SsakI to zwierzęta tworzące najwyżej uorganizowaną gromadę podtypu kręgowców, typu strunowców, która powstała ok. 200 mln lat temu z gadokształtnych ssaków kopalnych. Ssaki są stałocieplne, pokryte futrem lub uwłosieniem, mają serce o całkowicie oddzielonych od siebie 2 komorach i 2 przedsionkach oraz odrębne krążenie płucne i przeponę oddzielającą jamę piersiową od brzusznej. Samice ssaków karmią młode mlekiem wydzielanym przez gruczoły mleczne będące wytworami skóry. Zęby ssaków osadzone są w zębodołach. Układ pokarmowy w zależności od pobieranego pokarmu cechuje się rozmaitymi przystosowaniami (np. złożony żołądek przeżuwaczy bądź żołądek małp liściożernych m.in. z rodzaju Colobus). Dobrze rozwinięte półkule mózgowe, większość ssaków ma dobrze rozwinięte zmysły węchu, wzroku i słuchu. Cechą charakterystyczną ssaków jest zapłodnienie wewnętrzne. Zapłodnione jajo u stekowców jest znoszone przez samicę, a następnie wysiadywane, pozostałe ssaki są żyworodne. Zamieszkują zarówno środowiska wodne (walenie), jak i lądowe (większość), opanowały także przestrzeń powietrzną (nietoperze).Łożyskowce, ssaki wyższe, podgromada ssaków obejmująca 17 rzędów, przede wszystkim gatunki współczesne. Charakteryzują je: obecność u samic pojedynczej pochwy, występowanie łożyska, duża biomasa noworodków, długotrwała opieka nad potomstwem oraz wysoki rozwój mózgu i duży jego ciężar względny. Ryjówka aksamitna, ssak zaliczany do rodziny ryjówkowatych, rzędu owadożernych (Insectivora). Jej głowa wraz z tułowiem ma 5-8 cm długości, a ogon 4-5cm. Waży 5-13 g. Końce ząbków ma zabarwione na brązowo. Przypomina polną mysz. Różni się jednak od niej tym, że ma długi ryjek oraz małżowiny uszne prawie całkowicie schowane w futerku. Występuje głównie w wilgotnych leśnych okolicach, nad brzegami rzek i stawów, na zabagnionych łąkach, czasami w parkach, ogrodach i na cmentarzach. Żyje samotnie. Jest zwierzęciem nocnym, choć czasami zaczyna polować już po południu. W ciągu dnia kryje się przed promieniami słońca w gnieździe, które buduje pod ziemią, pod pniakami, w szparach i szczelinach między kamieniami itp. Często zajmuje opuszczone nory gryzoni i kretów. Nie zasypia na zimę i przez cały czas jest bardzo aktywna i żarłoczna. Zjada wszystko, co może zdobyć, zwłaszcza owady (ponad 90% pożywienia) i inne bezkręgowce, takie jak pająki, ślimaki, stonogi, dżdżownice itp. Czasami poluje na większe zwierzęta: małe żaby, młode myszy, a nierzadko ryjówki zjadają się nawzajem. Ryjówka jest bardzo drapieżna i zabija więcej, niż może w danej chwili zjeść. Gromadzi również zapasy pokarmowe. Jej niezwykła aktywność wymaga ogromnych ilości energii uzyskanej z pokarmu (w ciągu doby pobiera go o połowę więcej, niż sama waży). Bez pożywienia ginie w ciągu 10 godzin. Ryjówka aksamitna jest niezwykle pożyteczna. Zjada gąsienice i poczwarki wielu szkodników drzew w lasach i sadach, np. brudnic, barczatek, kuprówek itp. Ryjówka aksamitna znakomicie wspina się po drzewach. Tak jak pozostałe ryjówki w Polsce, podlega ochronie gatunkowej. Gronostaj , niewielki ssak drapieżny z rodziny łasicowatych, wyglądem zbliżony do łasicy. Osiąga długość ciała do 38 cm, ogona do 11 cm. Ciężar ciała największych osobników dochodzi 350 g. Ubarwienie sierści w okresie letnim brązowe z jasnym białożółtym brzuchem i czarnym końcem ogona. Zimą futro gronostaja bieleje całkowicie, jedynie koniec ogona zachowuje czarne ubarwienie. Zamieszkuje Europę, Azję, Afrykę Północną i Amerykę Północną. Poluje głównie na drobne kręgowce, przede wszystkim gryzonie, zimą atakuje także króliki i zające. Prowadzi nocny tryb życia. Ciąża trwa 70 dni, samica rodzi do 13 młodych. W Polsce chroniony objęty ochroną gatunkową.
