Proszę o przetłumaczenie całego tekstu ze strony:
http://en.wikipedia.org/wiki/Saturn_Devouring_His_Son
Szczególnie interesuje mnie część Background
http://en.wikipedia.org/wiki/Saturn_Devouring_His_Son
Szczególnie interesuje mnie część Background
Pracy został przeniesiony na płótno po śmierci Goya, a obecnie przebywa w Museo del Prado w Madrycie
Tło
W 1819 roku, Goya zakupił dom nad brzegiem Manzanares niedaleko Madrytu o nazwie Quinta del Sordo (willa głuchego). Był to mały dwupiętrowy dom, który został nazwany po poprzednim z mieszkańców, który był głuchy, choć nazwa tez pasowała dla Goya, który pozostał głuchy po wcześniejszym przejściu gorączki w 1792. W latach 1819 i 1823, gdy opuścił dom, aby przejść do Bordeaux, Goya stworzył serię 14 obrazów, które namalował farbami olejnymi bezpośrednio na ścianach domu. W wieku 73 lat i przeżył dwie zagrażające życiu choroby, Goya prawdopodobnie był zamartwiony swoją śmiertelnością, i był coraz bardziej rozgoryczony z powodu zamieszek społecznych występujących w Hiszpanii. Choć na początku udekorował ściany pokoi bardziej inspirującymi obrazami,ale wkoncu zamalował je wszystkie bardziej natarczywymi obrazami znanymi dzisiaj jako "Czarne Obrazy".Jednakże te obrazy nie były nigdy przeznaczone do publicznej prezentacji, były one odzwierciedleniem jego mroczny nastroj z kilkoma scenami męskiej przemocy i walki.
Saturn Pożerający Swojego Syna, to niepokojący portret boga Saturna, który pożera własne dzieci, był jednym z sześciu dzieł, z którymi Goya urządził swoją Jadalnię. Według mitu rzymskiego, przepowiedziane było, że jeden z synów Saturna miał obalić jego tron, podobnie jak on obalił ojca Coelus'a. Aby temu zapobiec, Saturn zjadał dzieci chwilę po tym jak każde z nich się urodziło. Jego żona Ops w końcu ukryła szóstego syna, Jowisza, na wyspie Kreta, zwodząc Saturna dając mu zamiast dziecka kamień owinięty w pieluszki. Jowisz ostatecznie zastąpił ojca, tak jak proroctwo to przepowiedziało.
Goya nigdy nie nazywał swoich dzieł, które stworzył w Quinta del Sordo; imiona zostały przyznane przez innych, po jego śmierci. Ten obraz jest znany również pod nazwami: Saturn, Saturn Pożerający Jednego z Jego Synów, Saturn Pożerający swoje Dziecko, albo po Hiszpański "Saturno devorando su hijo or Saturno devorando an un hijo.
Obraz
Goya przedstawia Saturna pożywiającego się jednym z jego synów. Głowa jego dziecka i część lewej ręki zostały już zjedzone. Prawą ręką prawdopodobnie została także zjedzona, jednak może być trzymana z przodu ciała, w miażdzącym uścisku Saturna. Bóg jest w trakcie brania kolejnego gryza z lewej ręki, podczas kiedy on unosi w ciemności, jego szczęki są rozwarte, a jego oczy świecą w szaleństwie na biało. Jedyna inna jasna barwa pochodzi z białego ciała, czerwonej krwi i białego ramienia saturna, kiedy to wbija swoje palce w ciało dziecka.Istnieje dowód na to, iż na obrazie był wcześniej namalowany penis w częściowej erekcji, ale ten niepokojący dodatek został utracony z powodu pogorszenia stanu muru podczas przenoszenia obrazu na płótno. Dzisiaj, obszar wookół krocza Saturna jest niewyraźny, Możliwe, że został celowo przemalowany, zanim obraz trafił na wystawę.
