Zgłoś nadużycie!
Radio jest jednym z najpopularniejszych narzędzi informacji i rozrywki. Jak działa radio? Radio przechwytuje fale rozchodzące się w przestrzeni stacji nadawczej, w której głosy i dźwięki zostają zamienione w impulsy elektryczne za pośrednictwem mikrofonu. Oscylator generuje fale elekromagnetyczne o bardzo wysokiej częstotliwości. Wzmocniony strumień elektryczny i fala elektromagnetyczna wchodzą razem do modulatora, który miesza je i generuje falę modulowaną. Antena nadawcza wysyła w przestrzeń falę modulowaną i ta zostaje przechwycona przez antenę odbiorczą. W efekcie sygnał elektryczny zostaje zamieniony na dźwiękowy wewnątrz odbiornika, który w tym celu jest wyposażony w głośnik przetwarzający elektryczność w fale dźwiękowe. Historia powstawania aparatu radiowego Praojcem radia jest Włoch Guliemo Marconi, który w 1895 roku skonstruował aparat, za pomocą którego posłał wiązkę fal elektromagnetycznych na odległość 10 kilometrów. W 1904 roku współpracownik Marconiego- John Ambrose Fleming wynalazł elektronową lampę- diodę, co umożliwiło produkcje aparatów modulujących i wzmacniających impulsy pochodzące z mikrofonu i z aparatu odbierającego fale radiowe. Pierwsze radia były produktem kosztownym i stanowiły ciekawostkę w lokalach publicznych. Pod koniec lat trzydziestych dwudziestego wieku produkcja małych diod zasilanych prądem sieciowym oraz większa wydajność stacji nadawczych (również dzięki wynalezieniu skuteczniejszych anten) umożliwiła Stanom Zjednoczonym rozpoczęcie seryjnej produkcji odbiorników radiowych. Po drugiej wojnie światowej z wprowadzeniem tranzystorów i udoskonaleniem technik miniaturyzacji, wprowadzono na rynek kieszonkowe radia na baterie. Radio stało się masowym środkiem komunikacji. Transmisje radiofoniczne W 1920 roku w Pittsburghu zainstalowano pierwszą na świecie stację radiofoniczną. Dwa lata później Marconi zbudował swoją stację w Londynie. Zaraz po tych wydarzeniach zaczęły powstawać studia radiofoniczne. W Stanach Zjednoczonych były finansowane przez Westinghouse- firmę, która rozpoczęła przemysłową produkcję i sprzedaż aparatów radiofonicznych. To właśnie ta firma założyła pierwsze dwie stacje nadawcze: sportową w Nowym Jorku i muzyczną w Chicago. 2 listopada 1922 roku poszło w eter pierwsze sprawozdanie z wyborów prezydenckich w Stanach Zjednoczonych. Pierwsza polska stacja nadawcza nazwana Polskie Radio rozpoczęła nadawanie w 1926 roku. 18 kwietnia o godzinie 17.00 popłynęły w eter słowa: Halo, halo, Polskie Radio Warszawa, fala 480. Po drugiej wojnie światowej radio stało się głównym narzędziem komunikacji masowej. Sprzedano wówczas miliony aparatów radiowych. Osoby niewykształcone chętniej słuchały radia niż czytały gazety, liczba posiadanych przez nich radioodbiorników przewyższała nakład dzienników. Wynalezienie telewizji oznaczało dla radia pojawienie się poważnej konkurencji, jednak nie zahamowało to jego rozwoju, o czym świadczy sukces komercyjnych stacji w FM. W latach trzydziestych transmisje radiofoniczne zostały znacznie udoskonalone dzięki badaniom Edwina Howarda Armstronga. Odkrył on, że fale radiowe mogą zmieniać długość i częstotliwość. Odbijając się w jonosferze, krótkie fale umożliwiają odbiór na ogromne odległości. Każda stacja nadawcza posiada swój odrębny kanał częstotliwości, dzięki czemu unika się interferencji i można przekazać całą gamę dźwięków wysokiej jakości. Dzisiejsze radia odbierają prawie wszystkie zmiany częstotliwości (FM).
