Der Ausdruck Innere Emigration wurde von dem Schriftsteller Frank Thiess 1933 für die spezifische politische Situation in Deutschland erfunden. Frank Thiess wollte mit dem Begriff Innere Emigration damals die Haltung von Schriftstellern und anderen Künstlern erklären, die zwar wegen dieser Verfolgung und Zensur nicht aus Deutschland auswanderten, aber dem Nationalsozialismus trotzdem kritisch und ablehnend gegenüberstanden. Ein innerer Emigrant war also ein Künstler, der zwar nicht aus Deutschland floh, aber dessen Meinung so sehr von der damals herrschenden Ideologie der Nationalsozialisten abwich, dass er sie nicht mehr unter seinem eigenen Namen veröffentlichen durfte, ohne verfolgt zu werden. Er emigrierte also nicht mit seinem Körper, sondern mit seinem Geist.
asiek00112
1. Zwrot "emigracja wewnętrzna" został wymyślony przez pisarza Franka Thiess'a w 1933 roku dla określenia specyficznej politycznej sytuacji w Niemczech. Poprzez ten zwrot Frank Thiess chciał wtedy wyjaśnić zachowanie pisarzy i innych artystów, którzy wprawdzie nie wyemigrowali z Niemiec z powodu prześladowań i cenzury, ale mimo to byli krytycznie i nieprzychylnie nastawieni do nacjonalizmu. Zatem wewnętrznym emigrantem był artysta, który wprawdzie nie uciekł z Niemiec, ale jego zdanie tak bardzo odbiegało od panującej ideologii nacjonalistów, że nie wolno mu było go wyrażać pod swoim nazwiskiem, nie będąc za to ściganym. Taki artysta emigrował zatem nie swoim ciałem, tylko umysłem/duchem.