albo krótsza :
Ssaki przystosowały się do życia w środowisku dzięki: -stałocieplności -ciało pokryte włosami lub sierścią - dobry słuch, węch i wzrok -żyjące w wodzie, mają opływowy kształt ciała, a ich kończyny przednie są przekształcone w płetwy - zróżnicowane uzębienie
dasz naj ? ;-*
24 votes Thanks 6
may33
Ssaki zamieszkują zarówno środowiska wodne (walenie i syreny), jak i lądowe (większość), opanowały także przestrzeń powietrzną (nietoperze). Obecnie żyje na świecie blisko 5500 gatunków ssaków[2].
http://atlas-zwierzat.pl/ssaki-wodne/
Ssaki morskie – ssaki, które większość swojego życia spędzają w słonych wodach mórz lub oceanów. Grupa ta obejmuje ponad sto gatunków ssaków wywodzących się od przodków prowadzących lądowy tryb życia. Są wtórnie przystosowane do życia w wodzie. Charakteryzują się dużymi rozmiarami ciała, opływowym kształtem, termoizolacyjnymi właściwościami skóry i – u większości gatunków – przekształceniem kończyn w płetwy. U waleni kończyny tylne zanikły a ogon przekształcił się w poziomo ustawioną płetwę ogonową. U niektórych wytworzyła się płetwa grzbietowa. Większość ssaków morskich utraciła typowe dla ssaków lądowych owłosienie, z wyjątkiem włosów czuciowych.
Niektóre z tych zwierząt całkowicie związały się ze środowiskiem wodnym, inne wychodzą na ląd lub wpływają do estuariów i wód słodkich, zwykle na czas okresu godowego i rozrodu lub w poszukiwaniu pokarmu. Najliczniejszą w gatunki grupę stanowią walenie.
http://atlas-zwierzat.pl/ssaki/
Ssaki stanowią grupę kręgowców, która dzięki swej wysokiej organizacji potrafi przystosować się do życia w różnorodnych środowiskach. Żyją na powierzchni ziemi i pod nią, na terenach otwartych i w najgęstszych lasach i zaroślach, w wodzie słonej i słodkiej, w powietrzu, na bagnach i pustyniach, a także w górach znacznie powyżej granicy roślinności. W porównaniu do zwierząt ściśle związanych ze środowiskiem ziemno-wodnym ssaki żyjące na lądzie wykazują dużo większe zróżnicowanie budowy ciała. Większość ssaków biegających to organizmy roślinożerne, które na ogół są całkowicie bezbronne w razie ataku. Ucieczka jest wówczas jedyną formą obrony. Zaatakowana sarna ma szansę przeżycia wyłącznie dzięki długim, silnie umięśnionym kończynom, sprawnemu sercu i dużej pojemności płuc. Szybkiemu biegowi sprzyja też jej smukły kształt ciała o wydłużonej szyi i stosunkowo niewielkiej głowie. Zając dzięki skróceniu kończyn przednich zyskał na mniej lub bardziej pionowej postawie, która jest przydatna do obserwacji otoczenia w otwartym terenie. Podobnym układem kończyn charakteryzuje się wiewiórka, przy czym chwytne dłonie, długi ogon i smukła budowa ciała umożliwiają jej prowadzenie nadrzewnego trybu życia.
