Question

Referat o Józefie Piłsuckim jakiś dłuższy może krótszy ale konkretny pliss zrewanżuje się

Answer 1

Pierwszy Marszałek Polski Józef Piłsudski urodził się w 1867 r. w Zułowie pod Wilnem, w rodzinie pielęgnującej tradycje patriotyczne. Józef Piłsudski wychowywał się wraz z pięcioma braćmi i czterema siostrami do siódmego roku życia na wsi, później przenosi się z rodziną do Wilna. Tam kończy rosyjskie gimnazjum i zapisuje się na studia medyczne w Charkowie. Wkrótce zostaje wydalony z uniwersytetu za udział w rozruchach studenckich. Po powrocie do Wilna zostaje wmieszany w przygotowywany przez rewolucjonistów rosyjskich spisek na życie cara Aleksandra III. Władze aresztują go i skazują na 5 lat zsyłki na Syberię. W 1892 r. Piłsudski wraca na ziemie polskie i bierze udział w tworzeniu Polskiej Partii Socjalistycznej. Pod pseudonimem "Wiktor" redaguje i drukuje pismo PPS-u "Robotnik". W tym czasie żeni się z Maria Juszkiewiczową z Koplewskich. W 1900 r. zostaje aresztowany przez Rosjan i osadzony w X pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Symulując obłęd zmusza władze do przeniesienia go do szpitala w Petersburgu skąd ucieka w 1901 r. i osiedla się w Krakowie. Kontynuuje działalność m.in. na czele założonej przez siebie Organizacji Bojowej PPS, która jest jedną z głównych sił rewolucji 1905-1907 r. Po klęsce rewolucji, Piłsudski koncentruje się na przygotowaniu polskiej siły zbrojnej - niezbędnej w obliczu coraz wyraźniej zbliżającego się konfliktu państw zaborczych. Udaje mu się powołać do życia "Związek Strzelecki", "Strzelca", "Drużyny Strzeleckie", a w 1912 r. zostaje wybrany ich Komendantem Głównym.

Podczas I wojny światowej organizował oddziały zbrojne - zalą. Rzekł przyszłej armii polskiej. Początkowo prowadził niezależną akcję na ziemiach polskich podległych Rosji, po niej musiał podporządkować się władzom Austrii, w wyniku czego powstały Legiony Polskie. Osobiście dowodził I Brygadą Legionów i na jej czele stoczył z Rosjanami wiele bitew, zdobywając sobie sławę wskrzesiciela polskiej armii. Równocześnie zaczął tworzyć i kierować konspiracyjną organizacją POW (Polska Organizacja Wojskowa).
Józef Piłsudski walcząc z legionami u boku armii austriackiej, konsekwentnie domagał się od Niemiec i Austrii utworzenia niezawisłego rządu polskiego. W 1917 r. po odmówieniu złożenia przysięgi przez polskich żołnierzy na wierność Austrii i Niemiec Józef Piłsudski zostaje aresztowany i osadzony przez Niemców w twierdzy w Magdeburgu. Przebywa tam do listopada 1918 r. W tym czasie rodzi się Piłsudskiemu pierwsza córka Wanda ze związku z Aleksandrą Szczerbińską - towarzyszką życia Komendanta jeszcze sprzed I wojny. Dwa lata później przychodzi na świat druga córka - Jadwiga. Po klęsce Niemiec - Piłsudski wraca w listopadzie 1918 r. do Warszawy obejmując urząd Naczelnika Państwa. W latach 1919-1920 skupił się na obronie zdobytej przez Polskę niepodległości. Jako Naczelny Wódz wojsk polskich przeprowadził Piłsudski zwycięską wojnę z bolszewicką Rosja, kończąc walkę pokojem w Rydze. Od 1920 r. był marszałkiem Polski. W 1922 r. po wyborze Gabriela Narutowicza na prezydenta złożył urząd Naczelnika Państwa a w następnym roku zrezygnował ze wszystkich funkcji wojskowych. Rozczarowany kierunkiem , w jaki zmierzała demokracja w Państwie, odsunął się od życia politycznego i zamieszkał w Sulejówku pod Warszawą razem z żona Aleksandrą, którą polubił w 1921 r. po śmierci Marii Piłsudskiej oraz z córkami. W maju 1926 r. niezadowolony z istniejących w Państwie stosunków, zaniepokojony pogarszająca się stale sytuacja ekonomiczną i polityczną Polski, stanął na czele wiernych mu oddziałów wojskowych i przejął władzę, zmuszając do ustąpienia z urzędu prezydenta Wojciechowskiego i premiera Witosa. Od tej chwili wywierał decydujący wpływ na wszystkie ważniejsze zagadnienia polityczne w Polsce sprawując bez przerwy urząd Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych oraz Ministra Spraw Wojskowych. Pełnił również dwukrotnie urząd premiera (w latach 1926-28 i 1930r.). Wobec rosnącego zagrożenia zewnętrznego i anarchizacji życia wewnętrznego ograniczył uprawnienia Sejmu. Starał się utrzymać samodzielne miejsce Polski w polityce międzynarodowej - domagał się zawarcia paktu o nieagresji z ZSRR (1932) i Niemcami (1934), próbując jednocześnie wzmocnić pozycję Polski wobec sojuszników zachodnich. Wiosną 1935 r. u mającego od wielu lat kłopoty ze zdrowiem Marszałka stwierdzono raka wątroby. 12 maja 1935 roku Józef Piłsudski umiera. Został pochowany na Wawelu, serce zaś - zgodnie z Jego ostatnią wolą - spoczęło w grobie matki na wileńskim cmentarzu na Rossie.

