Rozmowa o poezji.
Dziewczyna:
Czy pan ją widzi ? Czy ona się śni ?
Czy też nadbiega - nagła jak z pagórka ?
Poeta:
Ona wynika z brodawek ogórka ...
Dziewczyna:
Pan kpi .
Pan ją jedwabne - pan ją jak motyla
Po takich złotych i okrągłych lasach ...
To jest jak z Dafnis bardzo czyła chwila ...
Poeta:
Owszem . Jak ostro
Całowany tasak .
Dziewczyna:
Rozumiem pana . Z wierzchu ta ironia,
A spodem czułość podpełza ku sercu ...
Poeta:
Dlaczego pani jest taka piwonia,
Co chce zawzięcie być butelką perfum ? ...
1. Zastanów się nad opiniami obu postaci w sprawie poezji - czy są to opinie wyrażone wprost, czy metaforycznie ? Po czym to poznajesz ?
* Rozwiń zdanie: Dziewczyna odbiera poezję jako ..., dla Poety zaś jest ona ...
2. Z czyją opinią się zgadzasz - Dziewczyny czy Poety ? Dlaczego ?
Rozmowa o poezji pomiędzy dziewczyna a poetą posiada wymowę metaforyczną.Nie ma w niej jasno wyrażonych myśli,poezja jest porównywana z naturą ożywioną i nieożywioną(pagórek,ogórek,motyl,tasak).
Dziewczyna odbiera poezję jako coś pięknego,ulotnego,jedynego w swoim rodzaju,dla poety zaś jest ona zimna,mówi o niej z ironią,nie widząc w niej niczego pięknego.
Zgadzam się z opinią dziewczyny,ponieważ poezja zawiera w sobie wiele uczucia,możemy ją porwnać do rzeczy pięknych(do motyli,do zapachu perfum,potrafi ująć za serce,przeniknąć do naszej duszy.
Pozdrawiam 1971.