Na tym etapie widać, że wielomian nie ma pierwiastków wymiernych.
Przystępuję do obliczenia funkcji pochodnej:
Obliczam miejsca zerowe pochodnej:
Wykresem funkcji pochodnej jest parabola skierowana ramionami ku górze, dlatego nierówność jest spełniona dla .
Funkcja osiąga maksimum lokalne dla i minimum lokalne dla . Przedziały monotoniczności: funkcja rosnąca dla , malejąca dla , rosnąca dla .
W następnej kolejności obliczam maksimum i minimum lokalne:
Minimum lokalne to liczba dodatnia. Oznacza to, że wykres funkcji przecina oś tylko w jednym miejscu, tzn. dany wielomian ma tylko jeden pierwiastek zerowy.
Na tym etapie widać, że wielomian nie ma pierwiastków wymiernych.
Przystępuję do obliczenia funkcji pochodnej:
Obliczam miejsca zerowe pochodnej:
Wykresem funkcji pochodnej jest parabola skierowana ramionami ku górze, dlatego nierówność jest spełniona dla .
Funkcja osiąga maksimum lokalne dla i minimum lokalne dla . Przedziały monotoniczności: funkcja rosnąca dla , malejąca dla , rosnąca dla .
W następnej kolejności obliczam maksimum i minimum lokalne:
Minimum lokalne to liczba dodatnia. Oznacza to, że wykres funkcji przecina oś tylko w jednym miejscu, tzn. dany wielomian ma tylko jeden pierwiastek zerowy.