Answer 2

ózef Klemens Piłsudski urodzony 5 grudnia 1867r. w Zułowie. W 1884r. zmarła jego matka, a rok później zdał maturę. Po zdaniu matury rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Charkowskim. Właśnie na studiach zaczął działalność konspiracyjną w niepodległościowych organizacjach studenckich, gdzie trafił do rosyjskiej organizacji Narodnaja Wola. W marcu 1886r. wziął udział w studenckiej demonstracji z okazji 25. Rocznicy uwłaszczenia, gdzie został zatrzymany przez policje. Przez tą demonstracje nie mógł się przenieść na uniwersytet w Dorpacie.

W 1887r. 22 marca Józef Piłsudski jako członek Frakcji Terrorystycznej Narodnej Woli został aresztowany pod zarzutem udziału w spisku na życie cara. Ostatecznie uznano go jako świadka, jednak został ukarany zesłaniem w głąb Rosji na pięć lat. Przewieziono go do Kireńska, gdzie przebywał od 23 grudnia 1887r. do lipca 1890r.

1 lipca 1892r. Józef Piłsudski powrócił do Wilna, gdzie wstąpił do ruchu socjalistycznego. W lutym 1893r. wstąpił do Litewskiej Sekcji Polskiej Partii Socjalistycznej. W 1894r. został przywódcą Sekcji Litewskiej. Wyjechał do Londynu w 1896r. jako przedstawiciel CKR PPS na IV Kongresie II Międzynarodówki Socjalistycznej. Zaplanował tam przegłosowanie wniosku o poparcie przez delegatów walki niepodległościowej Polaków. Niestety przeciwna była Róża Luksemburg. W końcu zmieniono tekst na mniej zdecydowany, czemu Piłsudski był przeciwny.

W roku 1899 Józef Piłsudski ożenił się z Marią Juszkiewiczową, która była działaczką PPS. Jednak, aby ją poślubić Piłsudski musiał zmienić wyznanie. Został protestantem 24 maja 1899r.

Po ślubie przeprowadzili się do Łodzi, gdzie Piłsudski prowadził nielegalną drukarnie. W nocy z 21 na 22 lutego 1900r. po odkryciu drukarni, Piłsudski został ponownie aresztowany. Jednak dzięki symulowaniu choroby psychicznej 14 maja 1901r. zbiegł z więzienia w Petersburgu.

W czasie wojny japońsko-rosyjskiej działacze PPS nawiązali nieoficjalne kontakty z przedstawicielami innych ugrupowań niepodległościowych. Między innymi z Narodową Demokracją. Chcieli utworzyć legiony polskie złożone z Polaków dezerterujących z armii rosyjskiej. Rząd japoński odrzucił koncepcję utworzenia polskich oddziałów zbrojnych i skończyło się na przekazaniu organizacji 20 tysięcy funtów.

Gdy Piłsudski powrócił do kraju opowiedział się za rozpoczęciem radykalnych akcji politycznych i bojowych na konferencji Centralnego Komitetu Rewolucyjnego. Chciał wzniecić powstanie. Wzniecił demonstrację 13 listopada 1904r. na warszawskim Placu Grzybowskim, która później przerodziła się w zamieszki uliczne.



W listopadzie 1906r. w Wiedniu doszło do rozłamu PPS. Józef Piłsudski stanął na czele PPS – Frakcji Rewolucyjnej. Wiele członków Organizacji Bojowej (OB) przeszło do PPS – FR. Niedługo potem zaczęli mieć kłopoty finansowe z których wyjściem były ekspropriacje.

