Teatr i dramat w starożytnej Grecji narodził się z religijnych obrzędów ku czci Dionizosa. Dionizje Wielkie odprawiane wiosną w miastach wiążemy z powstaniem tragedii, a Dionizje Małe, które jesienią odbywały się we wsiach, dały początek komedii. W czasie obrzędów śpiewano pieśni pochwalne –dytyramby ku czci boga wina i urodzaju, odgrywano również scenki, w których występowali aktorzy odziani w skóry kozłów –dały one początek dramatowi satyrowemu. Dramat antyczny narodził się z połączenia dytyrambu z dramatem satyrowym. W najstarszych utworach występował jeden aktor –koryfeusz, który prowadził dialog z chórem. Za ojca dramatu antycznego uważa się Tespisa, ponieważ to właśnie on wprowadził dialog sceniczny i dodał do chóru dytyrambicznego pierwszego aktora, tzw. „opowiadacza”. Wraz z rozwojem teatru greckiego w tekstach dramatycznych i na scenie pojawiali się następni aktorzy –u Ajschylosa było ich dwóch, a u Sokratesa –trzech. Ostatecznie w tragedii greckiej występowało nie więcej niż trzech aktorów.
Teatr i dramat w starożytnej Grecji narodził się z religijnych obrzędów ku czci Dionizosa. Dionizje Wielkie odprawiane wiosną w miastach wiążemy z powstaniem tragedii, a Dionizje Małe, które jesienią odbywały się we wsiach, dały początek komedii. W czasie obrzędów śpiewano pieśni pochwalne –dytyramby ku czci boga wina i urodzaju, odgrywano również scenki, w których występowali aktorzy odziani w skóry kozłów –dały one początek dramatowi satyrowemu. Dramat antyczny narodził się z połączenia dytyrambu z dramatem satyrowym. W najstarszych utworach występował jeden aktor –koryfeusz, który prowadził dialog z chórem. Za ojca dramatu antycznego uważa się Tespisa, ponieważ to właśnie on wprowadził dialog sceniczny i dodał do chóru dytyrambicznego pierwszego aktora, tzw. „opowiadacza”. Wraz z rozwojem teatru greckiego w tekstach dramatycznych i na scenie pojawiali się następni aktorzy –u Ajschylosa było ich dwóch, a u Sokratesa –trzech. Ostatecznie w tragedii greckiej występowało nie więcej niż trzech aktorów.