jego mogiłą. Wiersz Adama Mickiewicza ma patriotyczną wymowę. Jest świadectwem samotnej walki polskich spiskowców.