Przemiany gospodarcze, ekonomiczne i polityczne w Europie XVI w
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Przełom XV i XVI w. związany z wejsciem w epokę nowożytną przyniósł doniosłe zmiany w zyciu gospodarczym, choć nie tylko Europy. Były one głównie związane z narodzinami systemu kapitalistycznego. Nastąpił bardzo szybki rozwój gospodarczy Europy czego przyczyną był przede wszystkim wzrost demograficzny na progu czasów nowożytnych. Wzrost gospodarczy był także możliwy dzięki szybkiemu postępowi technologicznemu w produkcji. Dotychczasowy model produkcji, gdy jeden wytwórca wytwarzał dany towar od początku do końca fazy produkcyjnej zastąpił system nakładczy, a proces produkcyjny przenióśł się w warsztatów rzemieślniczych do manufaktur, które później przekształciły się w fabryki. Zmiany w sposobach wytwórczości były pobudzane także przez przekształcenia w jej otoczeniu. Takie zjawiska jak rewolucja nawigacyjna w XV w. i wielkie odkrycia geograficzne w XVI w., wraz z towarzyszącym im handlem dalekosiężnym, stwarzały rozległe rynki zewnetrzne. Napływ kruszców szlachetnych do Europy w wyniku szybkiego wzrostu cen (rewolucja cen) osłabił pozycję dotychczasowych właścicieli środków produkcji, czyli warstw feudalnych na korzyść ludzi handlu, rzemiosła i właścicieli manufaktur. Rozwój handlu zarówno tego lokjalnego jak i międzynarodowego przyczynił się z kolei do rozwóju miast i mieszczaństwa i pobudzał rynek wewnetrzny oraz rozluźniał dotychczasowe zależności feudalne, które stawały się przestarzałe. Następował więc proces defeudalizacji, ale był on nierówny w Europie. Cechą charakterystyczną stał się dualizm w rozwoju gospodarczym starego kontynentu. Linią podziału stała się Łaba. Na zachód od tej linii europa rozwijała się szybko zmierzając w stronę systemu kapitalistycznego, wzrostem znaczenia miesczaństwa i miast, tworzeniem manufaktur, kompanii handlowych itp., natomiast na wschód od Łaby następowało ponowne pogłębienie stosunków feudalnych, co pociągnęło za sobą spadek znaczenia miast i mieszczaństwa oraz upośledzenie stanu chłopskiego.
Od schyłku średniowiecza coraz wyraźniej uwidoczniły się rozbieżne drogi rozwojuEuropy; zjawisko to nazwano dualizmem ekonomicznym. Wschodnia część kontynentu stała się źródłem płodów rolnych i surowców dla Zachodu - bogacącego się zwłaszcza w następstwie eksploatacji Nowego Świata. Dualizm ekonomiczny oznaczał pojawienie się na ziemiach polskich gospodarki folwarcznej. Szlachta dążyła do rozwoju i tworzenia folwarków z przyczyn gospodarczych - czyli najprościej mówiąc: chciała pomnożyć swoje dochody. Najważniejszymi czynnikami, które sprzyjały zwiększaniu produkcji rolnej był szereg zjawisk zachodzących w XVI wiecznej Europie.
W XVI wieku miał miejsce gwałtowny rozwój demograficzny Europy, która w 1450 r. liczyła około 30 mln mieszkańców, a w 1600 roku już około 70 mln. Zrozumiałe jest, że takie ludnościowe przemiany zwiększały zapotrzebowanie na żywność. W całej Europie utrzymywały się na nią wysokie ceny, co było związane z tzw. rewolucją cen - spowodowaną m. in. napływem srebra z Ameryki Południowej. Gospodarka europejska na zachodzie zaczęła więc rozwijać się szybko, a ceny żywności rosły szybciej niż ceny towarów rzemieślniczych.