ks. Jan Twardowski urodzony 1 czerwca 1915 w Warszawie zmarł 18 stycznia 2006 w warszawie. Ksiądz rzymskokatolicki i polski poeta przedstwiciel liryki religijnej.
Autor słynnego sloganu:
Śpieszmy się kochać ludzi - tak szybko odchodzą
1937 ukazał się jego pierwszy tomik
Powrót Andersena
Ważne dzieła :
"Znaki ufności",
"Niebieskie okulary",
"Który stwarzasz jagody",
"Nie przyszedłem pana nawracać",
"Patyki i patyczki",
"Zeszyt w kratkę",
Twórczość:
Wiersze (1959, tom wydany wspólnie z książką poetycką ks. Pawła Heintscha) Znaki ufności (1970) Zeszyt w kratkę (1973) Poezje wybrane (1979) Niebieskie okulary (1980) Rachunek dla dorosłego (1982) Który stwarzasz jagody (1984, 1988). Na chwilęŚwięty gapaNa osiołku (1986) Nie przyszedłem pana nawracać (1986) Patyki i patyczki (1988) Sumienie ruszyło (1989, 1990) Tak ludzka (1990) Stukam do nieba (1990) Nie bój się kochać (1991) Niecodziennik (1991) Nie martw się (1992) Tyle jeszcze nadziei (1993) Krzyżyk na drogę (1993) Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego, średniaka i starszego (2000) Pogodne spojrzenie (2003) Mimo Wszystko (2003) O spacerze po cmentarzu wojskowymO maluchachDo moich uczniówObiecanki CacankiPodziękowanie
Jan Twardowski – ur. 1915r., zm. 2006r., ksiądz katolicki, poeta. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej. Walczył w Powstaniu Warszawskim w 1944 roku. W 1948 przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1948-1952 był wikarym w Żbikowie, od 1952 rektorem kościoła P.P. Wizytek w Warszawie. Pracował, jako duszpasterz w szkołach dla upośledzonych dzieci. Debiutował, jako poeta, na łamach prasy 1935, nawiązując do poetyki Skamandra. Jego twórczość cieszy się ogromną popularnością, jako niekonwencjonalny przejaw poezji religijnej, głoszącej radość godziwego życia i solidarność w cierpieniu.
Jest m.in. laureatem nagrody Ikara w 2000 roku za "wyjątkową we współczesnej literaturze, pełną głęboko humanistycznych treści poezję, przemawiającą do każdego i za fenomen popularności szczególnie wśród młodzieży", Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury (2001 rok).
Wybrana twórczość:
Powrót Andersena (1937)
Wiersze (1959),
Znaki ufności (1970),
Niebieskie okulary (1980),
Rachunek dla dorosłego (1982),
Nie przyszedłem pana nawracać.Wiersze 1937-1985 (1986),
Sumienie ruszyło (1989),
Taka ludzka (1990),
Krzyżyk na drogę (1993),
Rwane prosto z krzaka (1996),
Bóg prosi o miłość, Niebo w dobrym humorze (1998),
ks. Jan Twardowski urodzony 1 czerwca 1915 w Warszawie zmarł 18 stycznia 2006 w warszawie. Ksiądz rzymskokatolicki i polski poeta przedstwiciel liryki religijnej.
Autor słynnego sloganu:
Śpieszmy się kochać ludzi - tak szybko odchodzą
1937 ukazał się jego pierwszy tomik
Powrót Andersena
Ważne dzieła :
"Znaki ufności",
"Niebieskie okulary",
"Który stwarzasz jagody",
"Nie przyszedłem pana nawracać",
"Patyki i patyczki",
"Zeszyt w kratkę",
Twórczość:
Wiersze (1959, tom wydany wspólnie z książką poetycką ks. Pawła Heintscha) Znaki ufności (1970) Zeszyt w kratkę (1973) Poezje wybrane (1979) Niebieskie okulary (1980) Rachunek dla dorosłego (1982) Który stwarzasz jagody (1984, 1988). Na chwilęŚwięty gapaNa osiołku (1986) Nie przyszedłem pana nawracać (1986) Patyki i patyczki (1988) Sumienie ruszyło (1989, 1990) Tak ludzka (1990) Stukam do nieba (1990) Nie bój się kochać (1991) Niecodziennik (1991) Nie martw się (1992) Tyle jeszcze nadziei (1993) Krzyżyk na drogę (1993) Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego, średniaka i starszego (2000) Pogodne spojrzenie (2003) Mimo Wszystko (2003) O spacerze po cmentarzu wojskowymO maluchachDo moich uczniówObiecanki CacankiPodziękowanieJan Twardowski – ur. 1915r., zm. 2006r., ksiądz katolicki, poeta. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej. Walczył w Powstaniu Warszawskim w 1944 roku. W 1948 przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1948-1952 był wikarym w Żbikowie, od 1952 rektorem kościoła P.P. Wizytek w Warszawie. Pracował, jako duszpasterz w szkołach dla upośledzonych dzieci. Debiutował, jako poeta, na łamach prasy 1935, nawiązując do poetyki Skamandra. Jego twórczość cieszy się ogromną popularnością, jako niekonwencjonalny przejaw poezji religijnej, głoszącej radość godziwego życia i solidarność w cierpieniu.
Jest m.in. laureatem nagrody Ikara w 2000 roku za "wyjątkową we współczesnej literaturze, pełną głęboko humanistycznych treści poezję, przemawiającą do każdego i za fenomen popularności szczególnie wśród młodzieży", Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury (2001 rok).
Wybrana twórczość:
Powrót Andersena (1937)
Wiersze (1959),
Znaki ufności (1970),
Niebieskie okulary (1980),
Rachunek dla dorosłego (1982),
Nie przyszedłem pana nawracać.Wiersze 1937-1985 (1986),
Sumienie ruszyło (1989),
Taka ludzka (1990),
Krzyżyk na drogę (1993),
Rwane prosto z krzaka (1996),
Bóg prosi o miłość, Niebo w dobrym humorze (1998),
Miłość miłości szuka (1999),
Cierpienie (1999).
Utwory dla dzieci, np.
Patyki i patyczki (1987),
Uśmiech Pana Boga (1991),
Kasztan dla Milionera (1993),
zbiory anegdot, myśli, aforyzmów Niecodziennik (1991),
Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego, średniaka i starszego (2000),
Dłużej niż zawsze (2001).