Rekultywacja składowisk odpadów energetycznych.Proszę o szybka pomoc.
Izaa15
Rekultywacja biologiczna składowisk odpadów energetycznych Bardzo istotne jest przeciwdziałanie pyleniu składowisk również metodami biologicznymi. Od metod transportu odpadów paleniskowych i formowania składowisk w dużym stopniu zależą ich właściwości fizyczno-chemiczne. Nieodpowiednie warunki powietrzno-wilgotnościowe i termiczne, silnie alkaliczny odczyn, niedobór lub brak podstawowych składników odżywczych, brak aktywności mikrobiologicznej itp. stwarzają wybitnie niekorzystne warunki wzrostu i rozwoju wprowadzanej roślinności. Rekultywację biologiczną prowadzi się na wysypiskach częściowo wyłączonych z eksploatacji lub takich, gdzie eksploatację już zakończono. Aktualnie proponuje się następujące sposoby rekultywacji składowisk: Bezpośredni obsiew popiołów mieszankami nasion wraz z uzupełniającym nawożeniem mineralnym, Wprowadzenie na podłoże popiołowe nawozów organicznych, torfu, osadów ściekowych z oczyszczalni ścieków oraz wysiew mieszanek nasion, Wysiew nasion na powierzchni popiołów z humusem lub bez, z równoczesnym pokryciem terenów składowisk środkami błonotwórczymi. W ostatnich latach szczególnego znaczenia nabierają polimery metakrylowe – superabsorbenty. Są to żywice wodorozpuszczalne, zdolne już przy niewielkich stężeniach do tworzenia aglomeratów cząstek stałych, a przy wielkich stężeniach do tworzenia hydrofilnych, elastycznych warstw, mocno związanych z podłożem. Są całkowicie nietoksyczne, odporne na promieniowanie UV i działanie mikroorganizmów. Poprawiają porowatość i przepuszczalność gleb, dzięki czemu przyspieszają wzrost roślinności. Zmniejszają ponadto szybkość parowania wody i ograniczają jej migrację do głębszych warstw gruntu, co umożliwia roślinom przetrwanie nawet dłuższych okresów suszy oraz pozwala na ograniczenie nawadniania. Ze względu na swój obojętny charakter chemiczny, polimery te nie wywierają ujemnego wpływu na rośliny.
Bardzo istotne jest przeciwdziałanie pyleniu składowisk również metodami biologicznymi. Od metod transportu odpadów paleniskowych i formowania składowisk w dużym stopniu zależą ich właściwości fizyczno-chemiczne. Nieodpowiednie warunki powietrzno-wilgotnościowe i termiczne, silnie alkaliczny odczyn, niedobór lub brak podstawowych składników odżywczych, brak aktywności mikrobiologicznej itp. stwarzają wybitnie niekorzystne warunki wzrostu i rozwoju wprowadzanej roślinności. Rekultywację biologiczną prowadzi się na wysypiskach częściowo wyłączonych z eksploatacji lub takich, gdzie eksploatację już zakończono.
Aktualnie proponuje się następujące sposoby rekultywacji składowisk:
Bezpośredni obsiew popiołów mieszankami nasion wraz z uzupełniającym nawożeniem mineralnym,
Wprowadzenie na podłoże popiołowe nawozów organicznych, torfu, osadów ściekowych z oczyszczalni ścieków oraz wysiew mieszanek nasion,
Wysiew nasion na powierzchni popiołów z humusem lub bez, z równoczesnym pokryciem terenów składowisk środkami błonotwórczymi.
W ostatnich latach szczególnego znaczenia nabierają polimery metakrylowe – superabsorbenty. Są to żywice wodorozpuszczalne, zdolne już przy niewielkich stężeniach do tworzenia aglomeratów cząstek stałych, a przy wielkich stężeniach do tworzenia hydrofilnych, elastycznych warstw, mocno związanych z podłożem. Są całkowicie nietoksyczne, odporne na promieniowanie UV i działanie mikroorganizmów. Poprawiają porowatość i przepuszczalność gleb, dzięki czemu przyspieszają wzrost roślinności. Zmniejszają ponadto szybkość parowania wody i ograniczają jej migrację do głębszych warstw gruntu, co umożliwia roślinom przetrwanie nawet dłuższych okresów suszy oraz pozwala na ograniczenie nawadniania. Ze względu na swój obojętny charakter chemiczny, polimery te nie wywierają ujemnego wpływu na rośliny.