Życiorys Adama Mickiewicza Poeta urodził się w Wigilię, 24 grudnia 1798 roku w Zaosiu koło Nowogródka. Mickiewiczowie w 1801 przenieśli się do Nowogródka, w którym w latach 1807-1815 młody Mickiewicz był uczniem szkoły, prowadzonej przez ojców dominikanów Kolejnym etapem w edukacji przyszłego wieszcza były studia na wydziale filologicznym Uniwersytetu Wileńskiego w latach 1815-1819. Jego nauczycielami byli wykładowcy tak znakomici jak Joachim Lelewel i Jędrzej Śniadecki. Czas studiów to także czas przynależności do Towarzystwa Filomatów, czyli "miłośników nauki", powstałego w 1817 roku. Była to tajna, studencka organizacja samopomocy, w której uczestniczyła wąska grupa starszych studentów. Towarzystwo dawało okazję do zaistnienia innym, pomniejszym organizacjom, takim jak np. Związek Przyjaciół. Patriotyzm, który starali się kultywować, okazywali jednak z dużą dozą ostrożności, gdyż działalność patriotyczna była wówczas zakazana przez władze. W 1820 roku Tomasz Zan założył równie tajne Towarzystwo Filaretów, organizacja radykalniejsza w kwestiach narodowych, jawnie głosząca hasła niepodległościowe. Do tej organizacji przyłączył się także Mickiewicz. Uczestnictwo w zaangażowanym politycznie i społecznie ruchu stało się dla niego inspiracją do napisania utworów takich jak "Oda do młodości" czy "Pieśń filaretów". Wiersze te są jeszcze mocno zakorzenione w tradycji oświeceniowej, zarówno, jeśli idzie o treść i wyrażaną ideologię, jak i o formę, ale jednocześnie odnajdujemy w nich zalążki myślenia czysto romantycznego.(" tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga, łam, czego rozum nie złamie", koncepcja rozbudowanej duchowości.). Novum stanowiły także niektóre z używanych środków wyrazu, jak na przykład obrazowa metaforyka ("wody trupie"). Nieco wcześniej, bo w 1819 roku Mickiewicz objął stanowisko nauczyciela w szkole w Kownie. Jednakże nie była to jego wymarzona praca, w związku, z czym traktował ją jak dopust boży. W tym czasie zmarła także jego matka, a ukochana wzięła ślub z innym mężczyzną, co było oczywiście dla Mickiewicza przyczyną dramatu i udręki duchowej, której ślady możemy odnaleźć w jego późniejszej twórczości poetyckiej. Pełnoprawny debiut następuje w 1822 roku, kiedy poeta publikuje "Ballady i romanse". Tomik ten zawiera też rozprawę "O poezji romantycznej", swoisty tekst programowy. Jak ważną okazała się książka Mickiewicza świadczy fakt, ze 1822 rok uważa się powszechnie za początek polskiego romantyzmu. Ballady zbudowane są wokół fascynacji autora wierzeniami ludowymi, a także zainteresowaniem historią i naturą. Innymi ważnymi utworami tamtego okresu były: "Grażyna", powieść poetycka oraz II i IV część "Dziadów", nazywane później wileńsko - kowieńskimi. W roku publikacji "Grażyny" i "Dziadów" Mickiewicz zostaje aresztowany w związku z śledztwem prowadzonym przez władze carskie przeciwko Filaretom. Miało to miejsce tuż po wystąpieniach z okazji kolejnej rocznicy 3 maja. W rezultacie aresztowania Mickiewicz został zesłany do Rosji, którą zdążył w ciągu swojego pobytu w niej poznać dość dobrze. Najważniejszymi etapami pobytu poety w Rosji są z pewnością: czasowe zamieszkiwanie w Petersburgu, w którym nawiązał kontakty z rewolucyjnymi, antycarskimi poetami, późniejszymi uczestnikami krwawo stłumionego powstania dekabrystów oraz wycieczka na Krym, która zainspiruje poetę do stworzenia całego, przepięknego cyklu wierszy, znanego jako "Sonety Krymskie". Wydane w 1826 roku, stanowiły wyraz nowych fascynacji poety kulturą orientu, wykreowały też nowy w literaturze polskiej typ bohatera - melancholijnego Pielgrzyma, cierpiącego z powodu rozłąki z krajem ojczystym. W poezji tej widać także wrażliwość poety na otaczającą go przyrodę, stąd wiele bardzo barwnych i plastycznych opisów, silnie nacechowanych emocjonalnie. Ale wróćmy na chwilę jeszcze do "Dziadów". Na pierwszy rzut oka wyłaniają się z nich dwa zasadnicze plany: plan fantastyczny, łączący realistyczny opis ludowych obrzędów z ludową fantastyką, opartą na wierzeniach w istoty "nie z tego świata" (II część) oraz plan emocjonalny, silniej