1.Jaka jest pozycja Tadka -narratora w obozowej hierarchii?Co mysli o tych ktorzyw tej hierarchii sa nizej od niego ? 2 jak Tadek- narrator funkcjonuje w lagrze?Jak radzi sobie z obozowa rzeczywistoscia? 3Jaki jest kodeks moralny Tadka narratora?czy wpisuje sie on w tak zwana"obozowa moralnosc"?? 4 jak tadek narrator ocenia ludzi ktorzy przybyli transportem do obozu?czego nie moze im powiedziec?dlaczego? 5 dlaczego tadek narrator zadaje sobie pytanie czy jest"dobrym czlowiekiem"??
Edysiak
TADEUSZ T. Borowski Opowiadania, bohater główny i narrator
Wygląd: młody chłopak, niewiele wiadomo o jego wyglądzie, bo to on jest narratorem opowiadań
Życiorys: W Pożegnaniu z Marią jest to młody człowiek, pracujący w firmie budowlanej. Przez pewien czas studiował, dużo czytał, pisał i drukował wiersze. Jest zakochany z wzajemnością w Marii. Bardzo wrażliwy, umie jednak trzeźwo obserwować rzeczywistość i dostosować się do reguł życia panujących w okupowanej stolicy. Pędzi bimber, handluje na lewo materiałami budowlanymi, prowadzi podwójne życie. Podwójne życie sprzyja powstaniu podwójnej moralności. Po aresztowaniu Marii zostaje uwięziony na Pawiaku, a następnie przetransportowany do obozu w Oświęcimiu. W warunkach obozowych rozwija cechy wykształcone w Warszawie. Vorarbeiter Tadek stara się dostosować do panujących warunków i zasad, by przetrwać. Tadek nienawidzi obozu, ale musi w nim żyć i robi wszystko, by ocalić życie. Autor z brutalną szczerością ukazuje, za jaką cenę można było w obozie żyć i to całkiem znośnie. Tadeusz nie jest szczególnie złośliwy ani okrutny, stać go na drobne gesty życzliwości, ale jego egzystencja jest dla niego najważniejsza. Stopniowo staje się nieczuły na cierpienia innych, okrada transporty Żydów. Nie przeraża go okrucieństwo Niemców. Potrafi grać w piłkę, pisać listy do ukochanej obok krematorium
Charakterystyka: Tadek jest jednocześnie ofiarą i, przez swą bierność, współodpowiedzialnym zbrodni. Przystosował się do rzeczywistości obozowej, poznał jej prawa, dopasował się. Zdobył uprzywilejowaną pozycję jako sanitariusz, potem pomocnik kapo. Jest dumny ze swej umiejętności życia w obozie, urządzenia się w nim. Nie głoduje, może zawsze zdobyć coś do jedzenia i nie zależy mu na przydziałowej zupie z pokrzyw, o którą walczą inni. Wie jak oszukać strażników, jak symulować pracę. Nie nosi obozowych łachów, ale ubranie skradzione na rampie. Jest doskonale zorientowany, co można na co zamienić. Zaradność i zdobyta dzięki niej uprzywilejowana pozycja jest dla Tadka powodem do dumy, a zarazem pogardy dla więźniów stojących niżej w hierarchii, zwłaszcza dla tzw. muzułmanów - ludzi wyniszczonych fizycznie i psychicznie, dogorywających
Rola w utworze: Postawa Tadka jest przykładem tzw. zlagrowania
T. Borowski Opowiadania, bohater główny i narrator
Wygląd: młody chłopak, niewiele wiadomo o jego wyglądzie, bo to on jest narratorem opowiadań
Życiorys: W Pożegnaniu z Marią jest to młody człowiek, pracujący w firmie budowlanej. Przez pewien czas studiował, dużo czytał, pisał i drukował wiersze. Jest zakochany z wzajemnością w Marii. Bardzo wrażliwy, umie jednak trzeźwo obserwować rzeczywistość i dostosować się do reguł życia panujących w okupowanej stolicy. Pędzi bimber, handluje na lewo materiałami budowlanymi, prowadzi podwójne życie. Podwójne życie sprzyja powstaniu podwójnej moralności. Po aresztowaniu Marii zostaje uwięziony na Pawiaku, a następnie przetransportowany do obozu w Oświęcimiu. W warunkach obozowych rozwija cechy wykształcone w Warszawie. Vorarbeiter Tadek stara się dostosować do panujących warunków i zasad, by przetrwać. Tadek nienawidzi obozu, ale musi w nim żyć i robi wszystko, by ocalić życie. Autor z brutalną szczerością ukazuje, za jaką cenę można było w obozie żyć i to całkiem znośnie. Tadeusz nie jest szczególnie złośliwy ani okrutny, stać go na drobne gesty życzliwości, ale jego egzystencja jest dla niego najważniejsza. Stopniowo staje się nieczuły na cierpienia innych, okrada transporty Żydów. Nie przeraża go okrucieństwo Niemców. Potrafi grać w piłkę, pisać listy do ukochanej obok krematorium
Charakterystyka: Tadek jest jednocześnie ofiarą i, przez swą bierność, współodpowiedzialnym zbrodni. Przystosował się do rzeczywistości obozowej, poznał jej prawa, dopasował się. Zdobył uprzywilejowaną pozycję jako sanitariusz, potem pomocnik kapo. Jest dumny ze swej umiejętności życia w obozie, urządzenia się w nim. Nie głoduje, może zawsze zdobyć coś do jedzenia i nie zależy mu na przydziałowej zupie z pokrzyw, o którą walczą inni. Wie jak oszukać strażników, jak symulować pracę. Nie nosi obozowych łachów, ale ubranie skradzione na rampie. Jest doskonale zorientowany, co można na co zamienić. Zaradność i zdobyta dzięki niej uprzywilejowana pozycja jest dla Tadka powodem do dumy, a zarazem pogardy dla więźniów stojących niżej w hierarchii, zwłaszcza dla tzw. muzułmanów - ludzi wyniszczonych fizycznie i psychicznie, dogorywających
Rola w utworze: Postawa Tadka jest przykładem tzw. zlagrowania