te informacje możesz podać,ale nie wiem dokładnie czy o to chodzi
SsakI to zwierzęta tworzące najwyżej uorganizowaną gromadę podtypu kręgowców, typu strunowców, która powstała ok. 200 mln lat temu z gadokształtnych ssaków kopalnych. Ssaki są stałocieplne, pokryte futrem lub uwłosieniem, mają serce o całkowicie oddzielonych od siebie 2 komorach i 2 przedsionkach oraz odrębne krążenie płucne i przeponę oddzielającą jamę piersiową od brzusznej. Samice ssaków karmią młode mlekiem wydzielanym przez gruczoły mleczne będące wytworami skóry. Zęby ssaków osadzone są w zębodołach. Układ pokarmowy w zależności od pobieranego pokarmu cechuje się rozmaitymi przystosowaniami (np. złożony żołądek przeżuwaczy bądź żołądek małp liściożernych m.in. z rodzaju Colobus). Dobrze rozwinięte półkule mózgowe, większość ssaków ma dobrze rozwinięte zmysły węchu, wzroku i słuchu. Cechą charakterystyczną ssaków jest zapłodnienie wewnętrzne. Zapłodnione jajo u stekowców jest znoszone przez samicę, a następnie wysiadywane, pozostałe ssaki są żyworodne. Zamieszkują zarówno środowiska wodne (walenie), jak i lądowe (większość), opanowały także przestrzeń powietrzną (nietoperze).Łożyskowce, ssaki wyższe, podgromada ssaków obejmująca 17 rzędów, przede wszystkim gatunki współczesne. Charakteryzują je: obecność u samic pojedynczej pochwy, występowanie łożyska, duża biomasa noworodków, długotrwała opieka nad potomstwem oraz wysoki rozwój mózgu i duży jego ciężar względny.
Ryjówka aksamitna, ssak zaliczany do rodziny ryjówkowatych, rzędu owadożernych (Insectivora). Jej głowa wraz z tułowiem ma 5-8 cm długości, a ogon 4-5cm. Waży 5-13 g. Końce ząbków ma zabarwione na brązowo. Przypomina polną mysz. Różni się jednak od niej tym, że ma długi ryjek oraz małżowiny uszne prawie całkowicie schowane w futerku.
Występuje głównie w wilgotnych leśnych okolicach, nad brzegami rzek i stawów, na zabagnionych łąkach, czasami w parkach, ogrodach i na cmentarzach. Żyje samotnie.
Jest zwierzęciem nocnym, choć czasami zaczyna polować już po południu. W ciągu dnia kryje się przed promieniami słońca w gnieździe, które buduje pod ziemią, pod pniakami, w szparach i szczelinach między kamieniami itp. Często zajmuje opuszczone nory gryzoni i kretów. Nie zasypia na zimę i przez cały czas jest bardzo aktywna i żarłoczna.
Zjada wszystko, co może zdobyć, zwłaszcza owady (ponad 90% pożywienia) i inne bezkręgowce, takie jak pająki, ślimaki, stonogi, dżdżownice itp. Czasami poluje na większe zwierzęta: małe żaby, młode myszy, a nierzadko ryjówki zjadają się nawzajem. Ryjówka jest bardzo drapieżna i zabija więcej, niż może w danej chwili zjeść. Gromadzi również zapasy pokarmowe. Jej niezwykła aktywność wymaga ogromnych ilości energii uzyskanej z pokarmu (w ciągu doby pobiera go o połowę więcej, niż sama waży). Bez pożywienia ginie w ciągu 10 godzin.
Ryjówka aksamitna jest niezwykle pożyteczna. Zjada gąsienice i poczwarki wielu szkodników drzew w lasach i sadach, np. brudnic, barczatek, kuprówek itp.
Ryjówka aksamitna znakomicie wspina się po drzewach. Tak jak pozostałe ryjówki w Polsce, podlega ochronie gatunkowej.
