Referat ale prosze o nie kopiowanie na temat Zroznicowanie jezykowe ludnosci swiata. Pilne prosze zeby byl wyczerpujący na kilka stron daje 50 i naj
Natalk555555
Pisze w punktach: 1) Indoeuropejska – jest najbardziej rozpowszechniona przestrzennie, należącymi do niej językami posługuje się ok. 1/3 ludności świata. W jej skład wchodzą następujące grupy językowe: języki germańskie (angielski, niemiecki, holenderski, szwedzki, duński), języki romańskie (francuski, włoski, hiszpański, portugalski, rumuński), języki słowiańskie (polski, czeski, słowacki, rosyjski, ukraiński, bułgarski, serbski, chorwacki), języki bałtyckie (litewski, łotewski), języki celtyckie (irlandzki, szkocki, walijski, bretoński), języki indoirańskie (irański, urdu, hindi) występujące w Iranie, Afganistanie, Pakistanie i północnych Indiach oraz pozostałe (grecki, albański, ormiański); 2) Semito-chamicka – (np. arabski, hebrajski) obejmuje głównie Afrykę Północną i Półwysep Arabski; 3) Kongo-kordofańska – najbardziej rozpowszechniona rodzina języków w środkowej i południowej Afryce, w jej skład wchodzi podrodzina Niger-Kongo grupująca głównie języki bantu; 4) Nilo-saharyjska – jest to hipotetyczna rodzina obejmująca ok. 150 języków rozprzestrzenionych od Czadu poprzez południowy Sudan, Kenię, po północną Tanzanię (np.: język masajski, dinka); 5) Khojsan (języki buszmeńsko-hotentocki) – (głównie język nama) rozpowszechniona głównie w Afryce Pd.-Zach. (Angola, Namibia, Botswana, RPA); 6) Kaukaska – (np. gruziński, czeczeński, inguski) rozpowszechniona głównie wśród ludów zamieszkujących góry Kaukaz; 7) Drawidyjska – (np. tamilski, telugu) rozpowszechniona głównie w południowej części Indii i na Cejlonie; 8) Chińsko-tybetańska – (chiński, tybetański, kareński) rozpowszechniona głównie na terenie wschodnich Chin, Tybetu i Birmy (stan Karen na pd. wsch.); posługuje się nimi ponad 1,3 mld ludzi; 9) Uralska – obejmuje dwie grupy językowe: ugrofińską (np.: fiński, estoński, węgierski, lapoński) i samodyjską rozpowszechnioną głownie w pn.-zach. Syberii; 10) Austryjska – rozpowszechniona głównie w Azji Południowo-Wschodniej na Madagaskarze i wyspach Oceanii. Dzieli się na dwie gałęzie: • austroazjatycką, rozpowszechnioną głównie na Półwyspie Indochińskim (Wietnam, Kambodża, Tajlandia – główne języki: wietnamski, kmerski), • austronezyjską, w której wyróżnia się trzy grupy języków: miao-jao (występujące w południowych Chinach, Laosie i Wietnamie), thaj (występujące w Tajlandii, Birmie, Laosie, Wietnamie), indonezyjsko-oceaniczną (występującą w Indonezji, Madagaskarze, Filipinach oraz wyspach Melanezji i Polinezji); 11) Ałtajska – liga językowa obejmująca trzy grupy języków: tureckich, mongolskich i mandżursko-tunguskich rozpowszechnionych od Turcji, przez centralną Azję aż po wschodnią Syberię i Mandżurię (główne języki: turecki, uzbecki, mongolski, buriacki); 12) Języki paleoazjatyckie – jest to sztucznie utworzona grupa niespokrewnionych ze sobą rodzin językowych i języków, którymi posługuje się rdzenna ludność wschodniej Syberii i Dalekiego Wschodu; 13) Języki australijskie i papuaskie – grupa języków rdzennej ludności Australii i Nowej Gwinei; 14) Języki indiańskie – sztucznie utworzona grupa wielu rodzin językowych grupujących języki Indian obu Ameryk. Do tej pory opisano i sklasyfikowano w 150 rodzin językowych ok. 1000 języków indiańskich. Najważniejsze języki współcześnie występujące to: keczua (Peru, Boliwia), ajmara (Boliwia), guarani (Paragwaj, Brazylia, Argentyna).
