Renata Grzegorczykowa Problem funkcji języka... (fragmenty) [1] Ujęcie funkcji poetyckiej jako zorientowanej na komunikat, jako formę [...], ukrywa w sobie głęboką niejasność i sugestię nie w pełni trafna. Sugeruje, że celem (intencja) wypowiedzi poetyckiej jest ona sama, z czym można by się zgodzić byleby nie rozumieć tego jako operacji na formie, na języku, którym się operuje. Takie ujęcie jest adekwatne wobec zartów słownych, słowopiewni itp., ale nie wobec poezji, której celem jest stworzenie poprzez operacje słowne pewnej określonej wizji świata, a więc kreowanie nie tylko formy utworu, ale świata intencjonalnego, przez tę formę powołanego. Można wymienić wiele przykładów autentycznej poezji, w której nie ma dziwności" formy, np. poezja Staffa. A zatem krea- tywność rozumiałabym dwojako (dwustopniowo): 1. - jako tworzenie komunikatu poetyckiego, przeka zującego wykreowany przez autora świat, i 2.- tworzenie świata poetyckiego, który jest obrazem (in. terpretacją, wizją głębszym ujęciem) świata rzeczywistego, obrazem odkrywającym prawdziwe oblicze istniejącego realnie świata. [...] [2] Odrębność funkcji poetyckiej przejawia się też w kreatywności językowej, nieustannym przekraczaniu normy, zwłaszcza semantycznej, języka standardowego (tworzenie metafor), a także naruszaniu reguł łączliwości. Poetyckie użycie języka nie jest normalnym zastosowaniem systemu. [Poezja] [...] narusza standardowy obraz świata odbity w języku ogólnym, jego semantyce i składni. Narusza po to, by prze- kazać głębszą wizję świata, niedostępną przeciętnemu widzeniu, niedającą się wyrazić w zwykłym języku pomocy nw jak to zrobić
Answer

Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.