W ok. 1908r. Piłsudski poznał Aleksandrę Szczerbińską . Z ich nieformalnego związku przyszły na świat dwie córki – Wanda (1918r.) oraz Jadwiga (1920r.).

17 sierpnia 1921r. zmarła jego żona i 25 października ożenił się po raz drugi z Aleksandrą Szczerbińską.

W okresie przed wybuchem I Wojny Światowej Piłsudski organizował rozmaite grupy paramilitarne w Galicji. Był inicjatorem utworzenia Polskiego Skarbu Wojskowego w Zakopanem dnia 25 sierpnia 1912r. podczas zjazdu zwolenników walki czynnej. 1 grudnia 1912r. został mianowany naczelnym komendantem sił wojskowych Tymczasowej Komisji Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych. W 1913r. zorganizował w Stróży kurs szkoły oficerskiej Związku Strzeleckiego. Pod pseudonimem Z. Mieczysławski wykładał Geografię militarną Królestwa Polskiego, gdzie analizowano rozlokowanie wojsk carskich na ziemiach polskich. Na początku 1914r. wyjechał kolejno do Szwajcarii, Francji i Belgii. Odwiedzał organizowane na obczyźnie oddziały strzeleckie. Napisał wtedy książkę pt. 22 stycznia 1863.

Dnia 28 lipca 1914r. wybuchła wojna austriacko-serbska, zapoczątkowująca I wojnę światową. Dzień później Piłsudski wydał pierwsze rozkazy mobilizacyjne. 3 sierpnia uformowana została I Kampania Kadrowa pod dowództwem Tadeusza Kasprzyckiego. 5 września 1914r. Piłsudski utworzył w Kielcach Polską Organizację Narodową, która była popierana przez niemieckie władze wojskowe.

Jednocześnie w październiku 1914r. zainicjował powstanie Polskiej Organizacji Wojskowej, której został komendantem.

W sierpniu 1915r. Piłsudski zjawił się w Warszawie, zajętej przez wojska niemieckie. Odwiedził tam oddziały POW, doprowadzając do wcielenia warszawskiego batalionu POW do I Brygady. Zablokował też werbunek do Legionów, prowadząc politykę licytacji – domagając się od władz niemieckich i austriackich zgody na uformowanie polskiego rządu i polskiej armii, nieznajdującej się pod obcym dowództwem.

27 lutego 1916r. w Krasinie Piłsudski powrócił do wyznania rzymskokatolickiego.

Dnia 29 lipca 1916r. pragnąc wyrazić sprzeciw wobec lekceważenia Legionów, Piłsudski złożył rezygnację z dowództwa. Decyzja ta spowodowała masowe rezygnacje ze służby wojskowej składane przez Polaków. Między innymi dlatego 5 listopada 1916r. Cesarstwo Niemieckie i Austro - Węgry wydały proklamację po raz pierwszy deklarując utworzenie niezależnego państwa polskiego na ziemiach Imperium Rosyjskiego okupowanych przez wojska państw centralnych. Celem proklamacji była chęć uzyskania milionowej armii polskiej, zdobycie sojusznika w wojnie Niemiec i Austro – Węgier z Rosją.

12 grudnia 1916r. Piłsudski wrócił do Warszawy. Kilka dni później został członkiem Tymczasowej Rady Stanu, gdzie został referentem Komisji Wojskowej. 16 stycznia 1917r. podporządkował POW TRS – owi.

22 lipca 1917r. został zatrzymany i przewieziony do więzienia w Magdeburgu. Sztab Generalny w Niemczech obawiał się połączenia rewolucji niemieckiej z bolszewicką, czemu zapobiec mogło powstanie bariery w postaci państwa polskiego. 10 listopada 1918r. Piłsudski przybył do Warszawy po zwolnieniu z więzienia. Zagwarantował niemieckim żołnierzom bezpieczny powrót do objętej rewolucją ojczyzny. 11 listopada została powierzona przez Radę Regencyjną kontrola nad wojskiem.

14 listopada Rada Regencyjna zakończyła swą działalność, przekazując w ręce Komendanta swe obowiązki cywilne i wojskowe. Dzięki temu został formalnie Regentem Królestwa Polskiego (do 22 listopada 1918r.).

Już 16 listopada notyfikował oficjalne powstanie niepodległego państwa polskiego na arenie międzynarodowej.

18 stycznia 1919r. powołał na premiera Ignacego Paderewskiego. 20 lutego 1919r. Sejm przyznał Piłsudskiemu uprawnienia Naczelnika Państwa. Uchwała Sejmu Ustawodawczego z dn. 20 lutego 1919r. nazwana została Małą Konstytucją.