Zostały zaoferowane różne interpretacje obrazu: konflikt między młodością a starością, czas jako pożeracz wszystkiego, gniew Boga i alegoria do sytuacji w Hiszpanii, gdzie ojczyzna strawiała swoje własne dzieci podczas wojen i rewolucji. Były także wyjaśnienia związane z relacjami Goya i jego jedynego syna Xiaviera, który jako jeden z szcześciorga dzieci dożył wieku dorosłego lub ze swoją gospodynią i ewentualną kochanką, Leocadią Weiss, płeć pożeranego dziecka nie może być jednoznacznie określona. Jeśli goya sporządził jakieś notatki o tym obrazie, to niezachowały się, ponieważ nigdy nie zamierzał wystawić to zdjęcie na oczy szerszej publiczności, prawdopodobnie nie zamierzał wyjaśniać jego znaczenia. Mówi się, że malarstwo jest "niezbędne do zrozumienia kondycji człowieka w czasach nowożytnych, tak jak sklepienie kaplicy Sykstyńskiej Michała Anioła, jest niezbędny do zrozumienia tenoru 16 wieku"
Goya może został zainteresowany przez obraz Petera Paula Rubensa z 1636 o tej samej nazwie. Obraz rubensa także jest przetrzymywany w Museo del Prado, jest jaśniejszym, bardziej konwencjonalnym traktowaniem mitu:
jego Saturn wykazuje mniej kanibalistycznej okrutności niż obraz wydania Goy'i
Jednakże, niektórzy krytycy sugerują, że obraz Rubensa jest bardziej przerażający: bóg przedstawiony jest bezlitosny morderca, który - obawiając się o swoją władze - morduje niewinne dziecko. Z drugiej strony wizja Goy'i pokazuje mężczyzne wpadającego w szałpoprzez akt zabicia swojego syna. W dodatku, ciało jego syna w obrazie Goy'i jest osoby bardziej dojrzałej, nie bezradnego dziecka przedstawionego przez Rubensa. Goya stworzył rysunek kredowy na ten sam temat między 1796-1797r, który był bliżej w stylu Rubensa: pokazaywał Saturna podobnego wyglądem do tego namalowanego przez Rubensa, gryzącego nogę jednego ze swoich synów podczas kiedy trzyma drugiego za noge jak kurczaka, bez żadnego szału z późniejszych prac. Uczeń Goy'i - Fred Licht wysnówał wątpliwości dotyczące tradycyjnego tytułu, jednakże żadne z klasycznych ikonograficznych atrybutów związanych z Saturnem są nieobecne na obrazie, i mniejsze ciało nie przypomina nimowlęcia. Zaokrąglone pośladki i szerokie biodra bezgłowego ciała także podważa identyfikację tej postaci jako mężczyzna.
Przeniesienie z Quinta del Sordo
Chociaż nigdy nie miały być wystawione publicznie, obrazy oczywiście należały do ważnych dzieł z twórczości Goy'i. Kiedy Goya udał się na samodzielne wygnanie do francji w 1823, przekazał Quinta del Sordo swojemu wnukowi, Mariano. Po wielu zmianach własności, dom wszedł w posiadanie francuski ego barona d'Erlanger w 1874 roku. Po 70 latach, znacznie pogorszył się stan ścian w Quinta del Sordo, w celu ich konserwacji, nowy właściciel domu nakazał przeniesienie obrazów na płótno pod kierownictwem Salvadora Martineza Cubbelsa - kuratora Museo del Prado. Po pokazaniu ich na Wystawie Powszechnej w 1878 w Paryżu, d'Erlanger wkoncu podarował je hiszpańskiemu państwu. Wpływ czasu na malowidłach ściennych, w połączeniu z nieuniknionymi szkodami spowodowanymi uszkodzeniem tynku, większość malowideł wymagała renowacji, a niektóre szczegóły mogły zostać utracone podczas tego procesu, ale w tym względzie Saturn Pożerający Swojego Syna wydaje się, poradził sobie znacznie dobrze niż inne prace.
Bibliografia
(tego chyba tłumaczyć nie trzeba, a jeżeli trzeba to daj znać :))
KONIEC