julcia12437
Utwór tematycznie związany jest z powstaniem listopadowym, tj. nawiązuje do wydarzeń rozgrywających się 6 września 1831 r. podczas obrony fortu na Woli (Warszawa). Po zdobyciu reduty przez Rosjan doszło do wybuchu amunicji i wszyscy sądzili, że sprawcą wybuchu jest kapitan Julian Konstanty Ordon. Ordon nie zginął, jednak podczas wybuchu był jedynie lekko ranny.
Wprowadzenie kolorów w opisie wojsk rosyjskich i polskich ma znaczenie symboliczne, tzn. walka wojsk polskich i rosyjskich jest walką dobra ze złem.
Car wyprawia tłumy na rzeź, sam nie bierze udziału w walce, podbija inne narody, wywołuje strach w Europie, wysyła ludzi na zesłanie, podpisuje wyroki śmierci, terroryzuje innych. Ponadto przywłaszczył sobie władzę nad Polakami - jest to aluzja do koronacji w 1828 r. Mikołaja I na króla Polski.
Utwór kończy się apokaliptyczną wizją przyszłości: "Bóg wysadzi tę ziemię...". Stanie się to wtedy: "Kiedy od ludzi wiara i wolność uciecze, Kiedy ziemię despotyzm i duma szalona obleją, jak Moskale redutę Ordona."
4 votes Thanks 5
nata03
Osobą mówiącą w wierszu A. Mickiewicza "Reduta Ordona" jest młody człowiek, adiutant generała, obserwator zdarzeń- obrony reduty przed Rosjanami. Opis przedstawiony jest w sposób emocjonalny (wykrzykniki, wtrącone fragmenty rozmów) i dynamiczne (nagromadzenie czasowników w czasie przeszłym i teraźniejszym). Opis miejsc i sytuacji uzupełniają się tworząc bardzo dokładny obraz wyobraźni czytelnika. Na końcu "Reduty Ordona" jest mowa o poświęceniu własnego życia. Uważam, że jest to szlachetna postawa, oraz poświęcenie.
Wprowadzenie kolorów w opisie wojsk rosyjskich i polskich ma znaczenie symboliczne, tzn. walka wojsk polskich i rosyjskich jest walką dobra ze złem.
Car wyprawia tłumy na rzeź, sam nie bierze udziału w walce, podbija inne narody, wywołuje strach w Europie, wysyła ludzi na zesłanie, podpisuje wyroki śmierci, terroryzuje innych. Ponadto przywłaszczył sobie władzę nad Polakami - jest to aluzja do koronacji w 1828 r. Mikołaja I na króla Polski.
Utwór kończy się apokaliptyczną wizją przyszłości: "Bóg wysadzi tę ziemię...". Stanie się to wtedy: "Kiedy od ludzi wiara i wolność uciecze, Kiedy ziemię despotyzm i duma szalona obleją, jak Moskale redutę Ordona."
Opis przedstawiony jest w sposób emocjonalny (wykrzykniki, wtrącone fragmenty rozmów) i dynamiczne (nagromadzenie czasowników w czasie przeszłym i teraźniejszym).
Opis miejsc i sytuacji uzupełniają się tworząc bardzo dokładny obraz wyobraźni czytelnika.
Na końcu "Reduty Ordona" jest mowa o poświęceniu własnego życia. Uważam, że jest to szlachetna postawa, oraz poświęcenie.
Mam nadzieję, że pomogłam ;)