@anitades123

anitades123

Liceum/Technikum

Help pytanie 9 10 11 12 13 14
Answer
Wskaż jaki rodzaj ruchu Ziemi wpływa na liczenie czasu na Ziemi, a jaki na wydzielenie pór roku?
Answer
3. Czy są przesłanki do twierdzenia, że komórka eukariotyczna jest na wyższym poziomie organizacji komórkowej niż komórka prokariotyczna?
Answer
2. Jakie są podstawowe różnice między komórką roślinną i zwierzęcą?
Answer
Wskaż jakie procesy geologiczne wpływają na erozję, a jakie na plutonizm? 6.4 zadanie
Answer
1. Przeczytaj opis sytuacji i wykonaj polecenia. (4 pkt) Siergiej i Wiera to małżeństwo mieszkające legalnie w Polsce od sześciu lat. Oboje są obywatelami Federacji Rosyjskiej. Dwa miesiące temu Siergiej wystąpił o nadanie mu obywatelstwa polskiego. a) Czy w razie nadania Siergiejowi obywatelstwa polskiego podobny status uzyska automatycznie Wiera? Uzasadnij odpowiedź. b) Dlaczego Siergiej po otrzymaniu obywatelstwa polskiego nie będzie przez polskie organy władzy traktowany jako obywatel Polski i Rosji? 2. Czy Polak może zrzec się obywatelstwa unijnego? Uzasadnij odpowiedź. (2 pkt) 3. Prawda czy fałsz (4 pkt) · Obywatel Polski ma prawo zrzec się obywatelstwa unijnego. · Prawo do głosowania przysługuje obywatelom, którzy ukończyli 15 lat. · Za zgromadzenie uważa się grupę co najmniej 15 osób. · Każdy ma prawo zażądać informację publiczną. 2.8
Answer
1. Jakie są podstawowe różnice między komórką prokariotyczną i eukariotyczną? 2. Jakie są podstawowe różnice między komórką roślinną i zwierzęcą? 3. Czy są przesłanki do twierdzenia, że komórka eukariotyczna jest na wyższym poziomie organizacji komórkowej niż komórka prokariotyczna?
Answer
Napisz analizę i interpretację dowolnie wybranej pieśni Jana Kochanowskiego. Twoja praca musi zawierać minimum 250 słów - maksimum 300. 7.10
Answer
Napisz wypracowanie na temat: Czy śmierć Rolanda była symboliczna? Rozważ, odwołując się do zamieszczonych poniżej fragmentów tekstu. Twoja praca musi zawierać minimum 250 słów - maksimum 300. Pieśń o Rolandzie CXL Roland patrzy na góry, na pola. Tylu Francuzów widzi leżących bez życia, zapłakał nad nimi szlachetny rycerz: "Panowie baronowie, niech Bóg wam uczyni zmiłowanie! Niech wpuści dusze was wszystkich do raju! Niech je położy między swoje święte kwiaty! Nigdy nie widziałem lepszych od was wasalów¹! (...) CLXVIII Roland czuje, że śmierć jest blisko. Uszami mózg mu się wylewa. Modli się do Boga za swoich parów², aby ich przyjął do nieba; następnie prosi anioła Gabriela za samego siebie. Bierze róg, iżby mu nikt nie robił wyrzutu, i drugą ręką swój miecz zwany Durendalem. Nieco dalej niż na strzelanie z kuszy idzie ku Hiszpanii przez pole. W stępuje na wzgórek. Tam, pod pięknym drzewem, są cztery głazy z marmuru. Na zielonej trawie upada na wznak. Omdlewa, śmierć jego się zbliża. CLXIX Owo czyha nań Saracen, który udał martwego (...) Prostuje się, wstaje, nadbiega. Był piękny i silny, i mężny też wielce; i w pysze swojej popełnił szaleństwo, od którego zginie; chwyta się Rolanda i chwyta jego broń, i powiada jedno słowo: "Zwyciężony jest siostrzan Karola! Zaniosę jego miecz do Arabii!”(…). CLXX Roland czuje, że on mu bierze jego miecz. Otwiera oczy i mówi tylko tyle: "Zda mi się, żeś ty nie nasz". Trzymał róg, którego nie chciał porzucić. Uderza go rogiem w hełm zdobny kamieniami, okładany złotem; łamie stal i czaszkę, i kości, wysadza mu z głowy oczy i u stóp swoich wali go trupem. Po czym powiada: "Poganinie, synu niewolnika, jak ty się ośmieliłeś dotknąć mnie, słusznie albo nie? Kto o tym usłyszy, będzie cię miał za szaleńca! Oto pękł mój róg, złoto i kryształ odpadły!" CLXXI Roland czuje, że oczy mu zachodzą mgłą. Staje na nogi, siłuje się, póki może. Twarz jego straciła barwę. Przed sobą widzi kawał skały. (...) Roland uderza w krzemienną skałę. Miecz zgrzyta, nie pryska, nie szczerbi się. Kiedy widzi, że nie może go złamać, zaczyna w duszy lamentować nad nim: "Ha, Durendalu, jakiś ty piękny, jaki jasny i biały! Jak słońce lśnisz i płoniesz. Karol był w dolinie Maurieny, kiedy z nieba Bóg oznajmił mu przez anioła, aby cię dał jednemu ze swoich hrabiów i wodzów - wówczas opasał mnie tobą miły król nasz Wielki. (...) Tobą zdobyłem tyle i tyle krajów, które dzierży Karol Siwobrody. O ciebie, mieczu, gryzie mnie ból i troska. Raczej umrzeć niż cię zostawić poganom! Boże, ojcze nasz, nie ścierp, aby Francja zaznała tego wstydu!" CLXXIV Roland czuje, że śmierć go bierze całego; z głowy zstępuje do serca. Biegnie rycerz pędem na szczyt góry, położył się na zielonej murawie, twarzą do ziemi. Pod siebie kładzie swój miecz i róg. Obrócił głowę ku zgrai pogan; tak czyni chcąc, aby Karol powiedział i wszyscy jego ludzie, że umarł jako zwycięzca i jako zacny hrabia. Raz po. Raz słabnącą ręką uderza się w piersi. Za grzechy swoje wyciąga ku niebu swoją rękawicę2). . CLXXVI Hrabia Roland leży pod sosną. Ku Hiszpanii obrócił twarz. Wiele rzeczy przychodzi mu na pamięć; tyle ziem, które zdobył dzielny rycerz i słodka Francja, i krewniacy, i Karol Wielki, jego pan, który go wychował. Płacze i wzdycha, nie może się wstrzymać. Ale nie chce przypomnieć siebie samego; bije się w piersi i prosi Boga o przebaczenie: "Prawdziwy Ojcze, któryś nigdy nie skłamał, ty, któryś przywołał świętego Łazarza spośród umarłych, ty, któryś ocalił Daniela spomiędzy lwów, ocal moją duszę od wszystkich niebezpieczeństw za grzechy, którem popełnił w życiu." Ofiarował Bogu swą prawą rękawicę, święty Gabriel wziął ją z jego dłoni. Opuścił głowę na ramię; doszedł, ze złożonymi rękami, swego końca. Bóg zsyła mu swego anioła Cherubina i świętego Michała opiekuna; z nim przyszedł i święty Gabriel. Niosą duszę hrabiego do raju. 5.7
Answer

Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.