Question

Proszę o opis standardowej zbroi rycerskiej

Answer 1

kolczuga

Ten rodzaj zbroi znany był w Europie od dawna - na pomysł produkcji kolczugi wpadli już w V w. p.n.e. Celtowie. Była sporadycznie używana przez wojska Cesarstwa Rzymskiego, ale prawdziwą popularność zdobyła dopiero w średniowieczu. Proces produkcji kolczugi nie należy do specjalnie skomplikowanych, jest jednak bardzo pracochłonny. Kolczuga składa się z małych, połączonych ze sobą metalowych kółeczek (najczęściej jedno z kółeczek było połączone z czterema innymi) – o średnicy mniej więcej 1cm. Oczywiście, z im były one większe, tym kolczuga była lżejsza, tańsza, ale i gorzej chroniąca ciało.
Kolczuga mogła składać się z kółeczek zaginanych bądź nitowanych - te drugie zapewniały większą wytrzymałość zbroi.
Początkowo kolczuga – w postaci "koszulki" - chroniła korpus, później, wraz z rozwojem umiejętności naszych przodków, tym rodzajem zbroi chroniono również ręce i dłonie, głowę, nogi.. W okresie wypraw krzyżowych rycerze posiadali kolczugi chroniące całe ich ciało i hełmy garnczkowe (o nich przy okazji następnego artykułu).
Waga najpopularniejszej w epregach kolczugi – koszulki wynosiła około 8 – 9 kilogramów. Jej założenie nie nastręczało większych problemów, ale już np. nogawice trzeba było zasznurować. Swojego czasu w Europie – zwłaszcza na terenie Niemiec – bardzo popularne były całe płaszcze z metalowych kółeczek. Z biegiem czasu zostały jednak wyparte ze względu na dużą wagę i nieporęczność.

Answer 2

ZBROJA RYCERSKA to część uzbrojenia obronnego wojowników, stosowana przez cały okres średniowiecza. Początkowo rycerstwo średniowieczne wykorzystywało zbroję zwaną przeszywanica (rodzaj miękkiego pancerza z wielu warstw płótna), następnie w użyciu była powszechna zbroja łuskowa lub płytkowa, później kolczuga (często wyposażana w elementy płytowe, naramienniki), zaś na początku XVI wieku pełna zbroja płytowa osiągnęła najdoskonalszą formę.

Trzeba pamiętać, że ZBROJA RYCERSKA nie wyglądała wszędzie identycznie.