prosze pozmieniac zdania ale żeby miały takie same znczenie przed zmianą
Pierwszy fragment przedstawia nam spotkanie starych przyjaciółek, rówieśnic i zapomnianych krewnych pani Cecylii Kolichowskiej , która obchodzi imieniny.Jej znajomi wypełniają wiecznie pusty salon, a ona pilnując czy wszystko jest w porządku patrzyła się pochmurnie na zebrane panie.Były pomarszczone,nabrzękłe,siwe,wyłysiałe,nadmiernie grube i przesadnie chude.Nosiły czarne suknie,a w naciągniętych uszach staromodne butony.Były przeważnie ubogie, jednak nie wszystkie, za to każda była stara.Pani Cecylia uświadomiła sobie ,że wygląda podobnie , nie było to dla niej przyjemne, coraz to bardziej pogrążała się w smutku i trwodze, panicznie bojąc się starości.Widziała jak zmienia się każda z nich ,jedna szybciej inna później.Każda z nich była kiedyś młoda ,kwitnąca ,ale przyszedł czas na odrzucenie ich na bok przez okrutny nurt życia i ustąpienie miejsca nowemu pokoleniu.Lecz muszą jeszcze trochę żyć, żeby mogły umrzeć.
Wiersz Czesława Miłosza opisuje starość człowieka,lecz w nowym ,lepszym wieku.W wieku gdzie świat ułatwia nam życie ,praca zostaje zastąpiona maszynami.Człowiek opisany w wierszu mimo swojej niedołężności i braku sił, cieszy się życiem i tym , co daje mu los.Drwi ze starości gdyż mało ważne jest to nad czym człowiek nie może zapanować , ważne jest to ,czego może jeszcze w życiu dokonać i zmienić.
Oba teksty obrazują starość.We fragmencie "Granicy" bohaterka widzi ją jako coś negatywnego, strasznego ,niezmiennego.Jest pełna żalu i smutku.Uważa ,że pozostało tylko czekanie na śmierć ,że nic dobrego już na nią nie czeka.Natomiast podmiot liryczny w wierszu "wiek nowy" uważa starość za coś niesłychanie ważnego dla każdego z nas.Życie to dar ,który powinniśmy wykorzystać ,aż do samego końca.Powinniśmy cieszyć się każdą chwilą , bo za chwile już jej nie będzie.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Pierwszy fragment opowiada o spotkaniu znajomych i krewnych pani Cecylii Kolichowskiej podaczas jej imienin. Krewni i przyjaciele zgromadzeni byli w wiecznie pustym salonie, a solenizantka obserwowała obecne panie, pilnując aby wszystko było w porządku. Obraz przedstawia wizerunek pomarszczonych,nabrzękłych,siwych,wyłysiałych, grubych lub zbyt chudych dam. Ubrane były w czarne suknie,a w naciągniętych uszach można było zauważyć staromodne butony. Tylko nieliczne ze wszystkich pań w podeszłym wieku posiadały majątek, większość tych starszych kobiet była uboga. Pani Cecylia dostrzegając starcze cechy u koleżanek, zdała sobie sprawę, że ona wygląda podobnie jak one, co nie było miłym odkryciem. Panicznie bała się starości, przez co popadała w większą trwogę. Zauważała zmiany w wyglądzie każdej z pań. Jedna starzała się szybciej inna później. Każda z nich była kiedyś młoda i ładna, lecz z wiekiem traciły na urodzie. Jednak, aby zwolnić miejsce kolejnemu pokoleniu muszą jeszcze trochę żyć, żeby mogły umrzeć.
Wiersz Czesława Miłosza ukazuje starość człowieka,w nowym wieku, gdzie żyje sie znacznie łatwiej, ponieważ praca zostaje zastąpiona maszynami. Człowiek opisany w wierszu pomimo swej niedołężności i braku sił, cieszy się z życia i z tego , co przynosi jutro. Drwi ze starości, sądząc że ważne jest tylko to ,czego może jeszcze w życiu dokonać i zmienić. Uważa że nie nalezy brac pod uwagę tego nad czym człowiek nie ma kontroli.
Zarówno przytoczony fragment jak i wiersz Miłosza obrazują starość.Teksty zostały zestawione ze sobą na zasadzie kontrastu. W "Granicy" starość ukazano oczyma bohaterki, jako coś negatywnego, nieprzyjemnego wręcz odrażającego. Starość przytłacza ją i zasmuca. Sądzi ,że jej jedynym wyjściem z sytuacji jest oczekiwanie na smierć, ponieważ według jej obserwacji nic dobrego juz się nie wydarzy. Natomiast w wierszu "wiek nowy"podmiot liryczny przedstawia starość w odwrotny sposób niż w przytoczonym fragmencie. Dla niego starość jest czymś niesłychanie ważnym. Uważa, że życie to dar ,który powinniśmy w pełni wykorzystać . Każda chwila powinna przynosić nam radość, ponieważ są one tak ulotne.