Jak działa radio?
Radio przechwytuje fale rozchodzące się w przestrzeni stacji nadawczej, w której głosy i dźwięki zostają zamienione w impulsy elektryczne za pośrednictwem mikrofonu. Oscylator generuje fale elekromagnetyczne o bardzo wysokiej częstotliwości. Wzmocniony strumień elektryczny i fala elektromagnetyczna wchodzą razem do modulatora, który miesza je i generuje falę modulowaną. Antena nadawcza wysyła w przestrzeń falę modulowaną i ta zostaje przechwycona przez antenę odbiorczą. W efekcie sygnał elektryczny zostaje zamieniony na dźwiękowy wewnątrz odbiornika, który w tym celu jest wyposażony w głośnik przetwarzający elektryczność w fale dźwiękowe.
Historia powstawania aparatu radiowego
Praojcem radia jest Włoch Guliemo Marconi, który w 1895 roku skonstruował aparat, za pomocą którego posłał wiązkę fal elektromagnetycznych na odległość 10 kilometrów. W 1904 roku współpracownik Marconiego- John Ambrose Fleming wynalazł elektronową lampę- diodę, co umożliwiło produkcje aparatów modulujących i wzmacniających impulsy pochodzące z mikrofonu i z aparatu odbierającego fale radiowe.
Pierwsze radia były produktem kosztownym i stanowiły ciekawostkę w lokalach publicznych. Pod koniec lat trzydziestych dwudziestego wieku produkcja małych diod zasilanych prądem sieciowym oraz większa wydajność stacji nadawczych (również dzięki wynalezieniu skuteczniejszych anten) umożliwiła Stanom Zjednoczonym rozpoczęcie seryjnej produkcji odbiorników radiowych.
Po drugiej wojnie światowej z wprowadzeniem tranzystorów i udoskonaleniem technik miniaturyzacji, wprowadzono na rynek kieszonkowe radia na baterie. Radio stało się masowym środkiem komunikacji.
Transmisje radiofoniczne
W 1920 roku w Pittsburghu zainstalowano pierwszą na świecie stację radiofoniczną. Dwa lata później Marconi zbudował swoją stację w Londynie. Zaraz po tych wydarzeniach zaczęły powstawać studia radiofoniczne. W Stanach Zjednoczonych były finansowane przez Westinghouse- firmę, która rozpoczęła przemysłową produkcję i sprzedaż aparatów radiofonicznych. To właśnie ta firma założyła pierwsze dwie stacje nadawcze: sportową w Nowym Jorku i muzyczną w Chicago. 2 listopada 1922 roku poszło w eter pierwsze sprawozdanie z wyborów prezydenckich w Stanach Zjednoczonych.
Pierwsza polska stacja nadawcza nazwana Polskie Radio rozpoczęła nadawanie w 1926 roku. 18 kwietnia o godzinie 17.00 popłynęły w eter słowa: Halo, halo, Polskie Radio Warszawa, fala 480.
Po drugiej wojnie światowej radio stało się głównym narzędziem komunikacji masowej. Sprzedano wówczas miliony aparatów radiowych. Osoby niewykształcone chętniej słuchały radia niż czytały gazety, liczba posiadanych przez nich radioodbiorników przewyższała nakład dzienników. Wynalezienie telewizji oznaczało dla radia pojawienie się poważnej konkurencji, jednak nie zahamowało to jego rozwoju, o czym świadczy sukces komercyjnych stacji w FM.
W latach trzydziestych transmisje radiofoniczne zostały znacznie udoskonalone dzięki badaniom Edwina Howarda Armstronga. Odkrył on, że fale radiowe mogą zmieniać długość i częstotliwość. Odbijając się w jonosferze, krótkie fale umożliwiają odbiór na ogromne odległości.
Każda stacja nadawcza posiada swój odrębny kanał częstotliwości, dzięki czemu unika się interferencji i można przekazać całą gamę dźwięków wysokiej jakości. Dzisiejsze radia odbierają prawie wszystkie zmiany częstotliwości (FM).