Proszę o wypisanie dwóch metafor z utworu Juliana Przybosia " Z Tatr" oraz opisanie co one znaczą. Dla najszybszej odpowiedzi - najlepsza odpowiedź ;)
aniiiek
"w oczach przewraca się obnażona ziemia do góry dnem krajobrazu niebo strącając w przepaść! "
Ta metafora to obraz człowieka, który spada z góry. Spada on od dołu głową, więc przed oczyma ma odwrócony krajobraz.
"Ten świat, wzburzony przestraszonym spojrzeniem, uciszę, lecz - Nie pomieszczę twojej śmierci w granitowej trumnie Tatr."
Ta metafora mówi o tym, jak wiele na świecie jest ludzi, który boją się wspinać po górach, a jak mało tych odważnych. A śmierć takiego odważnego człowieka w górach jest tak dużym wstrząsem, że nie można tak po prostu porzebać tej osoby i o niej zapomnieć.
do góry dnem krajobrazu
niebo strącając w przepaść! "
Ta metafora to obraz człowieka, który spada z góry. Spada on od dołu głową, więc przed oczyma ma odwrócony krajobraz.
"Ten świat, wzburzony przestraszonym spojrzeniem,
uciszę,
lecz -
Nie pomieszczę twojej śmierci w granitowej trumnie Tatr."
Ta metafora mówi o tym, jak wiele na świecie jest ludzi, który boją się wspinać po górach, a jak mało tych odważnych. A śmierć takiego odważnego człowieka w górach jest tak dużym wstrząsem, że nie można tak po prostu porzebać tej osoby i o niej zapomnieć.
;))