„Kamienie na szaniec” – To tytuł filmu wyreżyserowanego przez Jana Łomnickiego, na motywach powieści Aleksandra Kamińskiego. Całość produkcji zakończono w 1977r. w studiu „Iluzjon”. Film opowiada o losach trzech chłopców i ich przyjaciół zmagającymi się z przeciwnościami II wojny światowej. W rolę „Zośki”- Tadeusza Zawadzkiego dał się już poznać Mirosław Chodarowski. Odtwórcą roli „Rudego”- Jana Bytnara był Cezary Morawski. Zawsze uśmiechniętego „Alka”- Aleksandra Dawidowskiego grała osoba świetnie czująca swoją rolę Ryszard Gajewski. Doskonałą muzykę wzmagającą napięcie w filmie skomponował Piotr Helter, a jej wykonawcą była Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach pod dyrekcją Antoniego Dudy. Perfekcyjna charakteryzacja i odpowiednio dobrane kostiumy były możliwe tylko dzięki pracy Heleny Dobrowolskiej. Scenariusz do filmu napisał Jan Stefan Stawiński.
Autorem "Kamieni na szaniec"jestAleksander Kamiński. Jest to opowieścią- dokumentem, opartym na pamiętniku Zośki.
Akcja toczy się w latach 1939-49, w czasie II wojny światowej, w Warszawie i okolicach. W utworze tym nie ma fikcji, zawarte są rzeczywiste zdarzenia i autentyczne postacie, poparte cytatami z pamiętnika. Młodymi bohaterami są Alek, Rudy i Zośka- przyjaciele, dla których przyjaźń, wierność i ojczyzna to priorytety w życiu. Mimo młodego wieku aktywnie uczestniczą w akcjach Małego Sabotażu, później Grup Szturmowych, gdzie obejmują dowództwo. Są bardzo odpowiedzialni i spełniają swoje obowiązki z niezwykłą rzetelnością i odwagą. Zdają sobie sprawę, ze służbę mogą przepłacić życiem, ale wcale się tym nie przejmują. Dla nich najważniejsza jest wolność ojczyzny. Zginęli zbyt młodo, za wolność Polski, za nas... Wydarzenia opisane w książce budzą w czytelniku podziw, szacunek a jednocześnie żal straconych, młodych osób, które tak bardzo starały się i wyzwoliły Polskę. Między innymi Alkowi, Rudemu i Zośce zawdzięczamy dzisiejsze czasy i wolność Polski.
Uważam. że są oni postaciami godnymi naśladowania. Wzruszające, trzymające w napięciu wydarzenia sprawiają, iż książkę czyta się z zapartym tchem i trudno się od niej oderwać. Polecam ten utwór wszystkim, którzy chcą bliżej poznać Alka, Rudego i Zośkę oraz dzieje okupowanej Warszawy i jej mieszkańców.
„Kamienie na szaniec” – To tytuł filmu wyreżyserowanego przez Jana Łomnickiego, na motywach powieści Aleksandra Kamińskiego. Całość produkcji zakończono w 1977r. w studiu „Iluzjon”. Film opowiada o losach trzech chłopców i ich przyjaciół zmagającymi się z przeciwnościami II wojny światowej. W rolę „Zośki”- Tadeusza Zawadzkiego dał się już poznać Mirosław Chodarowski. Odtwórcą roli „Rudego”- Jana Bytnara był Cezary Morawski. Zawsze uśmiechniętego „Alka”- Aleksandra Dawidowskiego grała osoba świetnie czująca swoją rolę Ryszard Gajewski. Doskonałą muzykę wzmagającą napięcie w filmie skomponował Piotr Helter, a jej wykonawcą była Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach pod dyrekcją Antoniego Dudy. Perfekcyjna charakteryzacja i odpowiednio dobrane kostiumy były możliwe tylko dzięki pracy Heleny Dobrowolskiej. Scenariusz do filmu napisał Jan Stefan Stawiński.
Autorem "Kamieni na szaniec"jestAleksander Kamiński. Jest to opowieścią- dokumentem, opartym na pamiętniku Zośki.
Akcja toczy się w latach 1939-49, w czasie II wojny światowej, w Warszawie i okolicach. W utworze tym nie ma fikcji, zawarte są rzeczywiste zdarzenia i autentyczne postacie, poparte cytatami z pamiętnika. Młodymi bohaterami są Alek, Rudy i Zośka- przyjaciele, dla których przyjaźń, wierność i ojczyzna to priorytety w życiu. Mimo młodego wieku aktywnie uczestniczą w akcjach Małego Sabotażu, później Grup Szturmowych, gdzie obejmują dowództwo. Są bardzo odpowiedzialni i spełniają swoje obowiązki z niezwykłą rzetelnością i odwagą. Zdają sobie sprawę, ze służbę mogą przepłacić życiem, ale wcale się tym nie przejmują. Dla nich najważniejsza jest wolność ojczyzny. Zginęli zbyt młodo, za wolność Polski, za nas...
Wydarzenia opisane w książce budzą w czytelniku podziw, szacunek a jednocześnie żal straconych, młodych osób, które tak bardzo starały się i wyzwoliły Polskę. Między innymi Alkowi, Rudemu i Zośce zawdzięczamy dzisiejsze czasy i wolność Polski.
Uważam. że są oni postaciami godnymi naśladowania. Wzruszające, trzymające w napięciu wydarzenia sprawiają, iż książkę czyta się z zapartym tchem i trudno się od niej oderwać. Polecam ten utwór wszystkim, którzy chcą bliżej poznać Alka, Rudego i Zośkę oraz dzieje okupowanej Warszawy i jej mieszkańców.