@luniaalunia

luniaalunia

Początkujący

Zależy mi na sprawdzeniu moich wypocin na polski;) Temat: Charakteryzując Makbeta na podstawie danych fragmentów dramatu Szekspira, określ, na czym polega tragizm postaci i porównaj go z tragizmem bohatera ze znanego Ci dramatu antycznego. Makbet jest jedną z najsłynniejszych sztuk Szekspira. Mimo upływu czasu nadal przyciąga zarówno reżyserów teatralnych, jak i widzów bądź czytelników. To zjawisko pojawia się dzięki grozie i tragizmowi, które są w nich zawarte. Makbet porusza wiele istotnych i wiecznie aktualnych zagadnień. Do najważniejszych należą: problem władzy, winy i kary, pytania o źródło zła w świecie i cierpienia człowieka. Szekspir opisuje człowieka jako jednostkę, spełniającą określone role w społeczeństwie i w dwoistym świecie – realnym i fantastycznym. Uznawany jest więc jako dzieło wielowarstwowe, wieloaspektowe. Makbeta poznajemy w wyżej wymienionym dramacie. Autor nie rozpisuje się o zewnętrzności tej postaci, dlatego czytelnik może się tylko domyślać i na swój sposób kreować tą osobę. Śmiem przypuszczać, iż nie przekroczył on jeszcze 50 roku życia, ale na pewno mu już 30 lat. Makbet pracował jako rycerz, zyskując w między czasie status tana Gladis, oraz tana Kawdor. Przez swoją ambicję został też królem, ale utracił więcej niż sam mógł przypuszczać. Jest on zamożny dzięki swojej pracy, a także królewskim korzeniom. Ma on żonę, niestety nie udało mu się spłodzić potomka. Przez całe życie sercem oddany był Szkocji, ponieważ stamtąd pochodził i tam był jego dom. Postać Makbeta jest dynamiczna , a czytelnik śledzi całkowitą przemianę jego charakteru. W poleceniu ukazano dwa różne od siebie fragmenty. W pierwszym widzimy konflikt wewnętrzny Makbeta gdzie walczą ze sobą jego ambicja i sumienie. Obawia się sam przed sobą tych nieludzkich wprost podszeptów niezdrowej ambicji, od których po prosu włos mu się jeży na głowie, a serce bije przyspieszonym rytmem. Mimo żądzy władzy ma chwile wahania, boi się następstw swego czynu, których jest całkowicie świadomy. Jest wewnętrznie rozdarty, a w duszy jego toczy się walka, o czym świadczą słowa skierowane do żony, kiedy prosi ją, by zrezygnowali z tych morderczych zamiarów wobec króla, tym bardziej, że władca dopiero co obdarzył go godnością i majątkiem, a uznanie króla i sławę, którą cieszył się wśród ludzi, drogo okupił w walką. Jednak ten waleczny rycerz ulega namowom i kaprysom żony. Czytelnik zauważa wtedy jego słabą psychikę oraz żądzę władzy. Przed dokonaniem tego czynu jest on jeszcze niewinnym, mającym sumienie mężczyzną. Drugi fragment ukazuje go zupełnie z innej strony. Jest on monologiem Makbeta, przerwanym przez Sejtona. Żądza władzy zawładnęła nim całkowicie i wyznaczyła drogę postępowania, drogę naznaczoną krwią niewinnych ludzi. Jest nieczuły i obojętny na cierpienia innych, nawet na cierpienie żony, ale może dlatego, iż podświadomie to ją obwiniał za to, co się stało. Gdy Sejton poinformował go, że królowa zmarła, cynicznie stwierdza, że wybrała złą porę na umieranie, a Sejtonowi zarzuca nadgorliwość w przynoszeniu złych wieści. Mimo swych zbrodni nie stał się on do końca „czarnym charakterem”, ma chwile wahania, rozterek, dręczą go popełnione czyny. Tragizm znaczy nierozwiązywalny konflikt pomiędzy powszechnie uznawanymi wartościami, a wyborami życiowymi i postępowaniem bohatera, skazanego na dokonanie złego w skutkach wyboru. Tragizm funkcjonuje jako jedna z kategorii estetycznych, a także etycznych. Za tragizm tej postaci możemy uznać konflikt ambicji z sumieniem . Ponieważ stopniowo zwiększa się świadomość bohatera dotycząca jego własnej natury i nieodwracalności czynów, które popełnił. Nie można przy tym mówić o losie, który wywiera decydujący wpływ na postępowanie Makbeta. Przepowiednia czarownic nie ma nic wspólnego z antycznym przeznaczeniem . Makbet przez cały czas dysponuje wolną wolą, od niego zależy, jaką decyzję podejmie. Wybiera szlak zbrodni, który w końcu jego samego doprowadza do śmierci. Śmierć jest przy tym nie tylko karą dla Makbeta - mordercy i tyrana, ale także wyzwoleniem od jego obsesji i ostatecznym zakończeniem pasma zbrodni. Edyp zaś był człowiekiem odważnym i sprytnym. Wychowywali go ludzie, którzy nie byli jego biologicznymi rodzicami. Niestety on o tym nie wiedział. Również na nim, podobnie jak na Makbecie, ciążyła klątwa. Najpierw zabił swojego prawdziwego ojca, objął jego tron w Tebach oraz poślubił swoją matkę. Tym postępowaniem sprowadził na miasto zarazę. Poszukuję zabójcy Lajosa, a gdy prawda wychodzi na jaw jest bardzo nieszczęśliwy. Ma wyrzuty sumienia. Traci, podobnie jak Makbet, sens życia. W akcie rozpaczy wydłubuje sobie oczy i skazuje siebie na los tułacza. Edyp był władcą sprawiedliwym i nikomu, oprócz własnej osoby, nie wyrządza żadnej krzywdy. Makbet miał do wyboru dwie drogi- wybrał złą. Los Edypa był przesądzony. Makbet był nieczuły na ludzkie krzywdy, dążył do władzy, która doprowadziła go do śmierci. Edyp zaś chciał dla swojego ludu jak najlepiej, zależało mu na szczęściu zarówno własnym, jaki i poddanych. Wszystkie winy wziął na siebie i opuścił miasto. Ostatnią różnicą między tymi dwoma postaciami jest ich los. Edypa był przesądzony, Makbeta- nie.
Answer
Napisz mail do kolegi/koleżanki z Niemiec, opisz swój stosunek do wegetarianizmu i zapytaj co o tym myśli. Sądzę, że 20 puntów jest dobrym pomysłem:)
Answer

Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.