Question

Proszę o tłumaczenie na polski:

Aber die Testpersonen konnten umfärben, sie konnten die Silhouette dort rot oder gar gelb füllen, wo die Emotionen – die der Testpersonen – stark waren und sich auch so anfühlten, oder sie konnten auf Schwarz herunterfahren, wenn sich gar nichts regte. Dann bekamen sie Texte zu lesen oder Filme zu sehen, die mit verschiedensten Emotionen geladen waren – oder mit gar keiner: neutral –, und dann färbten sie auf dem PC, was sie spürten: Bei mangelnder Emotion (neutral) wurde der ganze Körper schwarz gefüllt, sonst kam ein munteres Farbenspiel. Ärger etwa färbte den gesamten Oberkörper, Arme und Kopf eingeschlossen, gelb und rot, Trauer hüllte ihn weithin in Schwarz, mit Ausnahme eines leicht roten Flecks auf der Brust, bei Neid ist es ganz ähnlich, dieser sitzt aber auch noch im Kopf. Er ist zentral, außer bei der Depression ist er immer im Spiel, sowohl mit der Gesichtsmuskulatur wie mit dem Gehirn. Der Körper ist also eine Landschaft der Emotionen, und das Gehirn hat eine Landkarte davon. Jedes Gehirn: Die Zuschreibungen sind keine Metaphern, sie kommen auch nicht aus der jeweiligen Sprache – sie sind bei Finnen und Schweden die gleichen, obgleich die Sprachen keinerlei Verwandtschaft haben; sie kommen auch nicht aus den Kulturen: Chinesen aus Taiwan waren mit im Test, sie haben und zeigen das gleiche Bild ihrer Emotionen. Und die Zuordnung ist stark, so stark, dass das Ganze auch umgekehrt funktioniert: Führt man den Probanden eingefärbte Körper auf dem PC vor, sehen und benennen sie die Emotion. So wurden sie auch zu Signalen, ob sie nun so gemeint waren oder nicht: Wir können anderen ablesen, wie sie gerade gestimmt sind und was wir von ihnen zu erwarten haben. Und so konnte Nummenmaa seine Probanden mit einer seligen Erinnerung aus dem Labor verabschieden, mit dem Körperbild des Glücks: Es, und nur es, färbt den ganzen Leib, vom Haaransatz bis zu den Zehenspitzen, gelb und rot.

Answer 1

Ale osoby badane mogły zmienić kolory. Mogli profil wypełnić na czerwono, czy nawet na żółto, gdzie emocje - badanych osób  - silne były i by się tak czuły. Albo mogli też na czarno zrobić, gdy wcale się nie denerwowali. Wtedy dostali teksty do przeczytana czy filmy do oglądnięcia, które były różnymi emocjami naładowane - albo żadnymi: neutralne - I wtedy rysowały na komputerach, co oni czuli: przy braku emocji (neutralny) zostało całe ciało na czarno wypełnione, w przeciwnym razie była żywa gra kolorów. Gniew kolorował całe górne ciało. ręce i głowa podłączone, żółty i czerwony. Smutek wciąż owijał go w kolorze czarnym, z wyjątkiem lekko czerwonej plamy na piersi, w zazdrość jest bardzo podobnie, ale jednak wciąż siedzi w mojej głowie. Jest centralnie, z wyjątkiem depresji, ona jest zawsze w grze zarówno z mięśniami twarzy, tak jak z mózgiem. Ciało jest zatem krajobrazem emocji i mózg ma mapę do niego. Każdy rozum: przydzielenia nie są metaforami, nie pochodzą tylko z jednakowego języka - one są u Finów i Szwedów takie same, choć języki nie mają żadnego związku; nie pochodzą z kultur : Chińczycy z Tajwanu były w badaniu, pokazali nam ten sam obraz ich emocji. A uporządkowanie jest silne, tak silne, że to działa nawet w drugą stronę: podając pacjentom pokolorowane ciała do komputera, widzą i nadawają nazwę emocji . Tak zostały one również sygnałami, czy one wreście były tak nazwane , czy też nie : możemy innych ominąć, gdy są oni zaprogramowani i czego możemy się po nich spodziewać. I tak Nummenmaa mogła jej pacjentów z błogosławioną pamięcią z labotorium porzegnać, z wizerunkiem ciała szczęścia: Ono i tylko ono farbuje całe ciało, od linii włosów do stóp , żółty i czerwony.
~ Proszę bardzo. Nie ogarniam tego o co w tym chodzi XD