Gronostaj , niewielki ssak drapieżny z rodziny łasicowatych, wyglądem zbliżony do łasicy.
Osiąga długość ciała do 38 cm, ogona do 11 cm. Ciężar ciała największych osobników dochodzi 350 g. Ubarwienie sierści w okresie letnim brązowe z jasnym białożółtym brzuchem i czarnym końcem ogona. Zimą futro gronostaja bieleje całkowicie, jedynie koniec ogona zachowuje czarne ubarwienie.
Zamieszkuje Europę, Azję, Afrykę Północną i Amerykę Północną. Poluje głównie na drobne kręgowce, przede wszystkim gryzonie, zimą atakuje także króliki i zające. Prowadzi nocny tryb życia. Ciąża trwa 70 dni, samica rodzi do 13 młodych. W Polsce chroniony objęty ochroną gatunkową.
albo krótsza :
Ssaki przystosowały się do życia w środowisku dzięki:
-stałocieplności
-ciało pokryte włosami lub sierścią
- dobry słuch, węch i wzrok
-żyjące w wodzie, mają opływowy kształt ciała, a ich kończyny przednie są przekształcone w płetwy
- zróżnicowane uzębienie
dasz naj ? ;-*
http://atlas-zwierzat.pl/ssaki-wodne/
Ssaki morskie – ssaki, które większość swojego życia spędzają w słonych wodach mórz lub oceanów. Grupa ta obejmuje ponad sto gatunków ssaków wywodzących się od przodków prowadzących lądowy tryb życia. Są wtórnie przystosowane do życia w wodzie. Charakteryzują się dużymi rozmiarami ciała, opływowym kształtem, termoizolacyjnymi właściwościami skóry i – u większości gatunków – przekształceniem kończyn w płetwy. U waleni kończyny tylne zanikły a ogon przekształcił się w poziomo ustawioną płetwę ogonową. U niektórych wytworzyła się płetwa grzbietowa. Większość ssaków morskich utraciła typowe dla ssaków lądowych owłosienie, z wyjątkiem włosów czuciowych.
Niektóre z tych zwierząt całkowicie związały się ze środowiskiem wodnym, inne wychodzą na ląd lub wpływają do estuariów i wód słodkich, zwykle na czas okresu godowego i rozrodu lub w poszukiwaniu pokarmu. Najliczniejszą w gatunki grupę stanowią walenie.
http://atlas-zwierzat.pl/ssaki/
Ssaki stanowią grupę kręgowców, która dzięki swej wysokiej organizacji potrafi przystosować się do życia w różnorodnych środowiskach. Żyją na powierzchni ziemi i pod nią, na terenach otwartych i w najgęstszych lasach i zaroślach, w wodzie słonej i słodkiej, w powietrzu, na bagnach i pustyniach, a także w górach znacznie powyżej granicy roślinności. W porównaniu do zwierząt ściśle związanych ze środowiskiem ziemno-wodnym ssaki żyjące na lądzie wykazują dużo większe zróżnicowanie budowy ciała. Większość ssaków biegających to organizmy roślinożerne, które na ogół są całkowicie bezbronne w razie ataku. Ucieczka jest wówczas jedyną formą obrony. Zaatakowana sarna ma szansę przeżycia wyłącznie dzięki długim, silnie umięśnionym kończynom, sprawnemu sercu i dużej pojemności płuc. Szybkiemu biegowi sprzyja też jej smukły kształt ciała o wydłużonej szyi i stosunkowo niewielkiej głowie. Zając dzięki skróceniu kończyn przednich zyskał na mniej lub bardziej pionowej postawie, która jest przydatna do obserwacji otoczenia w otwartym terenie. Podobnym układem kończyn charakteryzuje się wiewiórka, przy czym chwytne dłonie, długi ogon i smukła budowa ciała umożliwiają jej prowadzenie nadrzewnego trybu życia.
te informacje możesz podać,ale nie wiem dokładnie czy o to chodzi
mam nadzieję,że pomogłam ;))
Licze na naj ;P
; *