Question

przygotuje referat w ktorym przedstawie ulubionego artyste malarza i krotko scharakteryzuje jego styl malarski DAJE NAJLEPSZA :)

Answer 1

Piotr Michałowski to polski malarz i rysownik urodzony 2 lipca 1800r. w Krakowie. Jest to jeden z najwybitniejszych malarzy doby romantyzmu w Polsce. Był dzieckiem wszechstronnie uzdolnionym. Rodzice przywiązywali dużą wagę do wykształcenia. Jako trzynastoletni chłopiec pobierał lekcje rysunku u Michała Stachowicza. W 1817r. kontynuował edukację artystyczną pod kierunkiem Józefa Brodowskiego, a w następnym roku - 1818 został uczniem Franciszka Lampiego. Zapewne w tamtych latach powstał pierwszy znany obraz młodego artysty wykonany w technice olejnej - jego autoportret. Utrzymany w konwencji biedermieru, przedstawia jasnowłosego i jasnookiego młodzieńca siedzącego z paletą i pędzlami w rękach przy sztalugach, na których widnieje obraz ukazujący, jak się wydaje, wnętrze stajni (tu możesz pokazać reprodukcję tego obrazu). Michałowski wybrał pracownię Charleta, co oznaczało opowiedzenie się po stronie tendencji romantycznych i jak to się zawsze działo, ilekroć wytyczył sobie jakiś konkretny cel, z niezwykłą determinacją poświęcił się nowemu zadaniu. Pracował po kilkanaście godzin dziennie, wykonywał niezliczone pracowniane studia - głównie dragonów, lansjerów i kirasjerów, pozujących sztywno na wypchanym koniu, ale wśród modeli znalazła się także młoda kobieta, brodaty starzec, małe dzieci. Rysował też na placach musztry, w stajniach, na różnego rodzaju składach i magazynach. Ok. połowy roku 1833 Michałowski urządził własną pracownię. W tym czasie młody malarz odniósł nadspodziewany sukces dzięki delikatnym, utrzymanym w estetyce biedermeieru akwarelom z motywem koni. Sprzedawał je za pośrednictwem paryskich marszandów, uzyskując wysokie dochody. Powodzenie było tak wielkie, że nie był w stanie sprostać zamówieniom. Rodzajowo-militarna tematyka malarstwa powstającego w kręgu pracowni Charleta była zbieżna z zainteresowaniami Michałowskiego. Postanowił pędzlem sławić chwałę polskiego oręża. Tematem  szczególnie do tego celu odpowiednim i chwytającym za serce była szarża szwoleżerów w wąwozie Samosierry. Z coraz większą swobodą malował również inne motywy, jak pocztyliony itp.. Na uwagę zasługują również próby Michałowskiego w dziedzinie rzeźby. Znane są dwa przykłady: pierwsza z prac to 'Autoportret' w formie gipsowego popiersia; druga rzeźba przedstawia Napoleona na wspiętym koniu gestem wyciągniętej ręki wskazującego kierunek natarcia. Michałowski nawiązał tu do popularnej w europejskiej sztuce ikonografii bohaterskich wodzów.  Przede wszystkim w kontekście ówczesnych europejskich powiązań Michałowskiego na uwagę zasługują obrazy stanowiące wczesne ogniwa jego serii huzarskiej, które tworzył głównie z myślą o zagranicznych nabywcach. Były to przedstawienia oddziałów lub pojedynczych jeźdźców np. obraz "Błękitni husarzy" z 1836r. (technika olejna) lub "Potyczka" z 1850(też olej). Zasygnalizowana kwestia technologii malarstwa to pasjonujący rozdział badań twórczości tego artysty. Ten materialny aspekt jego spuścizny malarskiej prześledziła w ostatnich latach Joanna Szpor, poddając analizie krosna, płótna, podobrazia papierowe i tekturowe, zaprawy, pigmenty. Wyniki tych badań stanowią nierzadko jedyny punkt odniesienia, gdyż chodzi o lokowanie w czasie poszczególnych obrazów. Malarz nie datował swych prac. Pomocne okazało się potwierdzone w toku badań założenie, że artysta z reguły korzystał z najlepszych gatunkowo materiałów. Wyjątkowo tylko źródłem inspiracji Michałowskiego była literatura. Do jego ulubionych lektur należał "Don Kichot". Piotr Michałowski czerpał inspirację od takich malarzy jak Rembrandt Harmenszoon van Rijn, Frans Hals czy Diego Velasquez.