Endysymbioza to specyficzny rodzaj symbiozy, w którym komórki jednego organizmu żyjąwewnątrz komórek drugiego. Pierwotne komórki były prokariotyczne. Oznacza to, że nie posiadały jądra komórkowego ani takich organelli jak mitochondria czy chloroplasty. Pierwsze komórki eukariotyczne pojawiły się dwa miliardy lat po powstaniu życia na ziemi.Według teorii endosymbiozy komórki eukariotyczne powstały w wyniku symbiozy różnych komórek prokariotycznych. Duża komórka prokariotyczna mogła "wchłonąć" bakterie tlenowe, które dostarczały jej energii, a z biegiem ewolucji przekształciły się w mitochondria. Podobnie, w wyniku endosymbiozy, sinice mogły zacząć pełnić funkcje chloroplastów. Argumenty przemawiające za słusznością teorii endosymbiozy to: #Z pierwotniakiem Cyanophora paradoxa żyją w symbiozie sinice, które pełnią funkcje chloroplastów tego pierwotniaka. # Organella komórkowe (mitochondria, chloroplasty) są zbliżone wielkością do komórek prokariotycznych. # Chloroplasty i mitochondria mają własny DNA oraz własne rybosomy, które przypominają rybosomy prokariotyczne. #Chloroplasty i mitochondria rozmnażają się jak organizmy prokariotyczne, tj. przez przewężenie i podział.
Mitochondrium, chloroplast, a być może i inne organella eukariotyczne pochodzą od bakteryjnych endosymbiontów. Pierwsze Eukarionty (pierwotniaki, rośliny, grzyby i zwierzęta) wykształtowały się w drodze seryjnej endosymbiozy prostszych form. Chloroplasty to dawne bakterie fotosyntezujące, a mitochondria to dawne bakterie tlenowe (lub bakterie fotosyntezujące, które utraciły zdolność do fotosyntezy). Te endosymbionty były wchłaniane przez komórkę gospodarza, lecz nie były trawione. Przeżyły one i rozmnażały się wraz z komórką gospodarza, dlatego też następne pokolenia gospodarzy także zawierały endosymbionty. Między tymi dwoma organizmami powstała zależność mutualistyczna, a ostatecznie endosymbiont utracił zdolność samodzielnego życia poza organizmem gospodarza.
Endysymbioza to specyficzny rodzaj symbiozy, w którym komórki jednego organizmu żyjąwewnątrz komórek drugiego.
Pierwotne komórki były prokariotyczne. Oznacza to, że nie posiadały jądra komórkowego ani takich organelli jak mitochondria czy chloroplasty. Pierwsze komórki eukariotyczne pojawiły się dwa miliardy lat po powstaniu życia na ziemi.Według teorii endosymbiozy komórki eukariotyczne powstały w wyniku symbiozy różnych komórek prokariotycznych. Duża komórka prokariotyczna mogła "wchłonąć" bakterie tlenowe, które dostarczały jej energii, a z biegiem ewolucji przekształciły się w mitochondria. Podobnie, w wyniku endosymbiozy, sinice mogły zacząć pełnić funkcje chloroplastów.
Argumenty przemawiające za słusznością teorii endosymbiozy to:
#Z pierwotniakiem Cyanophora paradoxa żyją w symbiozie sinice, które pełnią funkcje chloroplastów tego pierwotniaka.
# Organella komórkowe (mitochondria, chloroplasty) są zbliżone wielkością do komórek prokariotycznych.
# Chloroplasty i mitochondria mają własny DNA oraz własne rybosomy, które przypominają rybosomy prokariotyczne.
#Chloroplasty i mitochondria rozmnażają się jak organizmy prokariotyczne, tj. przez przewężenie i podział.
Mitochondrium, chloroplast, a być może i inne organella eukariotyczne pochodzą od bakteryjnych endosymbiontów. Pierwsze Eukarionty (pierwotniaki, rośliny, grzyby i zwierzęta) wykształtowały się w drodze seryjnej endosymbiozy prostszych form.
Chloroplasty to dawne bakterie fotosyntezujące, a mitochondria to dawne bakterie tlenowe (lub bakterie fotosyntezujące, które utraciły zdolność do fotosyntezy). Te endosymbionty były wchłaniane przez komórkę gospodarza, lecz nie były trawione. Przeżyły one i rozmnażały się wraz z komórką gospodarza, dlatego też następne pokolenia gospodarzy także zawierały endosymbionty. Między tymi dwoma organizmami powstała zależność mutualistyczna, a ostatecznie endosymbiont utracił zdolność samodzielnego życia poza organizmem gospodarza.