zarysowany w części IV, będący analizą obłędu wywołanego zranionymi uczuciami. R E K L A M A czytaj dalej ↓ Pobyt w Rosji wiązał się z kolejną klęską, jaką przeżył Mickiewicz - była to wspomniana klęska Dekabrystów. Poeta przeżył tę porażkę niezwykle boleśnie, o czym świadczy choćby zamieszczony w III Dziadów tekst "Do przyjaciół Moskali". Wydarzenie to zmieniło również w pewnym stopniu poglądy polityczne samego Mickiewicza, czemu dał wyraz w powieści poetyckiej "Konrad Wallenrod", którą opublikował w 1828 roku, po wielu perypetiach z aparatem cenzury. Publikacja ta ściągnęła na głowę Mickiewicza poważne kłopoty, ale na szczęście, dzięki pomocy przyjaciół, zdołał on na czas opuścić Rosję i udać się na zachód Europy. Wpierw poeta zawitał do Berlina, by następnie odwiedzić kolejno Drezno, Pragę czeską, poznać Goethego, (od którego otrzymał autograf i gęsie pióro), Weimar a następnie Włochy (przez Alpy). Okres włoski był dla Mickiewicza okresem względnego szczęścia i spokoju. Mógł on przebywać wśród zabytków kultury antycznej, co miało dla niego, jako romantyka, znaczenie niebagatelne, oprócz tego miał okazję do napawania się piękną przyrodą południowej Europy. Oprócz tego poeta miał tam wielu oddanych przyjaciół. Ten okres szczęścia został jednak przerwany przez wieść o wybuchu powstania listopadowego, która doszła do poety w grudniu 1830 roku, a którą Mickiewicz bardzo mocno przeżył. Chciał nawet wyruszyć do Polski, jednakże nie mógł tych planów zrealizować. Z Rzymu wyruszył dopiero w kwietniu 1831 roku, by przez Szwajcarię dostać się do Paryża, skąd chciał dostać się do ojczyzny. Niestety, zamiary przedostania się do Królestwa Polskiego nie powiodły się, poeta dotarł jedynie do Wielkopolski, zaś powstanie upadło. Po tej klęsce Mickiewicz przeniósł się do Drezna. Kontakt z powstańcami, uchodzącymi z kraju, stał się dla niego inspiracją do napisania wielu utworów, między innymi "Reduty Ordona". W Dreźnie Mickiewicz pisze swoje największe arcydzieło - III część "Dziadów", utwór natchniony. Kolejnym dziełem Mickiewicza są "Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego", wydane bezimiennie już w Paryżu, w tym samym roku, w którym ukazała się III część "Dziadów". Dwa lata później ukazuje się "Pan Tadeusz", zaś poeta bierze ślub z Celiną Szymanowską. Poeta ma wówczas 36 lat. Natomiast w wieku lat 41 zostaje profesorem literatury łacińskiej w Lozannie. Tam też publikuje "Liryki lozańskie" - krótki, czterootworowy cykl, ostatnie genialne dokonanie poety, będące gorzkim rozliczeniem z życiem. Następnym etapem w karierze pedagogicznej było objęcie katedry literatur słowiańskich w College de France w Paryżu. Kolejny zwrot w życiu wieszcza stanowi zawarcie znajomości z Andrzejem Towiańskim, mistykiem. Mickiewicz przystaje do założonego przez Tobiańskiego Koła Sprawy Bożej, które w istocie okazało się być sektą. Ideologiczne zbliżenie Tobiańskiego do kręgów rosyjskich spowodowało rozłam w organizacji, a miało to miejsce w 1846 roku. Wcześniej Mickiewicz został zawieszony przez władze uczelni za głoszenie towianizmu podczas wykładów oraz za szerzenie kultu Napoleona. Jest to okres, w którym Mickiewicz całkowicie wyłącza się z działalności poetyckiej (w 1847 roku opublikował jeszcze "Zdania i uwagi", zbiór 160 czterowierszy i dystychów) na rzecz działalności publicystyczno - politycznej. W wieku 50 lat organizuje we Włoszech legion polski do walki z zaborcą, następnie pracuje jako dziennikarz "Trybuny Ludów" - międzynarodowej, francuskojęzycznej gazety, ukazującej się w Paryżu. Na jej łamach Mickiewicz głosi swoje poglądy polityczne, które ściągają na niego kolejne problemy z władzą. W 1852 ostatecznie usunięto go z zajmowanego na uczelni stanowiska, zatrudniając na stanowisku bibliotekarza w Bibliotece Arsenału. Umiera Mickiewicz w Konstantynopolu, 26 listopada 1855 roku, według jednych źródeł na cholerę, według innych - zamordowany skrytobójczo przez ideologicznych wrogów. W 1890 ciało poety wróciło do Polski i zostało przeniesione na Wawel.
Answer

Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.