Zaznacz odpowiednimi kolorami elementy rozprawki: - czerwonym kolorem -teza - zielonym - słowa klucze zawarte we wstępie - niebieskim - argument, - żółtym - przykłady dowodzące znajomości lektury, - fioletowym -wnioski - z boku 3 różnymi kolorami zaznaczamy, gdzie zaczyna się wstęp- rozwinięcie-zakończenie, - pisakami zaznaczamy wyrazy charakterystyczne dla rozprawki (teza, kolejny argument, jak wynika z powyższego, niewątpliwie, ...) Bohaterowie literaccy sprawiają, że odkrywamy to, co jest przecież oczywiste. Człowiek, czytając, uczy się. Ta nauka najczęściej nie wiąże się z trudem odkrywania i zapamiętywania. Analizując działania bohaterów literackich często się z nimi identyfikujemy. Jednych lubimy, innych nie. Istotne jest to, że o nich myślimy. Powieści, opowiadania, mity czy baśnie ukazują pewne prawdy, o których choć wiemy, często zapominamy. Uczucia takie jak miłość, przyjaźń, koleżeństwo, jakże ważne, w realnym życiu często bywają przez nas wypaczane czy ignorowane. Dopiero kiedy bohaterowie literaccy je przeżywają, zaczynamy się nad nimi pochylać. Według mnie przeżycia różnych postaci literackich pozwala mi je na nowo odkryć, zrozumieć, usystematyzować. W poniższych argumentach udowodnię słuszność mojej tezy. Niewątpliwie każdy z nas szuka przyjaciół, takich prawdziwych, szczerych, oddanych. Każdy z nas ma świadomość, na czym polega siła przyjaźni, jak się ją zawiera i jak pielęgnuje. Przyjaźń jest przecież oczywista. Można się tylko zastanowić, dlaczego w takim razie wiele z tych przyjaźni trwa tak krótko. Pewnie dlatego, że nie mamy czasu na "oswajanie". O tym mówi Lis Małemu Księciu podczas ich pierwszego spotkania. Żali się, że ludzie oceniają innych po wyglądzie, a nie po tym, jacy są naprawdę. Rozmowa bohaterów pozwoliła mi zrozumieć, że wcale nie jest łatwo znaleźć czy być prawdziwym przyjacielem. Przyjaźń trzeba pielęgnować, zabiegać o nią i akceptować innych, nawet jeśli się od nas różnią. Przede wszystkim, jak już wspomniałam wcześniej, dzięki postaci Małego Księcia zrozumiałam, czym naprawdę jest przyjaźń. Ale postępowanie bohaterów uczy też, że miłość, choć bywa trudna i niejednostajna jest nieprzewidywalna. Sprawa wydaje się oczywista, ale przecież każdy młody człowiek przeżywa gorycz pierwszej miłości, która jak twierdzi ks. Jan Twardowski w swoim wierszu "Na chwilę", jest nietrwała. Przeczy temu jednak postawa Małego Księcia, który choć pierwotnie opuścił swą różę, mając dosyć jej humorów, kłamstw i narzekań, w końcu zrozumiał, że "dobrze widzi się tylko sercem" i powrócił na swą planetę B612 do swej miłości. Jakże oczywiste jest to, że prawdziwa miłość pokona wszystkie przeszkody, że potrzebuje cierpliwości i wytrwałości. My, młodzi ludzie, nie zdajemy sobie z tego sprawy, poddajemy się zbyt szybko i zamiast walczyć o swą miłość, poddajemy się. Bohater utworu Antoine’a de Saint-Exupéry' ego sprawił, że czytelnik dostrzegł, na czym polega prawdziwa miłość. Nie mogę nie wspomnieć o tym, że choć wszyscy wiemy, że świat jest różnorodny, że każdy z nas jest inny, to jednak, tworząc grupy, nie akceptujemy tych innych. Zamiast mówić jak Mały Książę: "Ludzie są dziwni, ludzie są śmieszni", denerwujemy się na innych, często złorzeczymy im i nie chcemy zrozumieć ich postępowania. Spotkanie Latarnika z Małym Księciem pozwoliło odkryć najprostszą z prawd - nie rozumiemy postępowania innych, bo nie znamy ich samych i przyczyn postępowania. Dzięki temu, że Mały Książę nie ustawał w zadawaniu pytań można zrozumieć, że aby zaakceptować kogoś, trzeba go zrozumieć. Kończąc pracę raz jeszcze powtórzę, że literatura pozwala nie tylko odkrywać motywy postępowania bohaterów, ale przede wszystkim pozwala zrozumieć prawidła, które nami rządzą. Czytając, uczymy się samych siebie, rozumiemy lepiej otaczający świat. Postawa Małego Księcia, jego rozmowy z Różą, Lisem czy Latarnikiem sprawiły, że analizując je, zrozumiałam, na czym polega prawdziwa przyjaźń, miłość czy obowiązkowość