1) Indoeuropejska – jest najbardziej rozpowszechniona przestrzennie, należącymi do niej językami posługuje się ok. 1/3 ludności świata. W jej skład wchodzą następujące grupy językowe: języki germańskie (angielski, niemiecki, holenderski, szwedzki, duński), języki romańskie (francuski, włoski, hiszpański, portugalski, rumuński), języki słowiańskie (polski, czeski, słowacki, rosyjski, ukraiński, bułgarski, serbski, chorwacki), języki bałtyckie (litewski, łotewski), języki celtyckie (irlandzki, szkocki, walijski, bretoński), języki indoirańskie (irański, urdu, hindi) występujące w Iranie, Afganistanie, Pakistanie i północnych Indiach oraz pozostałe (grecki, albański, ormiański);
2) Semito-chamicka – (np. arabski, hebrajski) obejmuje głównie Afrykę Północną i Półwysep Arabski;
3) Kongo-kordofańska – najbardziej rozpowszechniona rodzina języków w środkowej i południowej Afryce, w jej skład wchodzi podrodzina Niger-Kongo grupująca głównie języki bantu;
4) Nilo-saharyjska – jest to hipotetyczna rodzina obejmująca ok. 150 języków rozprzestrzenionych od Czadu poprzez południowy Sudan, Kenię, po północną Tanzanię (np.: język masajski, dinka);
5) Khojsan (języki buszmeńsko-hotentocki) – (głównie język nama) rozpowszechniona głównie w Afryce Pd.-Zach. (Angola, Namibia, Botswana, RPA);
6) Kaukaska – (np. gruziński, czeczeński, inguski) rozpowszechniona głównie wśród ludów zamieszkujących góry Kaukaz;
7) Drawidyjska – (np. tamilski, telugu) rozpowszechniona głównie w południowej części Indii i na Cejlonie;
8) Chińsko-tybetańska – (chiński, tybetański, kareński) rozpowszechniona głównie na terenie wschodnich Chin, Tybetu i Birmy (stan Karen na pd. wsch.); posługuje się nimi ponad 1,3 mld ludzi;
9) Uralska – obejmuje dwie grupy językowe: ugrofińską (np.: fiński, estoński, węgierski, lapoński) i samodyjską rozpowszechnioną głownie w pn.-zach. Syberii;
10) Austryjska – rozpowszechniona głównie w Azji Południowo-Wschodniej na Madagaskarze i wyspach Oceanii. Dzieli się na dwie gałęzie:
• austroazjatycką, rozpowszechnioną głównie na Półwyspie Indochińskim (Wietnam, Kambodża, Tajlandia – główne języki: wietnamski, kmerski),
• austronezyjską, w której wyróżnia się trzy grupy języków: miao-jao (występujące w południowych Chinach, Laosie i Wietnamie), thaj (występujące w Tajlandii, Birmie, Laosie, Wietnamie), indonezyjsko-oceaniczną (występującą w Indonezji, Madagaskarze, Filipinach oraz wyspach Melanezji i Polinezji);
11) Ałtajska – liga językowa obejmująca trzy grupy języków: tureckich, mongolskich i mandżursko-tunguskich rozpowszechnionych od Turcji, przez centralną Azję aż po wschodnią Syberię i Mandżurię (główne języki: turecki, uzbecki, mongolski, buriacki);
12) Języki paleoazjatyckie – jest to sztucznie utworzona grupa niespokrewnionych ze sobą rodzin językowych i języków, którymi posługuje się rdzenna ludność wschodniej Syberii i Dalekiego Wschodu;
13) Języki australijskie i papuaskie – grupa języków rdzennej ludności Australii i Nowej Gwinei;
14) Języki indiańskie – sztucznie utworzona grupa wielu rodzin językowych grupujących języki Indian obu Ameryk. Do tej pory opisano i sklasyfikowano w 150 rodzin językowych ok. 1000 języków indiańskich. Najważniejsze języki współcześnie występujące to: keczua (Peru, Boliwia), ajmara (Boliwia), guarani (Paragwaj, Brazylia, Argentyna).