Prosze pomuście mi może wy wiecie z jakiej książki jest ten fragment?
daaaaaaaaam naj :D
lubię sny o fruwaniu. Odpycham się nogami od ziemi i lecę. Mijam po drodze wszystkich idących i myślę sobie: jak im ciężko. A ja lecę i spoglądam z góry. i to jest włąśnie rozkosz, takie fruwanie a nie sny o miłości. Wiatr mi szumi w uszach, włosy rozwiewa. a prawda jest taka, że wcale tęsknić nie muszę bo wszystko mam w swoim fruwaniu. I głaskanie wiatru i dotyk liści, jeśli tylko zahaczę o drzewo, i zapachy które lubię. jestem wolna jak ptak. a ptak przecież nie tęskni za miłością bo ma do dyspozycji całą przestrzeń w której może wykonywać potrójne salta. Nigdy bym nie chciała spotkaćw swoim życiu takiej osoby, która niszczy to, czym inni mogą dać szczęście swoim ukochanym. Dlatego lubię śnić. zawsze piszę o miłości albo tęsknocie za nią bo wierzę że to wartość naszego życia. Miłość istnieje i nie umiera. Możliwe że odchodzi ale po to tylko by odrodzić się doroślej w innym związku.
Myślę, że to fragment z książki pt. ,,Oddechy Dnia" Anny Woźniak-Kot.