Ewolucja ustroju państwa pruskiego: Pruski system absolutyzmu oświeconego i państwa policyjnego poddany został gruntownym reformom, których celem było przeprowadzenie zmian ustroju społecznego dla zapobieżenia rewolucji oraz poprzez ukształtowanie, początkowo w ramach prowincji, a następnie całego kraju: pewnych form reprezentacji dopuszczenie stanów do współuczestniczenia w działalności ust. i kontroli administracji przyznania im uprawnień w zakresie samorządu lokalnego i prowincjonalnego.
Naczelnym postulatem barona Steina, było bliższe związanie obywatela z państwem i włączenie go do udziału w życiu publicznym. Reformy nie doprowadziły do obalenia rządów osobistych monarchy i zastąpienia ich ustrojem konstytucyjnym. Reakcyjny charakter polityki prowadzonej przez Hohenzollernów utrwalił się w wyniku upadku Napoleona, a przebieg wydarzeń po Kongresie Wiedeńskim i zawarciu Świętego Przymierza sprawił, że Prusy pozostały monarchią absolutną do roku 1848. Dopiero wydarzenia Wiosny Ludów zapoczątkują przekształcenie państwa w monarchię konstytucyjną, a klęska poniesiona w I w.ś. oraz fala ruchów rewolucyjnych, które opanowały Rzeszę pod koniec roku 1918 (szczególnie tzw. rewolucja listopadowa), doprowadziły do abdykacji króla pruskiego i cesarza w jednej osobie oraz narodzin pruskiej demokracji parlamentarnej, funkcjonującej w ramach Weimarskiej Republiki. Mimo utraty prawnego statusu hegemona, Prusy pozostały najsilniejszym krajem federacyjnej republiki, która powstała w 1919r. Nowe zasady ustrojowe utrwaliła pruska konstytucja z 1920 r., proklamując Wolne Państwo Pruskie. Kres jego samodzielności spowoduje dopiero w ramach polityki tzw. ujednolicenia (Gleichschaltung) utrwalenie systemu totalitarnego przez narodowych socjalistów w dobie III Rzeszy.
Ewolucja ustroju państwa pruskiego:
Pruski system absolutyzmu oświeconego i państwa policyjnego poddany został gruntownym reformom, których celem było przeprowadzenie zmian ustroju społecznego dla zapobieżenia rewolucji oraz poprzez ukształtowanie, początkowo w ramach prowincji, a następnie całego kraju:
pewnych form reprezentacji
dopuszczenie stanów do współuczestniczenia w działalności ust. i kontroli administracji
przyznania im uprawnień w zakresie samorządu lokalnego i prowincjonalnego.
Naczelnym postulatem barona Steina, było bliższe związanie obywatela z państwem i włączenie go do udziału w życiu publicznym.
Reformy nie doprowadziły do obalenia rządów osobistych monarchy i zastąpienia ich ustrojem konstytucyjnym.
Reakcyjny charakter polityki prowadzonej przez Hohenzollernów utrwalił się w wyniku upadku Napoleona, a przebieg wydarzeń po Kongresie Wiedeńskim i zawarciu Świętego Przymierza sprawił, że Prusy pozostały monarchią absolutną do roku 1848.
Dopiero wydarzenia Wiosny Ludów zapoczątkują przekształcenie państwa w monarchię konstytucyjną, a klęska poniesiona w I w.ś. oraz fala ruchów rewolucyjnych, które opanowały Rzeszę pod koniec roku 1918 (szczególnie tzw. rewolucja listopadowa), doprowadziły do abdykacji króla pruskiego i cesarza w jednej osobie oraz narodzin pruskiej demokracji parlamentarnej, funkcjonującej w ramach Weimarskiej Republiki.
Mimo utraty prawnego statusu hegemona, Prusy pozostały najsilniejszym krajem federacyjnej republiki, która powstała w 1919r.
Nowe zasady ustrojowe utrwaliła pruska konstytucja z 1920 r., proklamując Wolne Państwo Pruskie.
Kres jego samodzielności spowoduje dopiero w ramach polityki tzw. ujednolicenia (Gleichschaltung) utrwalenie systemu totalitarnego przez narodowych socjalistów w dobie III Rzeszy.