Proszę o rozwiązanie tego zadania na dziś:
Dokonaj analizy porównawczej portretu Matki Boskiej na podstawie dwóch tekstów średniowiecznych:
"Bogurodzicy" i "Lamentu Świętokrzyskiego".
Praca powinna zawierać takie elementy jak:
-określenie form gatunkowych obu tekstów
-określenie formy wypowiedzi obu tekstów
-nazwanie podmiotu lirycznego
-obraz Matki Boskiej wyłaniający się z obu tekstów
-język
-podsumowanie
Praca powinna zawierać 200-300słów
Proszę o nie wklejanie prac innych stron internetowych jak np, ściaga czy bryk itp...
Bogurodzica
Bogurodzica dziewica1, Bogiem sławiena2 Maryja,
U twego Syna Gospodzina3 matko zwolena4, Maryja!
Zyszczy nam5, spu<ś>ci nam6.
Kyrieleison7.
Twego dziela Krzciciela8, bożycze9,
Usłysz głosy, napełń myśli10 człowiecze.
Słysz11 modlitwę, jąż nosimy12,
A dać raczy13, jegoż14 prosimy:
A na świecie zbożny15 pobyt,
Po żywocie ra<j>ski przebyt16.
Kyrieleison.
Lament Swiętokrzyski
Posłuchajcie, bracia miła,
Kcęć wam skorżyć krwawą głowę;
Usłyszycie moj zamętek,
Jen mi się [z]stał w Wielki Piątek.
Pożałuj mię, stary, młody,
Boć mi przyszły krwawe gody.
Jednegociem Syna miała
I tegociem ożalala.
Zamęt ciężki dostał się mie, ubogiej żenie,
Widzęć rozkrwawione me miłe narodzenie;
Ciężka moja chwila, krwawa godzina,
Widzęć niewiernego Żydowina,
Iż on bije, męczy mego miłego Syna.
Synku miły i wybrany,
Rozdziel z matką swoją rany.
A wszakom cię, Synku miły, w swem sercu nosiła,
A takież tobie wiernie służyła.
Przemów k matce, bych się ucieszyła,
Bo już jidziesz ode mnie, moja nadzieja miła.
Synku, bych cię nisko miała,
Niecoć bych ci wspomagała.
Twoja główka krzywo wisa, tęć bych ja podparła,
Krew po tobie płynie, tęć bych ja utarła,
Picia wołasz, picia-ć bych ci dała,
Ale nie lza dosiąc twego świętego ciała.
O anjele Gabryjele,
Gdzie jest ono twe wesele,
Cożeś mi go obiecował tak barzo wiele
A rzekący: "Panno, pełna jeś miłości!"
A ja pełna smutku i żałości.
Spróchniało we mnie ciało i moje wszytki kości.
Proścież Boga, wy miłe i żądne maciory,
By wam nad dziatkami nie były takie to pozory,
Jele ja, nieboga, ninie dziś zeźrzała
Nad swym, nad miłym Synem krasnym,
Iż on cirpi męki nie będąc w żadnej winie.
Nie mam ani będę mieć jincgo,
Jedno ciebie, Synu, na krzyżu rozbitego.
- jest najstarszą pieśnią pisaną w języku polskim
-odwołuje sie do popularnego w Polsce kultu Maryjnego
-ma dostojny, podniosły charakter
W pierwszej zwrotce podmiotem sa ludzie, którzy proszą o wstawiennictwo, zesłanie łaski.
Druga zwrotka- apostrofa do Syna Bożego, aby usłyszał ludzkie modlitwy.
W Bogurodzicy zawarty jest motyw deesis, czyli motyw ośrednictwa Maryji i Jana Chrzciciela posiadający wyraźną analogię w średniowiecznej ikonografii. Ukazuje Chrystusa, władcę sędziego w asyście matki i Jana Chrzciciela.
Bogurodzica to zabytek języka polskiego.
W tej pieśni Maryja jest pokazana jako matka wybrana, doskonała. Ludzie ją sławią, miłują, zanoszą jej modlitwy, proszą o dostatnie zycie i o zbawienie.
LAMENT ŚWIĘTOKRZYSKI.
W tym utworze jest motyw doloryczny, czyli obraz cierpienia, bólu Matki Bożej po śmierci Syna.
Wiersz składa się z 4 apostrof.
1 skierowana jest do ludzi, Maryja opowiada o stracie syna
2 skierowana do Jezusa, mówi o miłosci do swojego syna
3 skierowana do Anioła Gabryjela- Maryja zarzuca Aniołowi, że ją okłamał mówiąc że bedzie się weselić, gdy bedzie miała syna.
Maryja w utworze jest postrzegana jako zwykła kobieta, odarta ze swojej świętości, cierpiąca, przeżywająca ból.